Tíminn Sunnudagsblað - 02.02.1969, Side 9

> . >' > >* y
VAL D’AOSTt
teiv y' ' -*
'T Wi V S <5í
.... ■ .. .. ;
7'| // /■.. > t
^ / i f ; í *>
■' / / / v mramí »;
rsi,.«..
Hjálmtýr Pétursson:
Bílabrautin
gegn am Alpana
í ágúsfcmánuði 1967 fórum
við sex íslendingar frá Genf
snemma morguns áleiðis til Alp-
anna. Markmiðið var að skoða
hin miklu jarðgöng, sem grafin
voru undir Mont Blanc milli
Frakklands og ítalíu.
Göngin eru um tólf kílómetr-
ar. Við þau var unnið rúm sjö
ár og grafið frá báðum endum.
Kostnaður varð yfir þúsund
milljónir franka, miðað við nú-
verandi gengi. Að verkinu vann
fjöldi verkfræðinga og mörg
hundruð verkamenn með mik-
inn kost véla og sprengiefnis.
Nokkrir tugir manna létu lífið
eða slösuðust við gerð þessa
mikla .mannvirkis.
í göngunum er tvöföld bíla-
braut, mjög vel lýst. Einnig eru
þar gangbrautir á báðar hend-
ur, útskot með síma og fleira.
Frakklandsmegin liggja göng
in frá hinum fræga vetrar-
íþróttabæ Chamouix, en ítalíu
megin er Cour Mayeur, sem einn
ig er vetraríþrótta- og ferða-
mannabær.
Til baka fórum við yfir AIp-
ana, jökul að mestu leyti, i
hengivögnum, sem dregnir eru
á mjög sterkum vírum. Á leið-
inni eru viðkomustöðvar og
veitingastaðir, þar sem vagnarn
ir mætast eins og sést á með
ifyligjandi mynd. Vegalengdin
yfir fjöllin er nálægt hundrað
Framhald á 94. síSu.
an hans Guðmundar Frímanns
verður ekki áleitin við margan
manninn löngu eftir að bókin hef-
ur verið lögð á náttborðið og Ijós-
ið slökkt. — Svo var einhvern tíma
lesinn kafli úr skáldsögu, sem ég
man nú ekki lengur hvað hét, en
kaflinn, sem lesinn var, sagði firá
rnönnum tveim, sem lágu á sömu
sjúkrasitofunni, og var annar ung-
ur menntamaður, nýkominn úr
slysi, en hinn gamall góðborgari,
sem fengið hafði snert af slagi. ÖU
var þessi lesning gegnþurr og grjót
hörð upptalning staðreynda. Það
var eins og verið væri að lesa veð-
urfiréttir. Ef þetta er læsilegasti
kafli þeirrar bökar — ja, megi þá
Guð og gleymskan miskunna sig
yfir hana.
Og svo eru jólin allit í einu lið-
in, og útvarpið hæbtir að segja olkk
ur það oft á dag, að bók sé bezti
förunautur manns. Og bækumar
eru lesnar, eða látnar liggja ó-
snertar, eftir því sem verkast vill.
En ætli að það haldi þó ekki áfram
að vera svo, hér eftir sem hingað
til, að hið hæfasta haldi velli, en
hitt sofni svefni hinna réttlátu? Og
aldrei mun það verða óþörf iðja
að gera sér grein fyrir kostum og
löstum þess, sem á boðstólum er,
og ireyna að leiða smekk almenn-
ings, eftir því sem við verður kom-
ið.
T f M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ
81