Tíminn Sunnudagsblað - 08.12.1968, Side 6

læknarjiir þora ekki að láta hana
hafa þa'ð svo náðugt. Þeir óttast,
að þá múni hún stirðna til fulls.
Hún hefur í þili slæman verk í
hægri öxl, það er eins og gigtin
færi sig úr einum liðamótum í
önnur. Hálsinn er dálítið stirður,
svo hún á erfitt með að snúa höfð-
inu til hliðar.
En María litla er hetja og hlær
við minnsta tilefni, eins o,g það sé
beinlinis bráðskemmtilegt að hafa
verki í öllum liðamótum. „Hún er
skapbezt af mínum börnurn", seg-
ir móðir hennar, sem á þrjú yngri.
Svo kann hún marga kapla og
slær ekki hendi móti góðu spili:
Gömlujómfrú, veiðimanni, Rússa,
Svarta-Pétri þjóf eða ræningja.
Vegna yeikindanna hefur hún
litla kennslu fengið í bóklegum
fræðum. Lögum samkvæmt á hún
rétt á að fá kennara heim til sín,
en það hefur gengið erfiðlega með
framkvæmdir. í vetur hefur aðeins
tvisvar sinnum komið til hennar
kennari.
En nú hefur hún fengið mik-
inn áhuga á að lær,a að lesa, ligg-
ur tímunum saman í bókum og er
stöðvarinnar sækir Mariu. Við stöð
ina starfar allar. daginn föndur-
kennari, og María Htur gjarna
þangað eftir leikfimina.
Styrktarfélagið rekur einnig
sumardvalarheimili, Reykjadal i
Mosfellssveit, og voru þar fjöru-
tíu og fimm börn í sumar, úr
höfuðstaðnum og utan af landi.
Þar voru Reynir og María, bæði
fjarska ánægð.
Þarna höfðu þau dýrmætt tæki-
faeri til útiveru (María býr á fjórðu
hæð og útivist hennar er að miklu
leyti takmörkuð við litlar svalir),
Það er bjart yfir svip þessara krakka, þar sem þau busla i volgri laug undir bláum sumarhimni. En öll eiga þau
við hryggilega sjúkdóma að stríða. Samkvæmt venjulegum náttúrulögmálum ættu bros þeirra að vera löngu týnd.
Ein telpan er með herðakistíl, önnur þjáist af flogaveiki, þriðja .... nei, iátum upptalningunni lokið. Eina bótin,
að reynt er að gera allt, sem hægt er, fyrrr börnin. Til dæmis verður reynt að opna heimavistarskóla handa tíu til
fimmtán þeirra eftir áramótin á þessum sama stað, Reykjadal i Mosfellssveit.
: Hið yngsta er lítil telpa, fædd rétt
! fyrir jól í fyrra, og þær mæðgur
komu heiiú á aðfangadag, eins og
Maria.
Það er mikið álag að annast fatl-
að barn og sinna jafnframt ung-
barni og venjulegum húsmóður-
. srtörfum, en „það hafa myndazt
enn sterkari og hlýrri tengsl milli
mín og hennar en milli mín og
, heilbrigðu barnanna“, segir móðir-
1 in og telur ekkert eftir sér.
Dagurinn verður langur hjá lít-
} ilU telpu, sem kemst ekki út. Hún
, er slyng að sauma, hefur gert fall-
ega röggvarsessu, og prjónar líka,
undir handleiðslu móður sinnar.
orðin vel stautfær. Hún getur líka
reiknað talsvert.
Það er óskiljanlegt, hvernig
börn, eins og Reynir og María, sem
eru gædd góðri greind, fá haldið
gleði sinni gagnvart svo grimmum
sjúkdómum
Ástríki hugrakkra foreldra hef-
ur trúlega heillavænleg áhrif á
skapgerð þeirra.
Og það eru að vísu fleiri, sem
sýna þeim umhyggju. Þau fara
bæði tvisvar í viku í æfingastöð
Styrktarfélags lamaðra og fatlaðra,
þar sem sjúkraþjálfarar gera allt,
sem þeir geta til að hjálpa þeim.
Reynir hjólar, en bifreið æfinga-
og eins var mjög hollt fyrir þau
að vera í stórum hópi ókunnugra
barna.
Margir litlu sumardvalargest-
anna voru minna fötluð en þau
tvö, sem við höfum kynnzt. En
sumir voru verr farnir María seg-
ir frá Birnu, vinkonu sinni, tíu
eða ellefu ára. Hún er lömuð frá
mitti og hefur verið á barnadeild
Landsspítalans í mörg ár, alltaf í
hjólastól. Fyrir hana var það óvið-
, jafnanlegt ævintýri að skipta á
bónuðum gólfdúk sjúkrahúsgang-
anna og grænu grasinu 1 Mosfells-
sveit. Hún naut þess að horfa á
krakkana busla í sundlauginni,
'Í90
IfaiNN - SUNNUDAGSBLAÐ