NT - 14.08.1984, Blaðsíða 9

Þriðjudágur 14. ágúst 1984 9
Einkunnaskali plötudóma NT:
10 Meistaraverk
9 Frábært
8 Mjöggott
7 Gott
6 Ágætt
5 Sæmilegt
4 Ekkert sérstakt
3 Lélegt
2 Afburða lélegt
1 Mannskemmandi
fyrstu plötunni, Nick Heyward
og Blair Cunningham, tromm-
arinn þeldökki viröist aðeins
vera aðstoðarmaður á þessari
nýjustu plötu Haircut. 100,sem
heitir Paint and paint. Eða á
íslensku: „Ég skal mála allan
heiminn elsku marama".
Ég veit satt að segja ekki
alveg hvernig ég á að taka
þessari plötu. Fyrst fannst mér
hún ekkert spes, svo ágæt en
svo aftur ekkert spes. Ætli það
sé ekki óhætt að segja að þetta
sé hin sæmilegasta plata, þann-
ig séð. Lögin eru mörg hver
ágætlega samin en söngurinn
frekar slakur. Hvað útsetning-
ar varðar þá finnst mér blást-
urshljóðfæranotkunin heldur
mikil og ofnotuð og oft er
útsetning brassins það flókin
að hún hreinlega irriterar létt
og leikandi lagið og sönginn.
Já söngurinn. Þegar Nick
Heyward hætti að leika og
syngja með Haicut 100 tók
Mark Fox ásláttarleikari við
hljóðnemanum og er alveg la
la en heldur kraftlaus söngvari
og flatur.
HaircutlOO eru í dag fyrir
mig eins og Beach Boys fyrir
mörgum árum. Þetta er svona
surfin'diskó. Manni dettur all-
taf í hug strandir og pálmatré
þegar maður hlustar á sólar-
kenndar lagasmíðar Haircut
100 og það er ekkert slæmt er
það?
Ástæðan er auðvitað að
Mark Fox fer hamförum á
ásláttarhljóðfærum og suðræn
áhrif verða því oft áberandi í
lögunum.
Tónlist Haircut 100 er sem
sagt svona létt, já mjög létt,
strandafönk með yfirmáta
poppuðu ívafi (þetta var nú vel
orðað). Lög sem maður kann
eftir 3-4 hlustanir. Ég hafði
helv.. gaman af fyrstu plötu
rakarakvartettsins á sínum
tíma en síðan hefur lítið breyst
til batnaðar. Þá eru nokkur ár
liðin en bandið er hálf svona
„staðnað". Ég vil sérstaklega
benda á fimi bassaleikarans
myndarlega ef fólk vill pæla í
hljóðfæraleiknum. Strákurinn
sem plokkar bassastrengina
kann svo sannarlega til verka.
Bestu lög eru Hidden Years,
Immaterial og Prime Time.
- Jól.
(5af 10)
Fínt í partý
- Art Company/ Susanna
CBR/ Steinar
■ Susanna. Roxanne. Ros-
anna. Anna í Hlíð. Þessi lög
eiga fátt eða ekkert sameigin-
legt nema að hún Anna kemur
alls staðar við sögu.
Ræðum aðeins um Súsönnu,
þetta sing-a-long lag sem situr
sem fastast í fyrsta sæti vin-
sældarlista Rásar 2 þegar þetta
er vélritað. Þetta er örugglega
eitt einkennilegasta vinsæla lag
ársins. Lítill sem enginn undir-
leikur en lifandi stemmning í
hávegum höfð, svona klúbb-
stemmning þar sem gestirnir
taka virkan þátt í flutningi
lagsins. Lagasmíði er ofurein-
föld og grípandi og mér finnst
þetta lag bara allt í lagi. Mér
sýnist nú af myndinni sem
prýðir plötuumslagið að þetta
séu nú hálfgerðir súkkulaði
gaurar í þessu hollenska
listafélagi, en annars, ég þekki
þá ekki neitt (nema bassa-
leikarann sem fermdist með
mér). Susanna er fínt partýlag
fyrir þá sem eru í partýum en
hina ekki.
- Jol.
(6 af 10)
Prýðisgott
gæðapopp...
- Private Lives/ Pre-
judice and Pride
EMI/ Fálkinn
■ Private Lives er dúett sem
gaman er að hlýða á. Þetta er
mín skoðun eftir að hafa hlýtt
á plötu þeirra John Adams og
Morris Michael en þeir skipa
einmitt Private Lives. Áð
skilgreina tónlist tvímenning-
anna er svo sem ekkert sérlega
erfitt. Þetta er svona gott gæða-
popp (gæðapopp er aldrei
vont) í ætt við tónlist Fiction
Factory, ABC og slíkra sveita.
