Pressan - 06.01.1994, Blaðsíða 24

Fimmtudagurinn 6. janúar 1994
| Kynntust í Disneylandi og hafa ekki litið til baka síðan
ÞEYTIR hoimum
Björk Guðmundsdóttir súperstjarna og Dom T plötusnúður um tónlistina, starfið, streðið og ástríðuna sem rekur þau áfram.
Þau hittust í Disneylandi í
Los Angeles, bæði útlend-
ingar í landi tækifæranna,
bæði í leit að skemmtun í
góðra vina hópi. Hvorugt
bjóst við því að hitta tilvon-
andi lífsförunaut sinn við
rætur rússíbanans innan um
Mikka mús og Andrés önd.
En þannig byrjaði tilhugalíf-
ið hjá Björk Guðmunds-
dóttur og Dominic Thrupp
fyrir rúmum tveimur árum
þegar þau hittust fyrir tilstilli
sameiginlegs vinar. Sá hafði
sfst í huga að starfrækja
hjúpskaparmiðlun heldur
vildi bara hafa ofan af fyrir
nokkrum kunningjum sín-
-**-um í LA.
I dag búa Björk og Dom-
inic, eins og alþjóð er sjálf-
sagt kunnugt um, í London.
Nánar tiltekið í húsnæði
garnals ballettskóla í Little
Venice-hverfinu sem þau
keyptu og gerðu upp í fyrra-
vor. Sindri, sonur Bjarkar, er
byrjaður í skóla og farinn að
tala ensku jafnvel betur en
móðirin — í það minnsta er
íslenski hreimurinn fljótur
að hverfa. Þau virðast ham-
ingjusöm fjölskylda sem
kannski væri ekki f frásögur
færandi nema fyrir þá sök
að Björk er eina alþjóðlega
poppstjarna íslands þessa
dagana og virðist verða vin-
sælli með hverju árinu.
Fæstir vita hinsvegar að
Dominic, eða Dom T eins
og flestir kalla hann, er virt-
ur plötusnúður í London og
var jafnframt einn eftirsótt-
asti skífuþeytir í „borg engl-
anna“ þegar hann bjó þar
um skeið. En hver er mað-
urinn, hvaðan kemur hann
og hvað er svona heillandi
við að skella plötum á fón-
inn á skemmtistöðum
heimsins?
Þegar Björk og Dom voru
á landinu yfir hátíðirnar
gafst tækifæri til að setjast
niður og spjalla um tónlist-
ina, taktinn sem drífur Dom
áfram í því sem hann gerir
og togstreituna sem Björk
hefur óumflýjanlega þurft
að kljást við — frægðarinnar
vegna. Ég hitti þau hvort í
sínu lagi, Björk var, eins og
svo oft á liðnu ári, á hlaup-
um, en Dom örlítið rólegri í
tíðinni. Hann er fæddur og
uppalinn í Bristol, byrjaði
feril sinn sem plötusnúður
þegar hann var aðeins fjór-
tán ára og hefur verið að
blanda töktum og tónum
saman síðan. Það var í LA,
þar sem hafði starfað í rúmt
ár sem einn vinsælasti „D]“
borgarinnar, sem þau Björk
hittust fyrst. „Þegar dvölin
var hálfnuð hitti ég unga ís-
lenska stúlku í Disneylandi,“
segir hann. „Sameiginlegur
vinur okkar, plötusnúður-
inn Dave Dorrell, bauð okk-
ur báðum í heimsókn í
Disneyland þar og ég vissi
ekki að hann hafði
boðið nokkrum Is-
lendingum líka. Þar
hitti ég Björk. Við
skemmtum okkur
frábærlega og of-
an á allt hitt sem
var að gerast í lífi
mínu var þetta frá-
bær tilviljun. Hún
veitti mér innblástur
og okkur kom strax vel sam-
an. Hún fór svo aftur til ís-
lands en við vorum áfram í
sambandi.“
Dom starfaði áfram í LA
við vaxandi vinsældir, var
m.a. einn af stofnendum og
aðalplötusnúður hjá Orbit,
einum vinsælasta nætur-
klúbbi borgarinnar síðustu
ár. En það var eitthvað sem
vantaði. „Þrátt fyrir vel-
gengni í starfmu fannst mér
að ég væri svolítið að missa
þráðinn, að missa sjónar á
því sem skipti mig máli í
upphafí. Það vantaði sköp-
unina í senuna þarna. Björk
var þá orðin stór hluti lífs
míns og ég vildi vera með
henni ef ég mögulega gæti.
