Tíminn Sunnudagsblað - 20.04.1969, Qupperneq 22

Nú er borinrt loks 114 fet niður,
þar hafa orði'ð fyrir honum tvö
siniMög 4 Vz—6 þumlungar að
þykfet. S'jmt af sinkinu er dável
hreint. Ekki er hsegt neitt um það
að vita tif hlítar með þessu lagi,
hvort svo er mikið urn sirakið, að
við það sé eigandi til vinraslu. Þar
kvað vera kopar nærri, sem sink
finnst, og einnig gull, stundum
viranandi og sturadum ekki.
ísafold 9. nóvember:
Nú hefur gull fundizt í tveimur
sýnishorraum, er naðst hafa þessa
dagana, aranað á 119 fetum og hitt
á 124 feta dýpi í Vatnsmýrinni.
Það er viðlíka djúpt og þar, sem
það fannst í hitteðfyrra, og þó all-
langt þaðan, 20—30 fet.
Enrafremur segir:
Það má heita merkileg tilvilj-
un, ef hitzt hefur á sömu örmjóu
æðina. Hitt virðist öllu líklegra, að
HéSan
og þaðan
Daður Maríu meyjar.
Séra Hallgrímu: Thorlacius
prestur í Miklagarði í Eyjafirði,
var að spyrja barn á kirkjugólfi
í áheyrn safnaðarias eins og títt
var um daga hans
Þetta var e.n spumingin:
„Var hún María guðsmóðir jóm
frú, þegar hún átti K.rist?“
Barnið þagði
„Því eigum við tð trúa“, sagði
prestur, er hann varð þess áskynja,
að ekki myndi sva:-s að vænta af
barninu. , Jafnvel »ó að hún hefði
haft eitthvert daður við heilagan
anda“.
gullið liggi ekki í örmjóum æð-
um, heldur öðru vísi, og þá öllu
líklegra til arðs eða ávinnings.
Eragu minna í varið en gullfund-
inn er þetta sink, og það ekki
færri en þrjú lög af því, jafnvel
allhreinu. Því svo segja málmuáma
fræðingar, að þar sem sink finnst
í jörðu, bregðist aldrei, að eitthvað
sé þar um aðra miálma. Og þó að
svo væri ekKi, þá er sink tómt
harla mikils virði. Fáist hundrað
króna virði i sinki eða kopar úr
eirani smálest af grjóti eða Ieir
með jöfinum tdkostraaði og fimm-
tíu kiróna virði í gulli, sjá ailir,
að meiri ábati í þeim hinum ó-
dýru miálmunum en þvi.
Bæjarstjórn samþykkti á fundi
2. janúar 1908 að svara svo erindi
frá félaginu Málmi:
a) að hún lengir áður veittan
frest til mákngraftar og málmbor-
unar um tvö ár frá 1. janúar 1908,
og skuli byrja á regluTegum máhn-
greftri að tveimur árum liðnum
frá þeim tíma, eða iraraan ársloka
1911.
b) að ársgjaldið haldist ábreytt
500 krónur.
c) að félagið verði að fá sér-
stakt samþykki bæjarstjórnar, ef
það vill leigja útlendu námafélagi
einhvern hluta af landinu til raran-
sókna eða málmnáms.
/
ísafold 14. marz 1908:
Farið var að dofna heldur yfir
gróðravonum marana á guldrau upp
úr Vatnsmýrinni. Búið að kosta
alimiklu fé allt að 25.000 fcrónum,
til borana og annarra undirbúnings
tilrauna. En félagið, sem hefur lát-
ið gera þær ui»dirbúningsrannsókn
ir, er mjög litlu eða engu nær —
efcki um, að guh sé tiil í mýrinni
djúpt í jörðu, heldur hitt, hvort
þar 9é fyrir nokkru að gangast,
nokkur gróðavon að vera að reyna
að ná því. Helzt búizt við, að það
væri svo lítið að tiltölu, að ekki
væri tilvinnandi við það að eiga.
Borahir var félagið hætt
við vegna lítt kleifra örðugleika.
Lausn
13. krossgátu
Holurnar þurftu að vera margar,
ef leita skyldi til hlítar. En hark-
an svo mikil öðru hvoru, er langt
dró niður, að það hefði orðið afar
seinlegt, Félagið hallaðist þá helzt
að hinu að srafa niður >gíg svo
víðan, að ganga mætti úr skugga
um, hvað t.il væri af málmum á
þeim stað, reglulegan námugíg, og
bíður nú tilboða í það verk. Það
vill helzt fá eitthvert útlent félag
til að tafca það verk að sér á sinn
kostnað, gegn hlutarvon í gróðan-
um, ef málmmámið reynist gróða-
vegur, með því að þá má ganga
að vísu, að það verði unnið með
nægri kunnáttu og atorku, en
valt að tireysta því ella, svo fáir
sem skyn bera á þá hluti hér.
En nú er það nýrra tíðinda um
þetta Vatnsmýrargull, að dálítið
sandsýnishorn upp úr borholunnl
hefur verið rannsakað suður í
Berliín, af þeim dr. H. Grúner,
þýzkurn málm- og efraafræðingi,
er hér var á ferð í sumar, og ís-
leradiiragum Guðmuradi Hl’iðdial,
og reyndist þeim vera í þvi svo
mikið gull, að nema muradi níu
kvintum í tvö þúsund pundum af
sandi, en það kvað vera þrefalt
á við það, sem gerist í Suður-
Af’ríkun á m u n um, sem þó eru
taldar vel vinnandi og fram yfiir
það.
Þetta ritaði herra G H. iraeð
síðustu póstferð, formanni Málm-
félagsins, Sturlu kaupmanni Jóras-
syni. Sýnishornið hafði d«r. Grúner
feragið hjá konsúl D. Thomsen í
sumar, en kvartar um, að það hafi
verið helzt til of lítið til þess, að
mikið sé á því byggjandi. Þetta
ætti þó að verða heldur til að kom«a
skriði á framkvæmdir félagsins.
d
£ Vv 1 T * t
V K
T T \ TSk ±
j. U w \ Y. c>
V. \A *
•i* £ <5. \
'C w u sv V O f\ 9 o.
A * Vi tv Z b K v» e 'sv
k 5\ c. 9 K Vv O w K
Vi A u O A ö “-V f\ 4. K w \i
tA “A 2. o % 9 u tt. \ t
\ V a O* fc «> 9 v\ u
T \ A D t v\ V\ \ tA u 9
a: v\ 2. V <- Þ. V, O' K 'J
% fv A V. \ a. K % D VI * lU
K 1 Pv N A A * v\ /
■A T <s. \ 9 e r. w K 9 ö
5V. a. W ■ T > e Vi K 9
v\ fv S. d * K "i. 9 O. Œ. K
tv a A U A 0 T & •-
334
T i IU I N N — SUNNUDAGSBLAÐ