Heimilistíminn - 17.04.1975, Blaðsíða 7

minnisvert fyrirtæki, sem fékk þó góðan
endi. En Nesbitt fórst i flugslysi yfir
ölpunum ári siðar.
Árið eftir að Nesbitt kom frá Danakil,
fór Italinn Raimondo Franchetti þangað.
Hann var að leita að jarðneskum leifum
Giuliettis. Hann lenti í hitabylgju og varð
að þola 60 stig i skugganum, kvalafullan
sjúkdóm i þvagfærunum og minnstu mun-
aði loks, að hann yrði skotinn til bana.
Franchetti fann búðir Giuliettis og félaga
og i steindys fann hann beinahrúgu. Voru
þetta raunverulega leifar leiðangurs Giu-
liettis? Viðgerð tönn veitti svar við þeirri
spurningu? I þessu umhverfi gat enginn
haft viðgerðar tennur nema Giulietti og
félagar. Franchetti veitti fyrstu könnuð-
um Danakil veglega útför. Sjálfur fórst
hann mánuði siðar i flugslysi við Kairó.
Tunglið úti i geimnum hefur enn ekki
krafizt mannslifa, en tunglið á jörðinni
hefur krafist margra lífa.
Mongólskt svipmót
Sá Danakilbúi, sem á sinum tima sýndi
Franchetti, hvar leifar leiðangurs Giuli-
etti voru grafnar, galt þess, þvi ættmenn
hans myrtu hann þegar i stað. Danakilar
hugsa sem svo: — Ef hviti maðurinn finn
ur bein kynbræðra sinna, er það sönnun
þess að forfeður okkar hafa drepið þá.
Hefnd hvita mannsins mun koma niður á
okkur öllum.
Danakilar eru svartir, en þeir eru ekki
negrar. Ef til vill komu þeir til Afriku frá
sléttum Asiu, vöggu indóevrópumanna,
yfir Arabiuskagann og dökknuðu samám
saman á hörund eins og aðrir Afrikubúar.
En andlitsdrættirnir urðu ekki afriskir,
allra sizt kvennanna. Augu þeirra eru enn
mongólsk að miklu leyti. Ef einstaklingur
litur svolitið öðruvisi út, stafar það af
kynblöndun. Danakilar eru með öðrum
orðum skyldari Evrópubúum en Afriku-
mönnum.
Við höfum kallað landslagið i Danakil
tungllandslag. Það er mest áberandi á
saltsléttunum, eldfjöllunum og þar býr
ekki fólk. En á útjöðrunum, þar sem land-
ið liggur eilitið hærra, gefur regnið
gróðurmold og lif og þar eru lfka dýr, m .a.
strútar og villiasnar. Það er ástæðan til
þess að þessi svæði eru byggð. Að frátöld-
um minnihluta dugmikilla sjómanna, eru
Danakilar hirðingjar að mestu eða öllu
leyti. Þeir rækta geitur, sauðfé, asna,
zebudýr og úlfalda. Hestar eru fáir og eru
yfirleitt tákn um auö og völd eigendanna.
Herskáir ættflokkar
Við myndum ekki skilja Danakilbúa, án
þess að kynna okkur andstæðinga þeirra,
Gallana, sem búa undantekningarlaust
uppi á hásléttunni. Gallarnir eru negra-
kynflokkur, sem kom til Eþiópiu fyrir
mörg hundruð árum. Eins og allir hirð-
ingjar reyndu þeir að lifa lifinu bæði á há-
og láglendinu. A hálendinu mættu þeir
harðri mótspyrnu Emhara og annarra
stórra kynþátta, en neðar varð þeim auð-
veldara um vik, þvi Danakilar voru fáir.
Rakt loftslagið þarna niðri og gott beiti-
land freistaði Gallanna og þeir réðust inn
á svæði Danakila, sem vörðust af hreysti,
en biðu þó ósigur vegna fæðar sinnar. 1
framkvæmd þýddi það, að þeir misstu bú-
fé sitt og voru ýmist drepnir eða vanaðir.
