Tíminn Sunnudagsblað - 26.05.1963, Síða 15

og örnefnum, sem styðja það, að sag-
an fari með rétt mál.
— Ég réri frá Hringsdal áttatíu
vertíðir, vor og haust í fjörutíu ár.
Á vorin var yfirleitt byrjað um sum-
armál og verið að, þar til ellefu vik-
ur voru af sumri, en laugardaginn
í tólftu viku vildu allir vera búnir
að bera út. í endaðan ágúst eða
septemberbyrjun var heyskapnum
yfirleitt lokið og þá var strax farið
að róa og veriff að fram undir jól.
í mína tíð var aldrei fiskur inn-
fjaröa eftir hátíðir, en það kom fyrir
eftir að ég var kominn suður, að
róið var á fjörðinn eftir jól. Miðin
eru þama auðvitað mörg, og eitt
þeirra er miðað við niðursetustaði
drauga. Það er flyðrumið, sem kallað
er Haukalóðamið.
— Þessir draugar voru frá mis-
munandi tíma. Sá eldri hét Rass-
beltingur og hafði hund með sér-
Þeir höfðu farið í á á Þingmanna-
heiði. Þeir drápu bónda og fjósa-
mann í Hringsdal og gerðu sitthvað
fleira af sér. Þetta var í tíð séra
Páís, og þá var Jón á Króki í Selár-
dal uppi, kunnur galdrama^ur. Hann
var beðinn aff koma draugnum fyrir.
En Króks-Jón þorði ekki einn í draug
inn, heldur fékk einhvern nafna sinn
úr Dýrafirði í lið með sér. Saman
fóru þeir nafnar svo i Hringsdal,-
leiddu afturgöngurnar út úr bænum
og settu þá niffur úti í Innri-Hvilft,
þar undir drang, sem kallaður e--
Riddari.
Hinn draugurinn, sem aldrei var
kallaður annað en Hringsdalsdraugur
inn, var miklu yngri og kominn úr
Dýrafirði. ,Þar hafði verið maður
sem var trúlofaður bóndadóttur úr
Hringsdal. Hún sagði honum upp,
af því að hún sá eitt sinn sár á fæti
hans og hélt þá, að hann væri holds-
veikur. Maðurinn hézt þá við hana,
og svo fór hann. Skömmu síðar kom
maður að Álftamýri og bað um flutn-
ing yfir að Hringsdal. Við þeirri
beiðni var orðið, og fara þeir tveir
með hann á báti. Maðurinn situr
fram í á leiðinni og rær ekki. Svo /
þegar þeir eiga eftír þriðjung fjarðar
ins, stendur hann allt í einu upp og
stingur sér á kollinn út, en báturinn
fy ltist þá af svo mikilli ólykt, að
þeim slær fyrir brjóst. Þeir snúa þá
við, en um kvöldið er náunginn kom-
inn að Hringsdal og ásækir þar eink-
um bóndadóttur Hann stóð þar oft
í göngunum og reiddi hnefann að
fólki, svo að fá varð Þórð sterka í
Krossadal til að bera askana um hús-
in. En svo var fengínn til galdramað-
ur innan úr Arnarfirði til að koma
draugnum fyrir, og hann setti hann
niður við þúfu úti á Hringsdalshrygg.
Náttmál voru alltaf miðuð við þá
þúfu.
Við þessa tvo staði vat Haukalóða
mið miðað. Það var Draugsþúfa undir
Riddara, og þar hef ég oft fengiff
spröku. En alltaf þótti reimt í hvilft
unum, þar sem draugunum var komið
fyrir. Gísli Árnason á Króki var eitt
sinn að koma með fé utan af Neðra-
Framhald á bts. 477.
T I M I N N — SUNNUDAGSBLAB
47!