Tíminn Sunnudagsblað

Ulloq
Ataaseq assigiiaat ilaat
Saqqummersitaq pingaarneq:

Tíminn Sunnudagsblað - 26.01.1964, Qupperneq 22

Tíminn Sunnudagsblað - 26.01.1964, Qupperneq 22
Skíðarímu skýrði fyrst skarpur fræðahnykill. Sagði okkur satt af list Sveinbjörn háttalykill. Nanna Bjarna næst þeim kvað, náði feimni að granda. Með góðum stemmum gerði það glæsileg að vanda. . Skíðarimu þrýtur þá, þurfti að mörgu að hygg'‘ Seggir báru sára brá, sumir dauðir liggja. Á þessum fundi var ekki mikið ort í Skáldu. Það kom mér að sumu leyti á óvart. Ég hafði haldið, að þessi vísa Andrésar Valbergs, sem þó var ort annars staðar, ætti hvergi betur heima en á Iðunnar- fundi: Framhald af 74. sí5u. þegar sæmilegt veður var, þvi að bræður mínir voru ekki farnir í verið. Ég sat inni að tvinna band eða þráð á stóran tvinningarrokk, sem mér fannst óvanalega stirður og þungur þennan dag, en ég lin ur og máttlítili að stíga hann — er þó að basla við að tvinna til kvölds Þá finn ég, að ég er orð- inn lasinn Setur að mér hroll og skjálfta Ég hátta í gott rúm, og mér eru gefnir hoffmannsdropar eða kamfórudropar eða eitthvað slíkt Móðir mín átti alltaf smá- birgðir af nauðsynlegustu hús meðulum á heimili sínu Daginn eftiT er ég með mikinn hita og verk — tak undir síðunni Slíkt nefndist þá taksótt, en mun í raun réttri hafa verið lungna- bólga. er varð flestum að fjör tjóni. er hana fengu HéraðsJækn- irinn, Óiafur Guðmundsson á Stórólfshvoli. vai sóttur Hann kom oft til mín meðan ég var veikur, stundum á hverjum degi Ekki man ég. hvaft hann lét mig fá af meðulum. en hann lét mig hafa heita saltbakstra við mig við bak og brjóst Minnist ég þess, hvað tnér þótti erfitt að liggja á hörð um saltbakstrinum Hvort hann eða eitthvað annað hefur hjálpað til af, halda í mér liftórunni, veit ég ekki. Hitt er víst, að á fimmta eða sjötta degi fór hitinn og takið að minnka Eg smáhresstist, en lengi var ég að ná mér, svo aft ég teldi mig jafngóðan. Var lengi mæðinn Mér var sagt, að læknir- inn og fleiri hefðu talið mig i hættu og mjög tvísýnt um líf mitt á tímabiii. En þa^ voru „ekki uppi dagarnir" heldur en fyrr, né held- Hróðrarfákum hleypa af stað hagyrðingar góðir. Enginn þarf að óttast það, að þeir standi hljóðir. En kannski hafa félagsmenn ver- ið að spara sig fyrir aðalfund og árshátíð, sem hvort tveggja er á næsta leiti. Og ekki var annað að sjá á fundargestum, en þeir skemmtu sér konunglega við kveð- skapinn, þótt andagiftin væri látin hvíla í nausti. Og ég er ekki frá því, að flestir Iðunnarfélagar gætu heils hugar tekið undir við Andrés, er hann yrkir: Mina til að létta lund og leita að nýjum kynnum á kvæðamannafélagsfund fer ég stöku sinnum. ur síðar, þegar ég, 1910, var bor- inn dauðvona út að Þjórsártúni undir hættulegan uppskurð, svo sem lesa má í 40. tölublaði Sunnu- dagsblaði Tímans 1962. Guðjón Jónsson, Ási. Garðar á Akranesi — Framhald af 88. sfðu. borðið. — Þarna er kassi meS glös- um hómópatans og ýmis önnur tæki frumstæðrar læknislistar, meðal ann- ars bíldur. — Þarna er fyrsta bókahill- an, sem Ólafur B. Björnsson, ritstjóri, átti, sá