Við ákváðum því að reyna
fyrir okkur saman í Lond-
Ekki bara plötusnúöur
Þú hefur verið plötusnúður
í um tólf ár. Hvað er það við
þetta starf sem heillar þig eft-
ir allan þennan tíma? Maður
hlýtur að fá leið á danstón-
listinni til lengdar.
„Síðan ég byrjaði að spila
hafa margar tegundir dans-
tónlistar komið og farið og
músíkin er sífellt að breytast.
Margir halda að þetta sé allt
svipað, en ef maður skoðar
málið nánar kemur í ljós að
danstónlist og sú músík sem
leikin er á klúbbum hefur
áhrif langt út fyrir bara
dansgólfíð. Hún hefur áhrif
á tísku, fjölmiðla og sú stað-
reynd að tónlistin er í sí-
felldri framþró-
un gerir það
e n n þ á
meira
saman yfir í endurhljóð-
blöndun og upptökustjórn.
Það er engin furða, því þeg-
ar þú ert sífellt að spila tón-
list annarra kemur að því að
þú áttar þig á að þú gætir
gert þetta jafn vel ef ekki
betur.“
það er nýjasta endurhljóð-
blöndun hans á smáskífu
hennar „Big Time Sensua-
lity“ sem hefur vakið mesta
lukku á Bretlandi til þessa.
„Sú endurhljóðblöndun hef-
ur gengið ffábærlega á dans-
gólfinu og þegar öllu er á
botninn hvolft eru það við-
tökurnar þar sem
s k i p t a
spenn-
andi að
kljást við
að búa til
strauma
og stefnur.
Það er eigin-
lega lykillinn
að þessu hjá
mér. Svo finnst
mér líka bara
skemmtilegt að vera á
vinnustað þar sem lífs-
gleði og skemmtun eru
svo snar þáttur af starfinu.“
Eftir að Dom kom aftur
til London hefur hann snúið
sér að endurhljóðblöndun á
danstónlist annarra. Það var
æskuvinur hans, Nellee
Hopper, sem stjórnaði upp-
tökum á „Debut“ Bjarkar,
sem gaf honum fyrst færi á
að reyna fyrir sér í stúdíói.
„Það er kannski svolítil
klisja, en flestir plötusnúðar
eru ástfangnir af tónlistinni.
Margir þróast svo smám
Hann kláraði nokkrar
endurhljóðblandanir á ný-
liðnu ári, m.a. fyrir rapp-
sveitina De La Soul, The
Drum Club og svo náttúr-
lega Björk. Hann umsneri
fyrstu smáskífu hennar,
„Human Behaviour", en
p 1 ö t u -
s n ú ð
m e s t u
máli.“
Laun frægðar-
innar
Daginn eftir er
Björk tilbúin í viðtal,
búin að ljúka flestu
sem hún þarf að gera á
meðan dvölinni stendur
hér heima, en á meðan við
sitjum við eldhúsborðið í
íbúð hennar við Tryggva-
götuna er greinilegt að allir
vilja henni eitthvað. Síminn
hringir nær látlaust á meðan
hún hitar kaffi, ristar brauð
og sest að lokum niður. Og
heldur áfram að hringja
með stuttu millibili allan
tímann sem ég er hjá henni.
Hún lætur símann eiga sig,
rétt eins og hana langar
mest, að eigin sögn, til að
láta flest sem snertir vinn-
una bíða þess tíma þegar ffí-
ið er búið og hún sjálf tilbú-
in að demba sér út í kynn-
ingarstarf, sem síðastliðið ár
tók mestallan tíma hennar.
Hún segir mér að suma
daga veiti hún meira en tutt-
ugu viðtöl áður en vinnu-
degi er lokið.
