Tíminn Sunnudagsblað - 20.04.1969, Blaðsíða 21

Tíminn Sunnudagsblað - 20.04.1969, Blaðsíða 21
til, var full'kominn bor, sem kom með jarðlögin upp með sér. Hefði þá verið kleift að lesa þau og að- greina eins og bók væri flett. Þar með hefði fengizt full vissa um, hvað þarna var En slík tæki mundu hafa kostað mikið fé, og máski erfitt a£ fá þau. En það voru einu tæfcn. sem átt hefði að nota, enda þótt þau hefðu komið seinna og orðið dýrari. Það var svo haldið áfram að bora, og alltaf bar eitthvað ný- stárlegt við öðru hverju, þar til dag einn, 30. nóvember. Þá kom skipun um að hætta að bora. Losa skyldi borinn upp og taka sundur vélina, smyrja og vefja til vetrar- geymslu, og ganga frá öllu sem vandlegast. Þegar hér var komið, var búið að bora 220 fet. Mest var borað ellefu fet á tíu tímum, en minnst hálfur þumlungur. Klöppin var ekkert harðari þegar hætt var eða aðrar tálmanir meiri en áður, og mun féleysi og ótrú á fyrirtækið hjá ráðamönnum fé- lagsins hafa ráðið mestu um, að hætt var. Aldrei urðum við varir við vatns- æð. Þarna var ekki annað vatn en það, sem seig úr mýrinni. Bor- holan stóð allt.af full af vatni, en engra uppsprettna varð vart á öllu þessu dýpi. Nú var byrjað að tafca vélina sundur, stykki fyrir stykki, og allt smurt með feiti og vafið og látið inn í skúr, sem þarna var. Þar næst var allt tréverk tekið i sundur, sem og gálgi sem var not- aðut til að draga rörin upp úr holunni. Undirstöður vélarinnar voru tefcnar upp, og voru það stór tré. Öllu var þessu komið á þurrt og búið um þar og er mér ekki grunlaust um, að einhverjir hafi tekið þar sitthvað til handargagns, þvi að þetta var allt á opnu svæði og óvarið. Þar fóru öll sýnishorn- in, sem upp úr holunni komu. Pok- arnir rifnuðu með tímanum, og allt fór í eina kássu, og hefur tímans tönn unnið ^erk sitt 1 næði. Það skal að síðustu tekið fram að allar ályktanir um efni þau, sem þarna varð vart við, eru að- eins skoðanir þeirra manna, sem þarna unnu að staðaldri, og tei ég Kristján Kristjánsson, bora- smiðinn, þar með, þvi að hann var trúnaðarmaður okkar. Við létum hann vita af öllu markverðu, sem fyrir kom, enda varð hann margs vísari í starfi sínu, sem ekki verð- ur skiráð hér. Þannig lauk fyrsta vísi að gull- leit hér á landi. Máski verður honum að vilja sínum — mannin um, sem lagði það til málanna á sinum tíma, að ekki yrði hreyft við neimu næstu hundrað árin. Þar sem ég í minningum mín- um um þetta efni hélt saman nokkirum biaðaummælum, sem birtust um þessar mundir, fannst mér rétt að l'áta þær fylgja hér með, því að svo má segja, að blöð- in séu rödd fólksins. Svo hafa blöðin væntanlega haft frásagnirn- ar frá fyrstu og beztu hendi, og skyldi maður því ætla, að þær væru beztar heimildir. Það vat aðallega ísafold, sem fylgdist vel með öllum gangi málsins, og það- an hef ég mínar heimildir. ísafold 17. iúni 1905: Bæjarstjórn fjallaði um málma- málið í fyrrakvöld. Hún vildi leigja námuna hiutafélagi, og skulu minnstuir hlutir nema fimmtíu krónum. Bæiarmenn eiga að sitja fyrir hlutunum í þrjá mánuði, næstu sex mánuð] skulu hluta- bréf boðin öllum landsmönnum, loks skulu þau boðin í öðrum löndum, fáist ekki nægjanlegt fé hér á landi. ísafold 2. nóvember 1907: Málmgreftrinum hér i Vatns- mýrinni var loks byrjað á í sum- ar eftir mikið undirbúning9basl. Tjarnarlækurinn opinn, og brú me8 fallc-gu hliSi neSan við gamla stiftamtmannshúsið. Danskur fáni við hún á verzlunarhúsi. T í M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ 333

x

Tíminn Sunnudagsblað

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn Sunnudagsblað
https://timarit.is/publication/301

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.