Heimilistíminn - 20.11.1975, Blaðsíða 31

Eyja dauðans
I mynni Long Islands-sundsins utan við
New York, er stærsta fjöldagröf heims.
Undir eftirliti og fyrir 25 centa laun á
timann, starfa þar langtimafangar viö að
grafa þá dauðu, sem eru sex til tiu þúsund
fátækir, dæmdir og nafnlausir borgarar
á ári. A siðustu öld hafa meira en 650
þús. manns úr skuggahverfum tilverunn
ar veriö fluttir til þessarar litlu eyju og
grafnir án prests, blóma og syrgjenda.
Þarna er ekki að vænta eilífs friðar, þvi að
25. hvert ár er eyjan plægð upp og jarð-
vegurinn undirbúinn til móttöku á ný.
Margir þeirra sem starfa við likgröftinn,
koma aldrei aftur frá eyjunni.
(Suddeutsche Zeitung, V-Þýzkálandi).
Hættulegt starf?
Yfirleitt er starf tannlæknisins ekki tal-
ið svo ýkja hættulegt, en ef trúa skal dr.
Omar Reed I Phoenix, Arizona, þá deyja
tannlæknar ungir, og i röðum þeirra eru
sjálfsmorð og skilnaðir tiöari en i
nokkrum öðrum starfshópi. Þetta kvað
allt vera að kenna umgengni við skelfingu
lostna sjúklinga. Meðalaldur bandariskra
tannlækna er aðeins 52 ár. Hvað skal
gera? Ja, segir dr. Reed. Það væri reyn-
andi að koma á betra sambandi við
sjúklinginn, bjóða honum til dæmis kaffi
eða heim eina kvöldstund, — og taka ekki
kaup fyrir það. (New York Herald
Tribune, USA).
Vilji örlaganna?
Hefðu forlögin viljað haga þvi þannig,
gæti Mussolini hafa hafnað i bókmennta-
sögunni. Að minnsta kosti reyndi hann að
lifa af skrifum sinum áriö 1910. Fundizt
hefur framhaldssaga, sem hann skrifaði
fyrir blaöið L ’Avenire del Lavoratore,
þegar hann var 27 ára, en var aldrei
Prentuö. Sagan f jallar um ástarharmleik-
'nn kunna i Mayerling veiðihöllinni við
Vfnarborg, þar sem Rúdolf krónprins og
Maria Vetsera barónessa létu lifið á
dularfullan hátt áriö 1889. Still sögunnar
er hinn safarikasti. Til dæmis lætur
Mussolini Mariu segja við Rudolf sinn, að
hún skuli færa honum slikan unað, að sál
hans og likami geti aldrei gleymt. (II
Oiomo, Italiu).
Eona, sem kvað að
Perle nokkur Mesta, konan, sem var
kveikjan að söngleiknum „Call me
Madame” lézt fyrir nokkru i Oklahoma,
85 ára gömul. Hún er sennilega almennt
kunnust sem sendiherra Bandarikjanna i
Luxembourg árin 1948 til 1953. Perle
^•esta erfði stórauð eftir mann sinn, sem
*ézt 1925, en hún vildi ekki giftast aftur.
h’ass i stað lagði hún áherzlu á aö koma
ýuisum öðrum i hjónaband m.a. kunnu
fúlki eins og John F. Kenhedy á sínum
Unia, svo og forsetadótturinni Margaret
Truman. (Washington Post, USA).
Eru þær eins ?
— Hérna er mappan um Jónson og félaga.
Ég hef sett hana undir F i spjaldskránni.
Myndirnar virðast í fljótu bragði eins, en þó hefur teiknarinn
breytt sjö atriðum á þeirri neðri. Beitið nú athyglisgáfunni, en
iausnina er að finna á bls 39.
— Þú veröur að skilja Viggó, að ég get
ekki lofað þér að fara heim Irúmið. Þá
gæti ég ekki neitað hinum, begar þcir
koma og segjast vera veikir.
31