Tíminn Sunnudagsblað - 25.04.1965, Blaðsíða 15
GRETAR FELLS:
Þeir segja...
Þeir segja, að aðeins
einu sinni
gist hafi guð
vorn gamta heim.
En þér ég segi,
að þú skait eigi
taka í mál
að trúa þeim.
Guð hefur alltaf,
alltaf verið,
heimsins ásýnd,
heimsins sál,
birzt sem fegurð,
birzt sem máttur,
talað vizkunnar
tungumál.
Hann er allra
heima sjóli.
Hann þvi einan
hylla skalt.
Hann er ei
frá heimi greindur.
Hann er Lífið —
Hann er Allt!
Hann er mildin,
mjúk sem blómið.
Hann er viljans
harða stál.
Hann er djúpið
dularfulla
Hann er þögnin
í þinni sál.
i
skyldu vora að biiðja almenning að
gjalda varhuga við hinum mörgu og
vondu eftirlíkingum á brama-lífs-
elixír herranna Mansfeld-Bullner og
Lassens, sem fjöldi fjárhuga kaup-
manna hefur á boðstólum . . .“
Þarna kvöddu sér sýnilega hljóðs
hugsandi menn með rika ábyrgðar-
tilfinningu og sanna umhyggju fyr-
ir meðborgurum sínum.
Biillner efndi líka það, sem hann
hafði heitið, að láta vísindarit sín um
bramann fylgja hverju glasi. Bæk-
lingur var þýddur og prentaður á
íslenzku: „Brama-lífs-elixír, visinda-
lega dæmt af dr. med. Alex Groyen.“
Þessi bæklingur var svo litskrúðug-
ur, að annað eins hafði tæplega sézt
á fslandi í þann tíð — augnayndi
að sinu leyti eins og glasamiðarnir.
Mest var þó vert um efni hans.
Dr. med. Alex Groyen var ekki
myrkur í máli um bramann: „Sæll
er sá maður, sem gripur í tíma til
þessa læknismeðals." Lýsti hann ræki
lega margvíslegum sjúkdómum, sem
hrjá mannskepnuna, skelfilegum af-
leiðingum þeirra og dásamlegum
áhrifum bramans, sem væri „í raun
réttri einhver hin stórkostlegasta upp
fundning á seinni tímum.“ Hann var
hvorki meira né minna en „höfuðlyf,
sem mannkynið um ókomnar aldir
mun eftir sækjast, og þúsund hjörtu
. . fyllast þakklæti við það fyrir
endurfengna heilsu." Hugsazt gat.
að einhverjum þætti djúpt tekið
árinni. En við lestur bæklingsins
hlutu þeir þó að komast ,að raun
um annað. Þar voru tiJ dæmis meðal
margs annars þessar setningar: „Það
má fremur öllum öðrum lyfjum
koma í veg fyrir jómfrúgulu og gagns-
leysi á karlmönnum . . . Við nautn
þess eykst öllum líkamanum styrk-
leiki og stinnleikur, sálargáfunar
verða fjörugri og næmari, og pvi
fylgir og glaðværði hugdirfð og starf-
fýst.“
Á eftir þessum visindaiega dómí
dr. med. Groyens komu svo „visinda-
leg, læknisfræðileg vottorð og viður-
kenningar." Eitt þeirra undirritaði
„dr. Jóhannes Múller heilbrigðisráð
í Berlín, riddari af hinni hertoga-
legu, saxnesku Ernestínuorðu, sæmd-
ur medalíum fyrir vísindalegan dugn
að af konungunum í Wurtemberg og
i Hannóver, hertoganum af Anhalt-
Sonderhausen, félagsmaður i átján
vísinda- og lærðum félögum í
Evrópu." Annar, sem mjög kom
þarna við sögu, var Melchior sá, sem
áður er getið.
Eftir þetta þurftu íslendingar
sannarlega ekki að efast. I'eim hafði
ekki skjátlazt, er þeir veittu bram-
anum viðtöku, bæði greitt íg þakk-
samlega.
r 1 M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ
351