„Ég ætla að
reyna að læra
svolítið af þessu
ári, því þetta hef-
ur verið mjög
tímafrek vinna með
fjölmiðlana,“ segir
hún. „Ég vona að ég
geti sagt, þegar ég
verð sjötug, að ég
hafi komið ákveðn-
um fjölda platna ffá
mér en ekki helm-
ingi færri plötum því
ég eyddi svo miklum
tíma í að gera viðtöl! Ef
maður er að reyna að hafa
einhver áhrif á fólk þá held
ég að ég geti gert það miklu
betur í gegnum tónlist mína
heldur en að blaðra um lífið
og tilveruna í viðtölum.“
En þetta eru laun frægðar-
innar. Er þetta ekki nokkuð
sem þú neyðist til að sœtta
þig við?
„Jú, ég er bara að bíða eft-
ir því að þessi pirringur líði
hjá og ég geti farið að taka
þetta svona meira á húm-
ornum.“
Það kom kannski ekki svo
á óvart að „Debut“ skyldi
verða eins vinsæl og kom á
daginn, því tónlistin sem þú
fæst við, þ.e. danstónlist, er
bestfallin til vinsælda í Bret-
landi. Fyrir utan að þetta var
pottþétt popp.
„Það er náttúrulega voða-
lega auðvelt að segja svona
eftir á þegar maður sér úr-
slitin. Þegar ég var að gera
plötuna fór ég bara eftir
mínum smekk, mér finnst
danstónlist frábær en bara
fimm prósent af henni eru
góð hverju sinni. Ég hef allt-
af verið hrifnari af poppele-
mentinu í danstónlistinni.
Mér fannst poppið alltof að-
skilið ffá einhverju tilrauna-
kenndara eða nýstárlegra.
Mér fannst að þetta tvennt
gæti átt sér stað í einu og
sama laginu. En það eru
kannski tvær eða þrjár perl-
ur á ári sem ná að sameina
þetta tvennt.“
Sleggjudómar
Það voru ekki allir jafnsæl-
ir með stefnubreytingu þína á
Debut. í Bandaríkjunum
birti Rolling Stone aftökudóm
upp á eina og hálfa stjörnu og
virtust þeir svekktastir yfir
því að þú værirfarin að gera
einhvetja tölvutónlist.
„Ég bjóst alveg eins við
því. Eg bjóst ég líka við því
að Sykurmolaaðdáendurnir
mundu ekki gefa mér séns
með þessa plötu. Mér fannst
eins og ég væri í einskis-
mannslandi með plötuna.
Ég áttaði mig ekki á því að
það væru svona margir í
þessu tónlistarlega einskis-
mannslandi með mér. En
Ameríkanar er náttúrulega
frábærir. Rolling Stone er
blað sem telur sig vera bylt-
ingarkennt en er í raun það
íhaldssamasta. Þeim finnst
það ennþá eitthvert „rebel“-
dæmi að ganga um með sítt
hár í mótorhjólajakka og
gallabuxum og taka gítar-
sóló. Það er ennþá hámark
allrar upplausnar og frelsis í
þeirra augum. Þeir fatta ekki
að það gilti fyrir Qörutíu ár-
um þegar Johnny B. Goode
varð fyrst vinsælt.“
Hvað með áhuga tísku-
pressunnar?
„Ég er bara stolt af því að
þetta fólk skuli hafa áhuga á
mér. Svo hefur „gay“-senan
líka sýnt mér ofsalegan
áhuga og það er líka mjög
fyndið að sérstaklega í
Skandinavíu hafa femínistar
tekið mig upp á sína arma
og ég hef gert helling af ein-
hverjum femfnistaviðtölum
þar. Þetta er mér allt heið-
ur.“
Ég spurði þig að því fyrr á
árinu hvort þú gœtir hugsað
þér að vera í tískuþœtti. Þú
sagðir þá að tónlistin vœri
þitt sérsvið, það væri það
sem þú gerðir vel og vildir
einbeita þér að.
„Þetta tískudæmi er í
mínum augum eins og leik-
listin. Ég var heppin að fá
tækifæri til að leika í Gler-
broti hérna heima og hepp-