Tíminn Sunnudagsblað - 11.08.1968, Blaðsíða 15
og notaður í stoðir við ræktun
vínviðar.
Hellenar komu með fjölda sagna
á þessar slóðir, og þær hafa dafn-
að, er fram liðu stundir, í elfum,
hellum og klettum Sikileyjar með-
al annars. Úti með sjónum, par
við austurströndina, eru t.d. 7
hvöss sker eða nafrar Scogli di
Cydiopi. Sögn hermir, að Poly-
femos hafi í ofsabræði þeytt þeim
á eftir hinum kæna Seifi.
Eftir góða stund stöndum við
ferðalangarnir upp, dustum af okk
ur kallkið, og göngum spölkorn
niður fyrir brekkuna til annars
leikhúss, einnig undir berum
himni. Þetta var rómverskt hring-
leikahús, reist á dögum Ágústus-
ar keisara og að líkindum fyrir
hans frumkvæði, er hann gerði
Sýrakúsu sð hluta úr rómversku
skattlandi eyjarinnar. Hringleika-
húsið er að nokkru leyti höggvið
út í klett, en að nokkru hlaðið.
Byrgi fyrir geymslu óargadýra
standa þar enn við leiksviðið. Leik
húsið rúmaði 20 þúsund áhorfend-
ur. Aðeins þrjú rómversk hring-
leikahús voru stærri, þ.e í Capua,
í Verona og Colosseum i Róm
Svo vildi tU, að gríska útileik-
húsið í Sýrakúsu hentaði ekki fyr-
ir Rómverja, var m.a. of lítið fyr-
ir þá. Og í því var ekki hentugt
byggingarefni í hringleikahúsið,
svo að það fékk að standa órask-
að — góðu heilli. Hér þarf þvi
ekki að deila um það, líkt og í
borginni Taormina, hvort leikhús-
rúst sé grisk eða rómversk.
Við héldum síðan skammt vest
ur fyrir hringleikahúsið. Þar var
okkur sýnt altari, er Hieron II.
lét reisa ú. steini um 226 f Kr.
Það er 198 metrar á lengd, 22
metrar á breidd og um 5 metrar
á hæð. Talið er, að Hieron II. hafi
látið reisa altarisbákn þetta af
gleði út af falli Þrasýbúlusar. Þar
hafa farið fram blót mikil. Norð-
vestan leikhússins bugðast vegur
milli lágra kletta, og eru djúp,
ævaforn hjólför í grjótinu. Þar eru
mörg býssa gömul grafhýs.i Á
svæði þessu eru 700 skot höggv-
in í klettana og í þeim áletran-
ir eða iágmyndir, stundum graf-
letur eingöngu, en stundum lúta
ristur og myndir að goðadýrkun-
ýmiss konar. Grænar eðlur þutu
um veggina og komu mörgum
okkar til að bregða Þær virtust
jafnheimaríkar þar og í rústum
Pompeji.
Vegalengdir eru ekki miklar í
gamla borgarhlutanum, og ekki
var annað til baga að ganga á milli
fornra sögustaða en breiskjuhiti.
Næsti áfangi var til katakomba
St. Jóhannesar. Þær eru frá dög-
um frumkristni i Sýrakúsu. Munk
ur í dökkum kufli var vörður við
ganginn niður í katakomburnar
Hsnn stóð við borð sem á lá söfn-
unarbaukur. Niðri var mild birta
af Ijósum, en dáiítið skreipt sums
staðar af tornu vaxi. Aðalgangur-
inn er 94 m á lengd og breiður
vel. Rúmgóðar hvelfiugar eru
sums staðar á mótum ganga, er
bjargazt var við að hafa guðsþjón-
ustur i, meðan kristnir menn voru
ofsóttir og áttu ekki kirkjur í
borginni. Margt var þai rangata
og útskota, sem hætta var á að
villast í. Þar er grafhvelfing he^l-
ags Marcianusar Ekki verður kom
ið tölu á grafhólfin, sum fyrir
hvítvoðunga, önnur fyrii hávaxið
fólk, höggvin inn ; kalksteinsvegg
ina. Þá er lík hafði verið lagt þar,
var múrað fyrir nólfið En nokk-
ur hólfanna eru tóm Lágmynd af
fiski var ustilega nöggvin á vegg
innarlega . katakombunum. Leg
staðir píslarvotta voru taldir helg-
astir. í afkima fannst fyrir löngu
steinlíkkista búin mjög, kista Adei
fia. Hún er nú varðveitt í safni
í borginni.
Katakombur finnast einnig á öðr
um stað í Sýrakúsu
Á Sikiley er því trúað, að Krist
ur hafi risið úr gröfinni um há-
degi á laugardag. Þar er og talin
vera sáluhót í því að vitja 7 grafa
helgra manna á skírdag Heilög
Lúcía er nafndýriingui fornrar,
fagurrar kirkju í Sýrakúsu. Heilög
Lúcia verndar sjón áhangenda
Katakombur frá dögum frumkristninnar, kenndar við heilagan Jóhannes.
T í M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ
59J