Morgunblaðið - 27.08.2004, Síða 44

MENNING
44 FÖSTUDAGUR 27. ÁGÚST 2004 MORGUNBLAÐIÐ
Haustin eru orðin ein lönghátíð fyrir íslenska kvik-myndaunnendur. Í bók-
staflegri merkingu því haustið er
tími kvikmyndahátíðanna þegar
sett er upp hver kvikmyndahátíðin
á eftir annarri, hver annarri áhuga-
verðari og fjölbreyttari. Og fjöl-
breytni er einmitt það sem svo
nauðsynlega
vantar í ís-
lenska bíó-
menningu alla-
jafnan.
Nú hafa ný-
hafið göngu sína í fyrsta skiptið
Bandarískir indídagar í Há-
skólabíói. Einkar safarík kvik-
myndahátíð þar sem gefur að líta
brot af áhugaverðustu myndunum
sem orðið hafa til í óháðri banda-
rískri kvikmyndagerð – þ.e. myndir
sem ekki eru framleiddar af stóru
kvikmyndaverunum í Hollywood –
en færa má góð rök fyrir því að sú
kvikmyndagerð sé einmitt í miklum
blóma um þessar mundir. Það er
ekki síst vegna upprisu heimild-
armyndanna en meðal mynda á
indídögunum eru tvær einkar at-
hyglisverðar heimildarmyndir
Capturing The Friedmans og
Spellbound. Þá er á hátíðinni nýj-
asta mynd Jims Jarmusch, Coffee &
Cigarettes, en segja má að Jar-
musch sé einmitt holdgervingur
óháðrar bandarískrar kvikmynda-
gerðar og annar stór í óháða geir-
anum bandaríska, Richard Link-
later, á þar líka mynd sem margir
eru á að sé hans allra besta til
þessa; Before Sunset en hún er
framhald hinnar rómantísku ferða-
spunamyndar, Before Sunrise.
  
Og indíhátíðin er aðeins byrjuniná þessu hátíðarhausti. Næst
verður Nordisk Panorama, nor-
ræna stutt- og heimildarmyndahá-
tíðin, sex daga hátíð og keppni, al-
gjörlega pökkuð af áhugaverðum
myndum, ekki bara norrænum
heldur verður einnig gefin þar inn-
sýn í það besta sem hefur verið að
gerast í stutt- og heimildarmynda-
gerð í heiminum og verða þ. á m.
sýndar heimildarmyndirnar The
Fog of War sem fékk Ósk-
arsverðlaunin í ár, The Corpora-
tion og The Yes Men! en þær um-
deildu myndir taka hver á sinn
gagnrýna hátt á viðskiptaheimi
samtímans. Íslensku myndirnar
sem eru með í ár eru stuttmynd-
irnar Peningar eftir Sævar Sig-
urðsson, Síðustu orð Hreggviðs eft-
ir Grím Hákonarson, Vín hússins
eftir Örn Marínó Arnarson og Þor-
kel S. Harðarson, Síðasti bærinn
eftir Rúnar Rúnarsson og Who’s
Barði? eftir Ragnar Bragason en
hann er einnig með heimild-
armyndina Love is in the air í flokki
heimildarmynda í keppninni. Þá
verða sýndar utan keppni íslenskar
heimildarmyndir sem vekja ættu
athygli, þ. á m. hin margrómaða
Hagamúsarmynd Þorfinns Guðna-
sonar og Reykjavíkurmynd eftir
Sólveigu Anspach sem hún gerði
árið 2000 en hefur aldrei verið
sýnd.
  
Eftir það eru í vændum a.m.k.tvær hátíðir, ef ekki þrjár.
Regnboginn mun standa fyrir há-
tíðinni 101 Kvikmyndahátíð í októ-
ber þar sem meðal mynda verður
að öllum líkindum nýjasta mynd
Zhang Yimou (Hetja, Rauði lamp-
inn, Að lifa), mögnuð mynd sem
heitir Hús hinna fljúgandi rýtinga
(Shi mian mai fu). Norrænir dagar
eru yfirvofandi hjá Háskólabíói og
Sambíóunum þar sem m.a. stendur
til að sýna Cops. Þá er von á að enn
ein kvikmyndahátíð verði haldin í
Reykjavík í nóvember, hátíð sem án
efa yrði einkar kærkomin.
Haustin eru hátíð
’… haustið er tími kvik-myndahátíðanna þegar
sett er upp hver kvik-
myndahátíðin á eftir
annarri, hver annarri
áhugaverðari og fjöl-
breyttari. ‘AF LISTUMeftir Skarphéðin
Guðmundsson
skarpi@mbl.is
ÞORBJÖRN Björnsson hefur
hljómfagra og kraftmikla rödd og
sýndi að hann býr þegar yfir tölu-
verðu listrænu innsæi þó hann sé
enn í námi. Hins vegar á hann eftir
að gæða rödd sína fleiri litbrigðum,
veikir tónar voru dálítið mjóir og
málmkenndir. Auk þess var söngur
hans ekki alltaf hreinn og má e.t.v.
kenna flensu þar um; Þorbjörn til-
kynnti á miðjum tónleikum að heilsa
hans væri ekki upp á marga fiska.
Burtséð frá raddbeitingunni þá
var ýmislegt í túlkuninni ekki mjög
sannfærandi; sérstaklega voru
Schubertlögin í það heila tilgerð-
arleg. Hvar var t.d. barnsleg ein-
lægnin í Heidenröslein? Íslensku
þjóðlögin voru fallega flutt og margt
í Ferðasöngvunum kom vel út. Þor-
björn er efnilegur og á eftir að ná
langt ef hann heldur rétt á spöð-
unum. Ástríður Alda stóð sig prýði-
lega við píanóið, en einnig þar hefði
ég viljað heyra fleiri blæbrigði, sér-
staklega í Ferðasöngvunum. Byrj-
unarlagið var óþarflega varfærn-
islegt og The Roadside Fire skorti
gleði. Í það heila fannst mér hún
ekki styðja söngvarann nægilega vel
í túlkun þó tæknilega væri leikur
hennar fyrsta flokks. Þetta voru því
misjafnir tónleikar þrátt fyrir að
hæfileikafólk væri á ferð.
TÓNLIST
Listasafn Sigurjóns Ólafssonar
Þorbjörn Björnsson baríton og Ástríður
Alda Sigurðardóttir píanóleikari fluttu lög
eftir Vaughan Williams og Schubert auk
9íslenskra þjóðlaga. Þriðjudagur 24.
ágúst.
Jónas Sen
♦♦♦