NT - 15.02.1985, Side 7

rm
LU Vettvangur
Sama er uppi á teningnum í sam-
bandi við „lausn“ stjórnvalda á vanda
húsbyggjenda. Það á að gera þá alla
að meðalaumingjum, reyna að draga
sem mest úr sjálfsbjargarviðleitni
þeirra og gera þá sem mest háða
hinu opinbera.
■ Fólk sem fór út í fjárfest-
ingar fyrir haustið 1983, tók
verðtryggð lán í þeirri einföldu
trú, að hækkun lánanna mundi
haldast í hendur við hækkun
launanna.
kerfið, þ.e. að auka ráðstöfun-
artekjur þess fólks, sem nú
hefur orðið verst úti, eins og
gert var í málefnum einstæðra
foreldra og barnmargra fjöl-
skyldna, t. d. með því að láta
vexti og verðbætur koma til
lækkunar á álögðum sköttum,
cn ekki tekjum til skatts eins
og nú er, eða að leyfa hluta
fjárfestingarinnar að koma til
frádráttar álögðum sköttum.
Hér hefur verið reynt að
færa rök fyrir því, að „lausn"
stjórnvalda á vanda húsbyggj-
enda sé engin lausn, nema að
mjög takmörkuöu leyti þegar
til lengri tíma er litið. Hitt
verður að viðurkenna að margt
er gott í tillögum stjórnarinnar
að öðru leyti livað varðar hús-
næðismálin, t.d. að leyfa ein-
staklingum að draga frá tekj-
um sínum til skatts það, sem
þeir spara til íbúðarkaupa eða
húsbyggingar. Einnig það, að
nú á að reyna að takmarka
stærð húsnæðis, og er það af
hinu góða því hér á landi hefur
stærð íbúðarhúsnæðis verið úr
hófi fram undanfarin ar. En
hér er ekki við húsbyggjendur
eina að sakast. Hverfi eru oft
skipulögð af hinu opinbera
(sveitarfélögum) og fólk fær
oft og tíðum ekki lóðir undir
húsnæði nema með því að taka
þeim skilyröum, sem sveitarfé-
lögin setja varðandi stærðar-
mörk. Hér er að hluta til um
hagsmuni sveitarfélaganna að
tefla, því eftir því sem húsnæð-
ið er stærra, þeim mun hærri
veröa fasteignagjöldin.
Að lokum verður hér varpað
fram hugmynd, sem á sér að
einhverju leyti fyrirmynd á
öðrum Norðurlöndum. Þegar
húsbyggjandi ætlar að fá hús-
næðislán hjá húsnæðislána-
stofnun, verður hann að leggja
fram reikninga, sem sýna raun-
verulegan byggingarkostnað,
og fær hann svo lánið með
tilliti til þess hversu mikið
byggingin kostar liann i heild-
ina, þó innan ákveöinna
marka. Er ekki hugsanlcgt að
taka upp eitthvcrt slíkt kcrfi
hér á landi? Með því er hægt
að draga að cinhverju leyti úr
skattsvikum, því þaö er opin-
bert leyndarmál hér á landi, aö
iðnaðarmenn fást sjaldnast til
vinnu nema verkkaupinn sam-
þvkki aö gefa vinnulaunin ekki
upp til skatts, ýmist öll eöa aö
hluta.
Ragnar Jóhann Jónsson
cndurskoðandi
þessum mönnum eru birtar
með uppslætti á áberandi stað
- og blaðið vitnar síðan í þær í
nafnlausum dálkunt. Svar-
greinar þess sem undir hnífn-
um er hverju sinni fá inni í B,
C eða D hluta þessa þunga
blaðs og umgjörð þeirra er
ekki vönduð.
Sáttfýsi móti viðhorf vor
Hér skal nefnt eitt dæmi.
Friðarviðleitni kirkjunnar er
að sjálfsögðu ógnun við hern-
aðarstefnu Morgunblaðsins
(það er nú alveg svakalegt að
þessi friðelskandi þjóð skuli
sitja uppi meö...) ogdr. Gunn-
ar Kristjánsson hefur opnað
augu margra fyrir því hvað
áframhaldandi hernaðarupp-
bygging er vonlaus. Slík stefna
hljóti að leiða til tortýmingar
alls mannkyns fyrr eða síðar.
