Pressan - 11.11.1993, Blaðsíða 23
Fimmtudagurinn 11. nóvember 1993
ALFAR O G MENN
PRESSAN 23
50 HepPnir
a-víMa»r'°S
Matar- ogvinklúbburAB gefur útsérstaka hátíðarútgáfu afSœlkeranum, fréttabréfi klúbbsins, þann 16. desember
nk. Blaðið verður sent til félaga í Matar- og vínklúbbnum en auk þess fylgirþað með Pressunni og dagskrártímaritinu
Sviðsljósi. Það erykkar, lesendurgóðir, að leggja meginhluta efnisins til meðþví að senda inn uppáhaldsuppskrifiir
ykkar, en stœrð blaðsins rœðstafþví hversu mikið afgóðum uppskrifium berst. Iboði eru mörgglasileg verðlaun, bœði
tilþeirra sem fá uppskrifiir sínar birtar og hinna sem taka þátt ogsenda inn uppskrifiir.
Við leitum að uppskrijium í
eftirfarandiflokkum:
- Hversdagsréttir
uppskr^^ ntfustubók' j _ Hátíðarréttir
- Kökugerð og bakstur
- Eftirréttir
klúbbnum. Allir uppskrifiasmiðir sem fá birta upp-
skrifi í blaðinufá verðlaun en auk þess eru veitt veg-
leg verðlaun fyrir bestu uppskrifiimar í hverjum
flokki. GLesileg verðlaun eru svo í boðijyrir
bestu uppskriftina.
Skilaírestur er til 10. desember nk. Uppskrifiir
ásamt nafhi, heimilisfangi ogsímanúmeri sendist til
Almenna bókafélagsins, Nýbýlavegi 16, Kópavogi.
Einnig leitum við að besta fordrykknum, hagnýtasta
húsráðinu ogþví hvemig við nýtum afgangana um
jólin á sem skemmtilegastan hátt.
Dómnefnd skipa:
Sigurður L. Hall matreiðslumeistari
Margrét Sigfusdóttir hússtjómarkennari
Elin Hirst fréttamaður Reglur: Keppnin er opin öllum landsmönnum nema
f. . , . >v. . . r fagmönnum í matreiðslu og bakaraiðn. Engin tak-
I hvemviku fa 50 heppmr uppsknftasmiðir eintak af ^ £m fyrir því hversu r uppskrifiir hver ks_
„Smakökum . nyjustu bokmm i Matar- og vm- ^ smík im
MATAR- &
VÍNKLÚBBUR AB
Uppskriftasamkeppni Matar- og vínklúbbs AB
/oeiíin að Sesíu uppsÁriflunum
LEIKLIST
Ég sá enga bera menn
gert af áhuga frekar en at-
vinnumennsku, en það finnst
mér alls ekki neikvætt. Það er
mjög langt síðan leikhúsið
skipti sér niður í alls konar
sérhæfðar greinar, svo sem
drama, óperu, söngleik og
dans. Hugleikur virðist ekki
vera ánægður með þessa
skiptingu og gerir sitt besta til
að skapa lifandi leikhús úr öll-
um þeim greinum leiklistar-
innar sem eru fyrir hendi á
hveijum tíma. í þessu er fólg-
in ákveðin áhætta. í fyrsta lagi
verða leikendur hópsins að
vera nógu fjölhæfir til að geta
þetta og í öðru lagi fylgir eðli-
leg tilhneiging til að láta of
mikið efni inn í sýninguna.
En hvort sem Hugleik tekst
eða ekki að færa okkur það
fjölbreytilega leikhús sem
hann ætlaði sér er þessi til-
raun mjög djörf.
Tíu ár fara misjafnlega meö fólk. Þegar „Djöflaeyj-
an“ kom út leit Einar Kárason einmitt út eins og maö-
ur sem gæti skrifaö slíka bók. Nú er sú tíö liöin. Hann
hefur aö vísu hvorki lært aö raka sig né greiða sér, en
þungi augnsvipurinn segfr allt sem segja þarf. Þaö er
ekki eins gaman lengur.
MARTIN
REGAL
EG BERA MENN SA
HUGLEIKUR
★★★
Hugleikur er leikhópur
sem stendur fyrir sýningunni
Ég bera menn sá, sem frum-
sýnd var í Tjarnarbíói fyrir
rúmri viku. Sigrún Óskars-
dóttir segir okkur í leikskrá að
hópurinn hafi verið stofhaður
fyrir tíu árum og ætlað sér frá
upphafi að verða leikhús sem
gerði allt sjálft, sem sagt „að
skrifa, leika, gera búningana,
sminkið, leikmyndina og
allt“. Leikritasmiðir Hugleiks
í þetta sinn eru Anna Kristín
Kristjánsdóttir og Unnur
Guttormsdóttir (sem einnig
leika), en hátt I fjörutíu
manns virðast hafa tekið þátt
í sýningunni.
Ég bera menn sá er rugluð
íslensk sveitasaga með álftim,
bændum, skessum, draugum,
syngjandi sauðkindum o.fl.
(en þó engum berum mönn-
um). Það er leikið, dansað og
sungið til skiptis. Sem sagt,
eitthvað fyrir alla. Allir leik-
endur standa sig ágætlega, en
mér finnst bræðurnir Bölvar
og Ragnar, bóndakonan
Steinunn og skessurnar Auð-
legð og Ástríður skera sig úr.
Það sem einkennir þessa sýn-
ingu sérstaklega, fyrir utan
bráðskemmtilegan orðaleik
og fyndni, er það hversu
hressileg hún er. Það er varla
pása á milli atriða og allir
virðast hafa virkilega gaman
af að vera með. Ekki voru
margir áhorfendur á sýning-
unni sem ég fór á, en þeir sem
mættu skemmtu sér konung-
lega.
„Það sem ein-
kennir þessa sýn-
ingu sérstaklega,
fyrir utan bráð-
skemmtilegan
orðaleik og
fyndni, er hversu
hressileg hún er.
Það er varla pása
á milli atriða og
allir virðast hafa
virkilega gaman
afað vera með. “
Það er erfitt að bera Hug-
leik saman við aðra leikhópa,
þar sem hann er að reyna að
gera eitthvað allt annað en
þeir. Margt hér virðist vera
BJARNIINGVARSSON. Leikstjóri sýningarinnar.