Íslendingaþættir Tímans - 24.11.1971, Blaðsíða 18

heldur. Öllum, sem bar aS garði í
Hólum var vel tekið. Á heimilinu
ríkti góður heimilisbragur, gest-
risni og glaðværð. Gestir voru því
oft margir í Hólum, bæði til
skemmri eða lengri dvalar. Sér-
staklega var það á sumrum, sem
margt fólk var í Hólum. Á þetta
menningarheimili var eftirsótt að
koma börnum og ungmennum til
sumardvalar, því áhrif húsráðenda
og hins myndarlega systkinahóps í
Hólum voru holl og þá ekki sízt
unglingum á þroskaskeiði.
Hjalti var með afbrigðum fróð-
ur, minnugur, vel lesinn og gaman
samur þegar vel við átti og hag-
yrðingur góður. Eftirsótt var að
hlýða á Hjalta segja frá. Þegar
hann kom í heimsókn á heimili
okkar hjónanna var honum vel
fagnað og þá ekki síður vel þeginn
gestur af börnum okkar og lýsir
það manninum vel, um það þarf
ekki fleiri orð og ekki dró það úr
ánægjunni, þegar Anna gat komið
með Hjalta og miðlaði af sínum
fróðleik með sinni glöðu og léttu
lund.
Hjalti Jónsson var mikill sam-
vinnumaður. Hann var kjörinn að-
almaður í stjórn Kaupfélags Aust-
ur-Skaftfellinga árið 1949 og átti
þar sæti til ársins 1970, er hann
baðst undan stjórnarstörfum,
vegna vanheilsu. Hjalti var ritari
á fundum stjórnarinnar, enda
kunni hann þá list að rita glöggar
fundargerðir með sinni stílhreinu
rithönd, ekki þurfti að efa með-
ferð máls og stíl, þar sem Hjalti
hélt á penna. Með Hjalta var gott
að starfa, enda var hann eftirsótt-
ur samstarfsmaður og félagi,
traustur, hygginn og hollráður,
vildi leysa vandamálin á sem far-
sælastan hátt hverju sinni. Hann
vildi veita þeim lið, sem efnalega
máttu sín minna, gera þeim kleift
að auka framfarir, sækja þannig
fram til betri afkomu. Fyrir hönd
stjórnar og framkvæmdastjóra
Kaupfélags Austur-Skaftfellinga
þ ikka ég Hjalta fyrir traust og gott
sr mstarf.
Anna Þorleifsdóttir lézt 7. júní
s.t og Iljalti Jónss~u 21. júlí s.l.
Síðnstu árin þurftu þau mikla um-
hygvju og hjúkrun, sem þeim var
veitt með ástríki og nærfærni af
°yni og tengdadóttur í Hólum, svo
og fjölskyldunni allri.
Hér í héraðinu voru hjónin í Hól
um vel metin. Afkomendur þeirra
eru dugmikið mannkostafólk, sem
mun halda uppi meríd þeirra. Ég
og mín fjölskylda erum þakklát
fyrir að hafa kynnzt þessum góðu
hjónum og átt með þeim góðar
stundir og gott samstarf.
Óskar Helgasön.
t
Hög var hönd og hagur andi,
hógvær lund og reglubundin,
varla mun á voru landi
verður betri drengur fundinn.
G. Th.
Manngildi einstaklingsins mótast
af þremur þáttum: hæfileikum,
sem hann hlýtur í vöggugjöf, upp-
eldi, sem miðar að hollri þjálfun
hæfileikanna og framkomu hans
og árangri á vettvangi starfsins.
