Heimilistíminn - 17.04.1975, Blaðsíða 6

Danakilkonurnar eru stoltar og hnarreistar. Ættflokkurinn er talinn sá fegursti i Afriku.
ogrennisléttur flugvöllur, en þær eru hins
vegar hættulegar. Yfirborðið getur verið
gegnblautt eða reynzt aðeins þunn skán
yfir botnlausri leðju.
Flugmaöur, sem ekki veit þetta, er illa
staddur um leið og hjólin snerta jörð. Si'ð-
an er ekki að vita, hvað verður um þá,
sem lifa af flugslys i Danakil. Þegar
einkaflugvél Daniels Abebes prins hrap-
aöi hér árið 1967 með Italska arkitektinn
Salvarani um borð, hurfu ekki aðeins lik-
in, heldur einnig mest öll flugvélin. Þar
hafa llklega verið að verki hýenur, sjakal-
ar og Ibúar Danakil. Ýmislegt annað get-
ur llka komið fyrir flugvélar.
Eitt sinn, þegar við vorum rétt komin á
loft f grennd við Giuliettivatnið, brast á
mikið óveður en slikt er dæmigert þarna I
fjalllendinu. Þarna hlöðst upp margra
kflómetra breiður skýjabakki, sem náði
frá jörðu og upp I 2500 metra hæð. Hann
var allóvenjulegur að lit og þéttleika.
— Þetta er Hamsin, sagði flugmaður-
inn. Það var sandstormurinn illræmdi ák.
leið frá Arabiuskaga yfir Rauðahafið. Það
var ekki vatnsgufa I þssu skýi, heldur ein-
göngu sandur. Ekki þyrfti meira en
snertingu við þetta ferliki til að hreyflar
flugvélarinnar stöðvuðust. Eins lengi og
við þorðum, héldum við áfram milli
tveggja ógnandi storma, en loks urðum
við að velja. Flugmaðurinn valdi regnið
og þarna uppi höfnuðum við I hagléli.
Ég hef oft verið i Danakil, og hitinn
á daginn hefur þá aldrei farið niður fyrir
39 stig. t brennisteinsgufunum og heitu
endurskininu frá kristöllunum i Dallól,
var kona min nær dauða en lífi á stundum.
Sjálfur fékk ég magaverk og háan hita og
þýzkur læknir gaf mér sprautu til að ég
gæti haldið áfram feröinpi.
Arið 1881 kom fyrsti landkönnuðurinn til
Danakil. Það var Italinn Giuseppe Maria
Giuletti. Ibúar Danakil myrtu hann og
alla aðra I leiðangrinum. Fjörutíu og sjö
árum siðar spreytti Bretinn Nesbitt sig á
ferð hingað. Það var hættulegt, en
6