Tíminn Sunnudagsblað - 31.07.1966, Blaðsíða 5

h.f.)- Riddarar Ku Klux Klan, sem
áobert Shelton stjórnar, eru virkir
meðlimir í einungis 15 af 67 herÚQ-
um Alabama, og það er helzt
í „Svarta beltinu“ svokallaða, og íðn
aðarsvæðunum umhverfis Birm-
ingham. Ekki er Klaninum alls staðar
veí stjómað. Sumir nýfélagar hafa
greitt inntökugjald sitt en aðeins
fengið í staðinn félagsmerki og hina
venjulegu hatursbæklinga. Þeir vita
ekki einu sinni, hvar þeira eiga að
mæta á fundum.
Allur þorri félagsmanna Klansins
er yfirleitt misheppnaðir menn fé-
íagslega og efnalega. Klansmaðurinn
hefur yfirleitt hætt skólanámi strax
eftir barnaskólanám og keppir því
við negrana um lökustu störfin.
Hann hefur hvorki þekkingu né
kunnáttu til þess að mæta framtíð-
inni og berst því gegn henni. En
með því fælir hann í burtu iðnaðar
fyrirtækin, sem gætu bætt lífs-
kjör hans.
Klaninn veitir þessu úrkasti mann
félagsins útrás fyrir tilfinningar sín
ar. Þegar svona vesalingur skrýðist
15 dala kufli sínum, getur þjóðfélag
ið ekki lengur hunzað hann.
Klansmaðurinn sver Klaninum holl-
ustu sína og á að ljúga, ef með þarf
til þess að vernda Klaninn. En ef
einhver fær nóg af þessu, getur hann
hætt. Hans fyrri félagar munu að vísu
ógna honum og hafa í heitingum, en
ef hann hefur bein í nefinu, láta þeir
hann eiga sig. En ef þeir vita, að
hann er veikgeðja og hræddur, þá
fær hann engan frið. Og ef þeir halda
að hann hafi stungið af og kjaftað
frá leyndarmálum Klansins, ganga
þeir af honum dauðum.
Ku Klux Klan hóf feril sinn nánast
sem fíflaskapur fyrir einni öld, og
væri ekki tekinn alvarlega, í dag, ef
ekki væri fyrir hina löngu slóð
hermdarverka, sem ætíð hefur fylgt
honum. Klaninn segist vera til í þeim
tilgangi, „í fyrsta lagi að vernda
hina veiku, saklausu og varnarlausu
fyrir valdníðslu, rangindum og níð-
ingsverkum hinna ólöghlýðnu, ofsa-
fengnu og grófu ..." Við skulum
líta á þetta stefnumark í framkvæmd.
Árið 1957 fóru nokkrir Klans-
menn af fundi ólmir í að láta „nigg
arablóð “ renna. Þeir gripu fyrsta
negrann, sem þeir sáu, roskinn verka
mann á leið heim frá vinrju sinni.
Þeir vönuðu hann og helltu síðan ter-
pentínu í sárin, til þess að heyra
hann veina. Fjórir þeirra voru dæmd
ir af kviðdómi í Alabama í 20 ára
fangelsi. Einum þeirra var sleppt
lausum fyrir rúmu ári, og hafði þá
ekki afplánað þriðjung af dómi sín
um.
Fyrir skömmu sendi ekkja Klans-
manns son sinn, sem var vangefinn,
til þess að reisa við girðingu, svo að
nautgripir nágrannans, sem var Klans
maður, hættu að fara inij á landar
dlgn henhár, Npkíciruijj kvötóum sfð
ar fcomu allmargir lcuflklæddir Klans
ihenn áh dyrum hennar og heimtuSu
árenginn framseldan. Þeir foru með
h'ann burtu og hýddu hann svo
grimmdarlega með svipum, að koma
varð hojjum uncíir íæknishendur á
e.ftir. Eftir þetta þorði móðir hans
efcki að hafa drenginn hjá sér, og
sendi hann til frænda síns í öðru
ríki.
í fréttum dagblaðanna lesum við
æ ofan í æ um hliðstæða grimmd,
sem í þessum tilvikum bitnaði á
rosknum negra og vangefnum ungl-
ingi. Ég er þeirrar skoðunar, að bók
staflega allt ofbeldi, sem við Suður
ríkjamenn verðum fyrir, sé runnið
undan rifjum Ku Klux Klan. Þeir
velja fórnardýr sín vandlega, — fórn
arlömb. sem geta ekki veitt þeim við
nám.
Klaninn gefur út hótanir sínar á
dreifimiðum, sem oft hljóða á þessa
leið:
„Þið niggararnir skuluð ekki hafa
ánægju af því að umgangast okkur
hvítu mennina. Við munum sjá um
það . . . Við viljum ekki þurfa að
grípa til blóðsúthellinga, en ef það
er nauðsynlegt . . . þá hikucn við .
efcki. Öaldið ykkur frá IfcjörfcleTunum.
i?ið fylgjumst meo ykfcur.”
Til þess að fylgja eftir ógnunum
sínum, notar Klanirin það, sém hann
fcallar „niðurrifshópa.11 Faum er
treyst til starfa í þeim, menn eru
valdir úr ýmsum héruðum í hvern
hóp og þekkja oft ekki hverjir aðra.
Þeir eru morðingjar, haldnir kvala-
losta, og njóta verka sinna, og eru
valdir til starfans, einmitt vegna þess
arar skapgerðarbilunar.
Og niðurrifshópurinn kann til
verka, enda oft vanur. FórnarlambiS
er valið, og síðan er gengið frá fjar
vistarsönnunum allra í hópnum, og
loks vinna tvei reða þrír sjálfan verkn
aðinn.
Ef um hýðingu er að ræða, ræna
þeir manninum, aka honum á afvik
inn stað, neyða hann til að skríða á
fjórum fótum, fletta hann síðan klæð
um og berja hann með leðurólum eða
gúmmílengjum, skilja hann svo eftir
og láta hann einan um að komast á
sjúkrahús.
Niðurrifshópur, eins og morðingj
ar frú Violu Liuzzo eftir gönguna
til Selma í fyrra, ætlar stundum í upp

Þessi brúða hangir
sem hengdur mað-
ur uppi í Ijósastaur.
Hún á að tálcna
blökkumann. Á baki
hennar stendur:
Þessi „niggari"
kaus. — Þetta er
aðvörun til blökku-
mannanna frá Ku
Klux Klan og átti
að sýna, hvernig
faeri fyrir beim, ef
þeir neyttu atkvæð
isréttar síns.

T f M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ
629