Tíminn Sunnudagsblað - 08.12.1968, Page 17

JÓHANNES PAVÍÐSSON:
NOREGSFERÐ1967
Mánudaginn 31. júlí lögðu ellefu
íslendingar af stað frá Reykjavík-
nrflugvelli með Skýfaxa áleiðis til
Stafangurs í Noregi, en þar átti
aðalfundur N.B.C., norrænna
bændasamtaka, að hefjast daginn
eftir klukkan 10 árdegis.
Ferðalangar voru þessir: Frá
Stéttarsambandi bænda: Sæmund-
ur Friðriksson framkvæmdastjóri,
Agnar Tryggvason framkvæmda-
stjóri, en Sveinn Tryggvason,
framkvæmdastjóri framleiðslu-
ráðs, einn af stjórnarmeðlimum N.
B.C., var farinn út áður. Frá Bún-
aðarfélagi íslands: Þorsteinn Sig-
urðsson, formaður þess, og kona
hans, Ágústa Jónsdóttir, Halldór
Pálsson búnaðarmálastjóri og Sig-
ríður Klemenzdóttir, kona hans,
Pétur Ottesen, stjórnarnefndarmað
ur Bf. ísl., Agnar Guðnason, ráðu-
nautur Bf. ísl. og Jóhannes Davíðs-
son í Hjarðardal. Stefán Björnsson,
framkvæmdastjóri Mjólkursamsöl-
unnar, og kona hans, Inga Ólafs-
dóttir, voru farin út áður.
Flugferðin gekk að óskum og
sást vel til staða á Suðurlands-
undirlendinu, og jöklasýn var all-
góð, en flogið var sunnan jökla.
Skýjað yfir hafinu. Þegar komið
var til Björgvinjar en þar átti vél-
in að lenda, var þoka og regn, og
sveimaði flugvélin um stund yfir
vellinum, en lenti síðan örugglega,
og sá þó ekki upp í trjákrónurn-
ar, er niður kom.
heim á Herinn réttir sjálfur for-
inginn mér bréfsnuddu nokkra
með stimpli landsímans. Var þar
komið hið langþráða svar Pálma
Jósefssonar, þrjátíu króna ávísun
(samkvæmt viðteknum lánsbeiðna-
taxta!)
Seint um daginn tók ég mér
göngu upp í hlíðina ofan við bæ-
inn. Vandamál líðandi stundar
voru nú leyst og í vasa mínum
kvittaður gistireikningur og
greiddur farseðill. Ég fann mér
litla laut í Stórurðinni, settist og
lét hugann reika. Pollurinn lá kyrr
látu-r í fjallaskjóli sínu, en utan
við Arnarnesið stóð strengurinn
Jóhannes Davíðsson í Neðri-
Hjarðardal.
Lítil viðstaða varð í Björgvin
að þessu sinni. Var fljótlega stigi'ð
upp í norska flugvél, er Braaten
stórútgerðarmaður átti, en hann
gerir einnig út flugvélar, sem
kunnugt er. Flogið var til Sólaflug-
vallar, sem er skammt sunnan
Stafangurs, og var það um hálfrar
stundar flug. Var þar bjartara yfir
og engin fyrirstaða veðurs vegna.
Ekið var strax inn í borgina,
inn Djúpið, þvert fyrir fjarð-
armynnið. Þar byltist hvítbryddur
bárumúgur á hröðum flótta undan
hafáttinni. Snær var fallinn á fjöll,
vetrarkoman lá í.loftinu. Og mér
duldist ekki, að þessi misseraskipti
mörkuðu jafnframt mikil tímamót
í lífi mínu. Æskan var að baki og
skólaárin glöð og góð, þrátt fyrir
fjárhagsbaslið. Allt var þetta orð-
ið minningarnar einar. Nú skipti
framtíðin mestu máli. Þar biðu ný
verkefni, nýtt umhverfi, nýtt sam-
ferðafólk og efalaust ný vandamál.
Næsta dag hélt ég út úr inn-
fjarðarlygnunni og lagði á Djúp-
ið.
sem er nokkru mlnni en Reykjavík.
Þar hittum við Svein Tryggvason
og konu hans, Gerði Þórarinsdótt-
ur, og bæði börn þeirra, en fjöl-
skyldan hafði verið í sumarleyfi.
Þar voru og fyrir Stefán Björns-
son og Ingá Ólafsdóttir. Lárus
Jónsson búfræðikandidat, sem er
búsettur í Ultuna í Svíþjóð, var
einnig fundarmaður. Kom hann
morguninn eftir fyrir fundarbyrj-
un. Var þá fullmætt, en íslending-
arnir voru sextán alls.
Þegar hópurinn hafði sameinazt
í Stafangri, neyttum við kvöldverð-
ar, og var þar fundarstaður til-
kynntur og hvenær hefjast skyldi
næsta morgun. Síðan voru gist-
ingarstaðir kynntir, en Norðmenn
höfðu skipt hópnum til gistingar,
og vorum við vistuð í gistihúsum,
sem fulltrúar annarra þátt-
tökulanda gistu einnig Sæmundur,
Pétur og ég vorum vistaðir á K.N.
A.- gistihúsi, og fengum við þar
eins manns herbergi í röð á þriðju
hæð. Var það prýðileg vistarvera,
gluggar herbergjanna mótí vestri
ög gott útsýni til miðborgarinnar,
og var frekar stutt og bein leið á
fundarstað og gott að rata, en
þangað gengum við að sjálfsögðu.
Fundurinn sjálfur stóð í
tvo daga, og fór hann vel fram, og
árangur af fundum þessa félags-
skapar hygg ég, að sé svipaður og
annarra norrænna funda nú til
dags. Þar voru margar snjallar og
lærðar ræður fluttar, og mætti
segja um þessa daga, eins og Mýra-
frúin gamla sagði forðum:
„Margt orð af viti talað í Mýra-
stofu í dag.“
Einna skemmtilegasta erindíð
flutti Kristján Rönneberg, fylkis-
ráðunautur á Rogalandi, um Roga-
land. Glögg og greinargóð lýsing
á fylkinu og fylkisbúum.
Boð voru mörg frá ýmsum aðil-
um og veizlur að kvöldi báða fund-
ardagana, og var þar sitthvað til
skemmtunar og veitt af vinsemd
og rausn.
Einstæður atburður og eftir-
minnilegur gerðist seinni fundar-
daginn, 2. ágúst, og er slíkt fátítt
hér sem betur fer. Við vorum í
hádegisverðarboði á öðrum stað en
fundurinn var haldinn. Við vorum
komin út á dyrapallinn og ætluð-
um á fundarstaðinn, en rigning
var komin og þótti ekki fært án
bíls. En það er fljótt af að segja,
að þama biðum við í tuttugu mín-
útur í anddyrinu og horfðum á
T I M I N N - SUNNUDAGSBLAÐ
1001