Hjalti Jónsson hreppstjóri í Hól-
um sýndi glöggt með löngu ævi-
starfi og farsælu, að hann var bú-
inn miklum hæfiíeikum og fjölhæf
um. Með heimanámi á æskuárum
aflaði hann sér góðrar menntunar
og jók stöðugt þekkingu sína, svo
að hann var þess albúinn í skóla
lífs og starfs að leysa af hendi með
ágætum viðfangsefni í mörgum
greinum. Hagleik hans og verklagni
var viðbrugðið, hvort sem efnivið-
urinn var tré eða járn. Þjóðlegur
fróðleikur var honum hugleikið við
fangsefni. Hann miðlaði orðaforða
fræðimönnum, sem starfa á veg-
um Háskóla íslands. Hagmælsku
hans brá fyrir til upplyftingar í
önn dagsins, þannig að varpað var
fram lausavísu við sérstakt tæki-
færi eða bundin í ljóð hugnæm
lofgjörð um ættjörðina. Reglusemi
trúmennska og drengskapur voru
í senn góður vitnisburður um
manninn sjálfan og gáfu ævistarfi
hans aukið gildi. Hann sýndi betur
en margir aðrir, að iðjusemi er
fóstra annarra dyggða og felur í
sér sjálfri launin — rósemi hugar
og ánægju.
Ævisaga Hjalta er bundin við
tvö heimili, Hoffell og Hóla. í Hof-
felli stóð vagga hans, þar ólst hann
upp og starfaði fram á fertugs ald
ur. Bróðir Hjalta lét birta á prenti
þá umsögn, að heimilið í Hoffelli
hafi misst mikið, þegar Hjalti fór
þaðan.
í Hólum, heimili Þorleifs alþing-
ismanns, var jafnan mikið mann-
val. Eigi að síður má hiklaust telja,
að Hólaheimilið hafi hlotið mikið,
þegar Hjalti fluttist þangað, en
hann kvæntist önnu Þorleifsdótt-
ur 1922 og fluttist að Hólum tveim
ur árum síðar. Bjuggu þau hjónin
í Hólum æ síðan meðan starfsþrek
þeirra entist og dvöldu þar einnig
ævikvöldið og nutu ágætrar um-
önnunar vandamanna.
Hólaheimilið hefur löngum kom
ið mikið við sögu héraðsins. Þor-
leifur í Hólum var þingmaður Aust
ur-Skaftfellinga fullan aldarfjórð-
ung. Þorbergur sonur hans var og
þingmaður þess kjördæmis um
fimm ára skeið. Þetta ásamt mörg
um öðrum störfum krafðist mikilla
umsvifa og langra fjarvista þeirra
feðga frá heimili. Því fremur féll
það í hlut Hjalta að láta sannast
í verki, að bóndi er bústólpi, bú
er landstólpi. Og ekki lét hús-
freyjan. Anna Þorleifsdóttir, sinn
hlut eftir liggja.
Hugsjónir ungmennafélaganna
hrifu Hjalta ungan. Hann var sam-
vinnumaður og vildi vinna að fram
förum og umbótum, ekki sízt í bún
aði. Stefna Framsóknarflokksins í
landsmálum hlaut því að falla hon
um vel í geð. Hann var og óhvik-
ull stuðningsmaður Framsóknar-
flokksins og sat stundum á flokks-
þingum hans.
Því er svipað farið um hérað og
ríkisheild. Þeim mun fámennara
sem það er, því meira er undir því
komið að livert rúm sé vel skipað.
Hinn hógværi maður, Hjalti í Hól-
um, hafði þann manndóm og hon-
um fylgdi sú gifta, að mikið traust
var borið til hans af sýslubúum og
öðrum, sem honum kynntust.
Heimilið, sem hann og kona hans
veittu forstöðu var meðal hinna
fremstu í héraðinu og því til efl-
ingar. Hjalti vann og að ýmsum fé-
lagsmáluni og lagði jafnan gott til
mála. Eiga félágar hans nú margs
góðs að minnast frá því samstarfi.
Var yfirleitt ekki dregið í efa, að
það rúm væri vel skipað, þay sem
hann gekk til sætis. „Eru ævilok
gldurmennis svipuð sólhvarfi er
sumri hallar“. Æviár Hjalta voru
að tölu komin hátt á níunda tug-
inn. Ævistarfi hans var lokið fyrir
nokkru og hann beið aðeins sólar-
lags. SNama gildir um konu hans,
en hún andaðist sex vikum fyrr en
Hjalti, tæplega áttræð.
Við leiðarlokin kveðja Austur-
Skaftfellingar hjónin í Hólum,
Hjalta og Önnu með djúpri virð-
ingu og eru þakklátir fyrir að hafa
notið góðra kynna við þau og átt
samstarf með þeim. P. Þ.
18
ÍSLENDINGAÞÆTTIR