Heimilistíminn - 24.10.1974, Qupperneq 13

BaR VI A/
A^ao) a NJ
Uggi urriði
á ferðalagi
í litilli tjörn með hreinu og
tæru vatni, bjó urriði, sem
kallaður var Uggi. Á hverjum
degi tók hann sundspretti eða
stökk upp úr til að næla sér i
skordýrin, sem flutu ofan á
vatninu eða fiugu yfir vatns-
borðinu.
Dag nokkurn var himinninn
ekki svo fagur, að Uggi gæti
speglað sig. Ský,. miklu stærri
en hann hafði nokkurn tima
séð, voru yfir og Ugga og vin-
um hans fannst þeim vera
eitthvað svo þungt um andar-
dráttinn. Margir dagar liðu og
þessi óþægilegu ský hurfu
ekki. Þá datt Ugga i hug, að
kannske yrðu þau þarna
alltaf.
— Ég held að við getum ekki
búið hérna lengur, sagði hann.
— Hvað ætlarðu þá að gera,
Uggi? spurðu hinir í kór.
— Ég ætla að fara langt upp
með ánni og leita að annarri
tjörn, svaraði Uggi.
Gamall urriði kom syndandi
í rólegheitum til þeirra. — Hin
er hættuleg, Uggi litli, sagði
hann. — Gættu þin á henni.
Svo sleppti hann út úr sér
stórri loftbólu og synti áfram.
— Já, gættu þin á ánni Uggi,
sögðu allir smáurriðarnir, þvi
Um leið og mað-
urinn greip um
Ugga, tók hann
kipp og stökk út
i vatnið aftur.
13