Hann hefur á opinberum vett-
vangi boðað að við ættum að
sýna í verki þá bæn sem beðin
er í kirkjum landsins alla
sunnudaga; þ.e. „sáttfýsi með
skilningi móti viðhorf vor".
Hann hefur ásamt fleiri kirkj-
unnar mönnum talað beint út í
friðarumræðunni og farið þar
sömu leið og margir kirkjunnar
menn hafa gert um Evrópu
alla vestan tjalds sem austan.
Dr. Gunnar og stríðið
í Afganistan
Hvað gerist? Hernaðartíma-
ritið bregst við eftir forskrift
Niebuhrs. Tækifæriö er gripið
(eða kannski var tækifærið
búið til ) þegar dósent ofan úr
Háskóla ritar greinar um sr.
Gunnar og friðarhreyfinguna
þar sem aðalþemað er að þessir
aðilar séu meðvitað eða ómeð-
vitað að vinna fyrir óvininn,
kommúnistana. Það sem eftir
er af greinunum fer í þessa
dæmigerðu stríðsæsingu
mannkynssögunnar. Við erum
góðir. Þeirvondir. Múgsefjun-
artaktík sem leiðir ávallt til
hins sama. Ráðumst á þá.
Þessar greinar fá viðhafnar-
uppsetningu, grófustu punkt-
arnir eru dregnir út úr þeim
svartletraðir. Birt er mynd-af
fórnarlambinu við hlið so-
véskra innrásarherja í Afgan-
istan og síðan er í leiðaraskrif-
um lögð blessun og lýst vel-
þóknun yfir skrif þessi og fólk
hvatt til að lesa þau.
Blaðsíða 58
Að sjálfsögðu svarar fórnar-
lambið fyrir sig, cn það er allt
í lagi. Blaðið er svo stórt. Að
þessu sinni var svar fórnar-
lambsins á blaðsíðu 58 - fimm-
tíu og átta - en þangað fletta
fáir. Nokkru síðar er svo fórn-
arlambinu svarað aftur af utan-
aðkomandi penna og- auðvit-
að - aftur er umræðan komin
á síðu 24 - glæsilcga uppsett
grein við hlið leiðarans.
Þetta þunga blað
Og þetta mikla og þunga
blað, Morgunblaöið A, B og C
spyr NT af þunga og yfirdreps-
skap; Hvenær höfum við verið
með kommúnistaásakanir í
garð dr. Gunnars Kristjáns-
sonar, sóknarprcsts?
Þá fyrst er friðarvon
Reinold Niebuhr sagöi að
þá væri fyrst friðarvon er menn
gerðu sér grein fyrir því hvern-
ig þjóðir svæfðu samvisku sína
með þessum hætti og fyrsta
skref okkar er að gera okkur
grein fyrir þeim ógeðfelldu
vinnubrögðum sem Morgun-
blaðið notar gegn mönnurn
sem hafna hinni svart/hvítu
heimsmynd hernaðarseggja
beggja megin járntjalds.
Baldur Kristjánsson.
Föstudagur 15. febrúar 1985 7
Málsvari frjálslyndis,
samvinnu og félagshyggju
Útgefandi: Nútíminn h.f.
Rítstj.: Magnús Ólafsson (ábm).
Markaðsstj.: Haukur Haraldsson
Auglýsingastj.: Steingrímur Gíslason
Innblaðsstj.: Oddur Ölafsson
Tæknistj.: Gunnar Trausti Guðbjörnsson
Skrifstofur: Siðumúli 15, Reykjavík.
Simi: 686300. Auglýsingasími: 18300
Kvöldsimar: Áskrift og dreifing 686300, ritstjórn
686392 og 687695, íþróttir 686495, tæknideild
686538.
Setning og umbrot: Tæknideild NT.
Prentun: Blaðaprent h.f.
Kvöldsimar: 686387 og 686306
Kommúnistaásakanir
Morgunblaðsins
■ Yfirlætisleg forræöishyggja Morgunblaðsins hefur enn
á ný gengiö fram af mönnum.
Nú síðast tekur þessi íslenska Pravda formann Alþýðu-
flokksins áhné sér og ætlarað t'ræða hannum þaðhvernig
flokksformenn eiga að tala.
