Tíminn Sunnudagsblað - 26.01.1964, Blaðsíða 10

Þrír stofnendur Iðunnar. Frá vinstri: Rósa Björnsdóttir, Sigríður Friðriksdóttir
og Elísabet Björnsdóttir. (Ljósm.: Timinn-GE).
Bjarnadóttir á fund með nokkrar
vísur tileinkaðar félaginu. Þar í eru
þessi erindi:
Sendir andans bárublik
bjarta geistastafi,
þar sem eilíft öldukvik
er á tónahafi.
Þar er sungið sama mál
sem í fyrri daga,
enda sitja enn að skál
Iðunn, Bragi og Saga.
Þessa dagstund á heimili Rósu
Björnsdóttur fæ ég margháttaðar
upplýsingar um Kvæðamannafélag-
ið Iðunni. Hugmyndina að félags-
stofnuninni átti Björn Friðriksson,
og hann fékk í lið með sér aðra
áhugamenn til að hrinda málinu i
framkvæmd. 1. september 1929 kom
svo nokkur hópur manna saman til
að undirbúa félagsstofnun, og hálf-
um mánuði síðar eða 15. september,
var félagið formlega stofnað. Stofn-
endur voru 19 að tölu. Formaður
var kjörinn Kjartan Ólafsson, og
gegndi hann því starfi til 1956 að
fjórum árum undanskildum. Jósef
Húnfjörð var formaður í eitt ár og
Björn Friðriksson í þrjú, 1943—6.
Eftir Kjartan varð svo Sigurður frá
Haukagili formaður, og síðan Rík-
arður Hjálmarsson eins og áður er
sagt. Félagsmenn eru nú 146 að
tölu.
Meðal stofnenda voru systur
Björns Friðrikssonar þrjár og dæt-
ur hans tvær. Systur Björns, Ingi-
björg, Þuríður og Sigríður, kváðu
allar og hið sama gera dætur hans,
Rósa og Elísabet. Þær systur Björns
dætur, eru meðal þeirra fjögurra,
sem hafa verið í félaginu alla tíð.
Hin eru Sigríður Friðriksdóttir,
sem nú er ein á lífi þeirra systk-
ina, og Þórarinn Bjarnason. Fimmti
stofnandinn, sem enn er félags-
maður, er Ingþór Sigurbjörnsson,
en hann hefur ekki verið félagi öll
árin.
Frá fyrstu tið hefur félagið hald-
ið fundi hálfsmánaðarlega. Þessir
fundir hafa verið haldnir á ýmsum
stöðum, nú síðustu árin á efsta lofti
í Edduhúsinu við Lindargötu. Þá
hefur félagið að sjálfsögðu lagt sig
fram við að sinna þeim verkefn-
um, sem nefnd eru í stefnuskrá
þess. Félagsmenn koma saman til
að æfa kveðskap og margir þeirra
hafa haldið upp kennslu í kvæða-
lögum og meðferð þeirra. Félagið
hafði ekki starfað lengi, þegar þau
systkin, Björn, Þuríður og Sigríður
fóru að kenna öðrum og einnig
kenndu þau Kjartan Ólafsson og
Anna Bjarnadóttir, móðir þeirra
Hjálmarssona Ríkarðs og Kjartans.
Á árunum 1934 og ’35 gekkst félagið
fyrir því að meira en 200 stemm-
ur voru teknar upp á silfurplötur.
Til þeirrar upptöku var mikið vand
að og þar kváðu margir beztu
kraftar félagsins. Þessi upptaka
hefur nú verið tekin upp á segul-
band, og ég fékk að heyra ýmsar
raddir, sem nú eru þagnaðar, þar
á meðal kveðskap þeirra Björns og
Þuríðar Friðriksbarna. Þau systkin
hafa bæði kveðið listavel. Kópía af
öllu því, sem félagið hefur tekið
upp, hefur verið send Þjóðminja-
safninu og er geymd þar, en félagið
fær nokkurn styrk frá hinu opin-
FREMST á myndinni tii vinstri er Fiosi
Bjarnason, en bak við hann sjást hjón-
in Sigriður Kristjánsdóttir og Helgi
Helgason. Nanna Bjarnadóttir situr fyr-
ir miðju og hægra megin borðsins er
Hörður Bjarnason og foreldrar þeirra
systkina, María Bjarnadóttir og Bjarni
Jónsson. (Ljósm.: Tíminn-GE).
82
T I M I N N — SUNNUÐAGSBLAÐ