maðurinn, sem drýgstur hefir verið við að ganga á þær rekafjörur „við tímans Stórasjó", sem Akurnesing- ar eiga Ef til vill hefir sú hilla í önd- verðu geymt einhverja bókina, sem vakið hefir áhuga hans á sögu byggð- ar sinnar og héraðs. Og síöast, en ekki sízt: Pyrsti- sementspokinn, sem fram- ieiddur var á íslandi, á þarna sess og sæti í elzta steinsteypuhúsi á íslandi. Það er enn ein skemmtilega tilviljunin í sögu Garða. Okkur dvelst í Görðum. Margt er að skoða, þó að oft sé þar komið, og séra Jón er margfróður um menn og minjar og gefur sér tíma til viðræðna, þótt önnum kafinn sé. Safnið er ungt. að árum. Það eru þrjú ár í desember I vetur, síðan það var vígt. En það er orðið undramikið og fjölbreytt. Að Lausn 88. krossgátu vísu hafði séra Jón um nokkurra ára bil safnað munum og unnið að því, að safn yrði stofnsett í þessu gamla húsi á hinum sögulega helga stað, en árangur starfs hans er ótrúlega mik- ill. Bæjarstjórn Akraness hefur þegar tryggt safninu allríflegt landssvæði í Görðum, og ætti þar í framtíðinni að geta orðið griðastaður Akurnesinga, eins konar heilsulind, þar sem hraði og mínútukapphlaup vélaaldar eru útlæg fyrirbæri, en taugaþreyttir borgarbúar nema hæglátan nið horfinna alda af kynnum við liðna verkmenningu, af kynnum við kjör og strit og stríð þeirra kynslóða, sem byggðu Akranes um aldir. Áður en við höldum heimleiðis, seg- ir séra Jón okkur söguna af þvi, þeg- ar brjóta átti niður elzta steinsteypu hús á Norðurlöndum og nota í hafnar- gerð fyrir Akranesskaupstað. Það, er fróðleg saga og lærdómsrík. Tækin voru komin á staðinn, stórvirk tæki til að mola hið merka mannvirki. Það var aðeins eftir að byrja á að brjóta niður. En fyrir tilstilli tveggja manna var það verk aldrei hafið. Þar með var því forðað, að íslendingar gerðu enn eina skömmina af sér í sambandi við varðveizlu fomra minja, enda nægi- lega mikið af slíkum asnastykkjum fyrir. Við göngum niður tröppurnar og heim veginn, brott frá því húsi, sem enn stendur, í stað þess að vera holu- fylling í hafnargarði, og kveðjuorð séra Jóns fylgja okkur heim á leið. Eða eru það ef til yiil kveðjur allra Garða- presta og allra þeirra manna, er þennan stað hafa setið — kveðjur sem minna á trúmnnsku við sögu þjóðarinnar og þjóðleg verðmæti, hvort sem þau birtast í stórfelldustu lista- verkum norrænna þjóða, Völuspá, Njálu og Passíusálmum eða i göml- um árarhlunni, slitnum af margra ára notkun fátæks sjómai*js á Skipa- skaga? & u N & H N p K K G a 0 l L 0 G N n R r P R fl R Ú fl N 5 fl 4 G Ó n ^LL G fi G S V e L L F lí T U R I N G r R A r a K 1 T T u G i s r i V 1 J J í G $ k r N p N 5 fl N fl J F R j D N N P K R fl N 0 d R a S D L a 4 N N H Æ p 1 u s S % fí L L * D s K K I T i D K X L I « N i V é S K fl F 4 K fl N M f i N 0 K L IE K N i R k 1 p R P í R -> H L E s S fí R K fl K fí fl' ss B ö L> KB. EKKI UPPI DAGARNIR — 94 T I M 1 N N — SUNNUDAGSBLAÐ

x

Tíminn Sunnudagsblað

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn Sunnudagsblað
https://timarit.is/publication/301

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.