Gallar höfðu margar ástæður til að
vana óvini sina. I fyrsta lagi voru afskorin
kynfæri tákn um velgengni i hernaði og
þar með völd. Konur skreyttu sig gjarnan
með þessum „sigurtáknum” og þær fengu
fyrstarað taka vatn i brunnunum. Gallar
máttu ekki trúlofast án þess að hafa fært
þeirri tilvonandi eitthvað af þessum tákn-
um. Auk þess olli þetta þvi að Danakilum
gat litið fjölgað.
Landkönnuðir hafa skýrt frá þvi, að
eiginkonur vanaðra Danakila máttu eiga
vingott við aðra menn, þegar þær ætluðu
að eignast börn, syni til að sjá um foreldr-
ana i ellinni, og dætur, sem siðan voru
seldar eins og verzlunarvara.
Múhammeðstrúar
Eitt sinn var það, að her Galla æddi yfir
og drap og eyðilagði allt, sem fyrir varð.
Af ættflokki, sem fyrir varð, lifði aðeins
ein stúlka og hún leitaði að fræjum i úr-
gangi dýra sér til matar. — Lifið er til að
drepa. Drepir þú ekki, er lif þitt einskis
virði, er eitt af einkunnarorðum Danakila
Það voru nefnilega ekki aðeins Gallar,
sem drápu. Danakilar réðust gjarnan á
sina eigin og þeir hæfustu lifðu af. Á leg-
steinum Danakila er enn i dag skráð, hvað
sá látni komst yfir að drepa marga um
ævina.
Þegar þetta er ljóst, skilur maður bet-
ur, að Danakilar óttuðust að hviti maður-
inn myndi hefna sin á þeim. En hvernig er
þetta nú? Danakilar ganga enn um vel
vopnaðir rifflum og hnifum eins og fyrir
50 árum.
1 fjórðu ferð minni til Danakil fór ég um
fallega grænt landssvæði milli Gawane og
Milé, án þess að sjá nokkurn mann. Bif-
vélavirkinn minn, sem var af kynþætti
Emhara, sagði: — Hér Issaættflokkur
koma. Hér enginn vera.
Issa ættflokkurinn er illræmdur mjög
og enginn vildi verða á vegi hans. Issar
(nafnið þýðir Jesús á arabisku) færa til-
vonandi eiginkonum sinum ennþá manna-
eistu að gjöf.
Nú eru aðeins 120 þúsund Danakilar til
og það á að flytja þá á verndarsvæði, þar
sem reyna á að koma i veg fyrir að þeir
deyi út.
1 Batié er markaðstorg i 1600 metra hæð
yfir sjávarmáli og þangað koma Danakil-
ar á hverjum mánudegi til að verzla við
Gallana, sem áður voru fjendur þeirra.
Ekki er að vita, hvað kynni að gerast, ef
löggjafinn væri ekki vel á verði og hefði
þarna stöðugt tilbúna tvo gálga, óróa-
seggjum til viðvörunar.
Það er betra að hafa nienningu i lifinu
en lif I menningunni.
Margir trúa ekki á hæfileika sina. En
þvi miður ekki nóg.
Allt verður auðveldara. Nú skoða
augnlæknarnir mann, meðan maður
biður.
Fólk, sem gleymir sér i fortiðinni,
verður gleymt í framtiðinni.
4
Karlmenn þurfa fjármagn að baki sér.
Konu nægir rcnnilás.
A
islendingar eru skritnir. Þeir geta
slegið gullhamra svo maður haldi að
það sé lygi. Það er það lika.
4
Einu karlmennirnir, sem þurfa að
nota kjóljakka, eru þeir, sem eru með
rassinn úr buxunum.
4
Ef ég á að brosa fyrir morgunverð,
verður mér illt i andlitinu.
4
Þegar lögtaksmaður hefur mikið að
gera, tekur hann bil.
A
Loks þegar maður gctur leyft sér að
taka tveggja tima matarhlé, fyrirskip-
ar læknirinn matarkúr.
★
Hvcr er sinnar gæfu smiður — flestir
eru klambrarar.
7