Söngurinn er samband af Bowie,
Ferry og þessara kokhraustu
karla. Ansi skemmtilegur
söngur. Sér _ til aðstoðar
hafa þeir Adams og Michael
marga greinda og geðþekka
tónlistamenn. Til dæmis
trommar Andy Duncan af eldi-
móð á plötunni. Á meðal
bassaleikara er Nick Beggs
bassaleikari og söngvari Kaja-
googoo. Kiki Dee bregður sér
í bakraddirnar þegar hún má
vera að og útkoman er dágóð
eins og ég hef áður sagt.
Útsetningar eru ágætar yfir-
leitt en svolítið yfirhlaðnar á
köflum fyrir minn smekk en
ekkert yfirmáta yfirhlaðnar.
Bassinn er framarlega í hljóð-
blöndunni og kemur það vel út
og sándið á plötunni mjög gott
og auðvitað er ekkó á söngnum
allan tímann. Svipað og hjá
ABC kemur það oft fyrir að
píurnar svari þeim Adams og
Michael og það er gaman að
heyra.
Styrkleiki Private Lives er
fyrst og fremst sterkar laga-
smíðar. Lögin eru grípandi og
orginal. Bestu lögin eru mörg,
ansi mörg, en ætli ég tíni ekki
úr No chance you’ll pay og
Stop.
Ef þig vantar gæðapopp
plötu í safnið og langar að
kynnast einhverju nýju í stað
Spandau Ballet og Duran Dur-
an þá er tilvalið að fjárfesta í
plötu Private Lives, Prejudice
and Pride.
- Jól.
(7 af 10}
er röff, stundum fölsk, stund-
um ekki. Hefði undirleikurinn
verið hrárri, útsetningar ein-
faldari hefði plata þessi verið
mun betri en hún vissulega er.
Sem fyrr segir eru textarnir
margir smellnir. Sérstaklega
Hippinn og Það stirnir á
Goðin, en þeir hafa nokkrir
haldið því fram að það lag sé
um Bubba Morthens en
Bjartmar mun alfarið hafa
neitað því.
Bjartmar Guðlaugsson er
sérstakur tónlistarmaður.
Röddin villt og ótamin, óörugg
á köflum og hefði getað notið
sín ágætlega ef....(þið vitið).
Ég treysti mér engan veginn
til að mæla neitt sérstaklega
með þessari plötu Bjartmars,
nema þá fyrir þá sem vilja
kynnast textasmíðum náung-
ans úr Eyjum.
Bestu lög: Ef ég mætti ráða
og Sumarliði er fullur.
-Jól.
(4 af 10)
Létt poppað
stranda fönk
- Haircut 100/ Paint
and Paint
Polydor/Fálkinn
■ Hraður rythmagítar, fönk-
aður taktur og mikil notkun
blásturshljóðfæra er það sem
mest er áberandi í tónlist Ha-
ircut 100 sem nú eru sem
kunnugt er án forsprakkans af
Bjartmar út-
settur illa
- BjartmarGuðlaugs-
son/Efégmættiráða
Geimsteini
■ „Bjartmar Guðlaugsson?
Jú það er náunginn úr Eyjum
sem gerði marga texta fyrir
Þorgeir Ástvalds, Björgvin
Gíslason og ýmsa fleiri. Ansi
orðheppinn á stundum. Jú það
má nú segja.
Nú hefur Bjartmar opinber-
að sjálfan sig fyrir lands-
mönnum því nú hefur hann
sent frá sér breiðskífuna „Ef
ég mætti ráða“ en á henni er að
finna 10 lög. Öll lög og textar
eru eftir Bjartmar.
Þetta hlýtur fyrst og fremst
að vera textaplata því laga-
smíðarnar eru hrikalega ein-
hæfar og passa ekki við eins og
útsetningarnar á lögunum eru.
Það kemur nú ekki fram hver
útsetur þetta en mér segir svo
hugur að þetta sé útsett af Þóri
Baldurssyni.
Lögin eru flest með aðeins 3
eða 4 hljómum þannig að mað-
ur hlustar ósjálfrátt eftir text-
anum en síður laglínunni. Það
hefði passað miklu betur að
hafa útsetningarnar hrárri.
Ekki synthar út um allt. Það
passar bara ekki. Röff gítar,
bassi. trommur og orgel hefði
verið fínt því rödd Bjartmars