Pað er gömul saga og ný að að vaíd spillir og gerir menn
hrokafulla. Pað vald er spillir Morgunblaðinu hefur náðst
í skjóli yfirburðaútbreiðslu allt frá þeim tíma er kaup-
menn neyddu Vilhjálm Finsen til að láta blaðið af hendi,
ella myndu þeir hætta að auglýsa í því.
Á undanförnum áratugum hefur blaðinu liðist að leggja
sína köldu krurnlu á alla heilbrigða umræðu. Það hefur
ráðið miklu um það hvaða menn njóta viðurkenningar og
undir hvaða formerk jum mál eru rædd.
Þetta vald hefur spillt. Morgunblaðið hefur ekki haft
þann siðferðisstyrk sern útbreidd hlöð verða aö hafa. Það
er ekki víðsýnt og fordómalaust blað.
Nú síðast trylltist blaðið þegar NT rakti hvernig blaðið
rís upp og glefsar í hvert sinn er kirkjan ætlar að láta til
sín taka um málefni líðandi stundar.
í NT var rakið á hve ofstækisfullan hátt Morgunblaðið
brást við þeirri friðarumræðu sem um skeið dafnaði innan
kirkjunnar.
Nú rýkur blaðið upp og heimtar að NT finni þeim orðum
sínum stað að Morgunblaðið hafi ásakað dr. Gunnar
Kristjánsson fyrir að ganga erinda hejrnskommúnismans.
Skrif NT eru kölluð ómagaorð og lýsir sú orðnotkun vel
hugarfari blaðsins.
Morgunblaðið er yfirfullt af beinum og óbeinum
skeytum í garð þeirra kirkjunnar manna sem gengið hafa
fram fyrir skjöldu, hafnað svart/hvítri heimsmynd
blaðsins, og barist fyrir friöi og afvopnun.
Dr. Gunnar hefur þar verið fremstur í flokki.
í september ritar Árnór Hannibalsson þrjár breiðsíður
í blaðið þar sent vegið er að séra Gunnari á mjög rætinn
J og ósmekklcgan hátt og hann aftur og aftur sakaður um
undirlægjuhátt við Rússa.
Þessar greinar fá þjóðhöfðingjauppslátt í blaðinu við
leiðarahlið.
Út úr grein nr. 2 er þetta dregið svartletrað: „Friðar-
göngur sr. Gunnars og skoðanabræðra hans valda mikilli
gleði austantjalds, svo sern hér aö ofan er sagt. Sovét-
stjórnin lítur á þær sem stuðning við sig og friðarvígbúnað
Varsjárbandalagsins." Grejninni fylgir mynd af dr. Gunn-
ari og fyrir neðan er stór ntynd af sovéskum innrásarsveit-
unt í Áfganistan. Þegar sýnt hefur verið fram ú að
„svokallaðir“ friðarvinir séu fyrst og fremst vinir sovéts-
stjórnarinnar kemur þetta: „Vígður ntaður og prestur
þjóðkirkjunnar, Gunnar Kristjánsson að nafni, er andleg-
ur leiðtogi og hugmyndafræðingur þessarar hreyfingar..."
Og í grein 3 er sagt hreint út að lokamarkmið þessara
manna sé líf undir sovétstjórn.
M.ö.o. smekklausari dylgjur hafa sjaldan sést í Morgun-
blaðinu og blaðið tekur undir þær í leiðara:
Áttunda september stendur þar: „Ástæða er til að skora
á alla þá sem unna friði og frelsi á fslandi að kynna sér
það sem Arnór Hannibalsson hefur að segja unt þessi
brennandi viðfangsefni...“ og síðar: „Með greinum sínum
hefur Arnór Hannibalsson jafnframt með eftirminnilegum
hætti sýnt fram á tvískinnung þeirra sem hæst hafa talað
um frið hér á landi undanfarin misseri ekki síst þeirra sem
nota þjóðkirkjuna sem einkavettvang í því skyni.1'
Ekki fer milli mála við hvern er átt þar sem greinar
Arnórs eru samfelld árás á dr. Gunnar.
Þetta er grófasta dæmið um kommúnistaárásir Mbl., en
NT mun síðar fjalla unt það hvernig blaðið hefur lagst á
friðarviðleitni kirkjunnar í leiðurum, Staksteinum.
Reykjavíkurbréfum og þjóðhöfðingjauppslætti á aðsend-
r um greinum. Af nógu er að taka og það verður tekið.