Tíminn Sunnudagsblað - 17.11.1968, Blaðsíða 12
Kollsá í Bæjarhreppi, Strandasýslu, þótti á sínum tíma veglegur bær. Frá vinstri: Guðrún Guð-
mundsdóttir, Sigríður Sólveig Búadóttir, Jón Tómásson, sem bæinn byggði, Herdís Brandsdóttir,
Valgerður Tómasdóttir, Guðmundur ísleifsson, Halldór Jónsson, Jónina Pétursdóttir, Jófriður
Brandsdóttir, Búi Jónsson, Jón Pétursson, Sigríður Jónsdóttir, Guðrún Brandsdóttir, Ásgeir Búason,
Valgerður Jónsdóttir, Brandur Búason, Pétur Jónsson, Halla Pétursdóttir, Rannveig Pétursdóttir,
Ingrbjörg Þórðardóttir, Herdis Pétursdóttir. Myndin er tekin 1904_5.
GUÐRÚN BRANDSDÓTTIR
Hún fékk ekki ráðið örlögum sínum. Hún var knésett af basli, dauða tveggja efni-
legra barna, vanheilsu þess þriðja, brostnum vonum. Aðeins einu fékk hún stjórn-
í brattri bre>kku er klyfjalest á
ferð. Séra Brandur Tómasson e-r
að flytja búfeorlum með skyldulið
sitt norðan úir Ilrútafirði austur í
Sikaftártungu. Eitthvað af búslóð
er tefcið m>eð. Á einum hesti
ruggax sinn kiiáfurinn hvorum
niegin. Upp úr öðrum kláfnum
gægist MtiM drengur, upp úr hin-
um ldtil telpa og sveitirnar sunn-
an lands og vestan líða hjá eins
oig furðuveraMir.
Allt í einu hrasar hesturinn,
sem börmiin ber, og augnablik er
efciki annað að sjá en hann muni
hrapa niðuir fjaÍLsbrúnina og far
þegarnir láta lífið í urðinni fyrir
neðan. Móðær þeirxa biður heitt til
gúðs, og kraftaver'k'ið skeður, klár-
inn nær jafnvægi og heidur áfram
eins og ekkert hafi í skorizt.
Systkáinii,n oig leikfélagarnir litlu
eiga langt líf fyrir höndum,
hann sem prófastur, hún sem fá-
tæk bóndakona, umf'lotin basli . .
Séra Bran-dur var trúaður og
góðiuir kennari, lúfmenni mesta,
en drykkfelldur mjög Hann kvænt
ist fyrst Guðrúnu Jónsdóttur frá
að, sinni eigin lund.
022
1 I M I N IM - StNNUI)A(JSin.A»