Tíminn Sunnudagsblað - 12.12.1965, Blaðsíða 3

Svona dýr er ekki til, sagSi stúlkan, sem kom I
dýragarðinn og sá gíraffa í fyrsta skipti. En
skyldi henni ekki hafa orðið orSfall, ef hún hefSi
séS fiska klifra í trjám eSa leggjast í tígulsteina-
hrúgu.
Fyrir 25 árum var komiS til Stokkhólms meS leirköggul sunnan
úr Afríku. MeS hann var fariS í lagardýrasafniS, og þegar hann
var látinn í vatn, synti út úr honum lítill og sprettharSur flskur,
endurnærSur af langri hvíld. Þetta var svonefndur lungnafiskur.

m-v.'i'-Rl
Meimkynni lungnafisksins eru fenja-
öndin afrísku. Hann er á ferli um
■-egntímann og er fengsæll á maSka
sg annaS æti. En hann leggst fyrir í
'«irnum b“gar þornar um.
Lungnafiskurinn grefur sér holu í
leSjuna og býst þar um. Hann lifir
á holdum sínum, og loft fær hann
í gegnum roSiS. SundblaSran tekur
aS starfa svipaS og lungu.
MeS nýjum regntíma breytir lungna-
fiskurinn háttum sínum. Hann fer aS
anda meS tálknunum á nýjan lcik og
tekur aS afla sér matar, því að nú
veitir ekki af, að hann fiti sig.
fúlum lænum hitabeltislandanna er
jnnar undarlegur fiskur. Hann skríð-
ur á land og klifrar upp i tré. í
höfðl klifurfisksins er skrítinn
vatnsbelgur, sem varnar því, að
'álknin þorni.
Þegar klifurfiskurinn er á ferli á
þurru landi, spyrnir hann sér áfram
með sporðinum og göddum, sem eru
á uggunum á kviðnum Hann er
undrafljótur og kemst marga metra
upp í pálmatrén.
Afrikumenn veiða klifurfiskinn á þurru
landi, enda er hann hentugur í nesti á
langferðum. Þeir láta hann i körfur
ofan í rakt lauf og hafa þannig nýmeti,
þegar kemur í gististað.
TIMINN-Si v UDAGSBLAÐ
1131