Morgunblaðið - 15.09.2004, Síða 25

Morgunblaðið - 15.09.2004, Síða 25
MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 15. SEPTEMBER 2004 25 ✝ Valgerður AnnaEyþórsdóttir (Lóa) fæddist í Borg- arnesi 2. júlí 1912. Hún lést á líknardeild Landakotsspítala 4. september síðastlið- inn. Foreldrar hennar voru hjónin Eyþór Einarsson frá Þver- holti í Borgarfirði, f. 1863, d. 1932 og Jón- ína Guðrún Jónsdóttir frá Álftá á Mýrum í Borgarfirði, f. 1876, d. 1962. Valgerður var yngst átta barna þeirra hjóna. Systkini hennar voru; Jóna Rannveig, f. 1894, d. 1972, Þór- ey, f. 1895, d. 1987, Marta María, f. 1897, d. 1976, Guðjónía Margrét, f. 1902, d. 1970, Einar Halldór, f. 1905, d. 1984, Sigurður, f. 1907, d. 1965 og Haraldur Alfreð Hólm, f. 1910, d. 1980. Valgerður var tvígift. Fyrri mað- ur hennar var Sigurbjörn Ágúst Einarsson bakarameistari frá Reykjavík, f. 1909, d. 1992. Einka- sonur þeirra var Þórir Arnar, f. á Óðinsgötu 14 í Reykjavík 19. maí 1934, d. á St. Jósepsspítalanum í Hafnarfirði 30. júní 1989. Hann var Björgvin Sigurgeir Jónsson og dótt- ir þeirra Guðbjörg Elsa. 3) Oliver, kona hans er Lovísa Dagmar Eyj- ólfsdóttir og dóttir þeirra er Magn- ea Dagmar. Sonur Olivers er Viktor Snær. Seinni maður Valgerðar var Ófeigur Ólafsson húsasmíðameist- ari, frá Kimbastöðum í Skagafirði, f. 1920, d. 1971. Einkadóttir þeirra er Hafdís Eiríka, f. á Laufásvegi 2 í Reykjavík, 17. ágúst 1944. Dætur hennar eru: 1) Brynja Ósk Pétursdóttir, maður hennar er Sig- urður Haukur Engilbertsson og sonur þeirra er Engilbert. Börn Brynju eru Ari Dagur og Hafdís Inga. 2) Guðrún Guðmundsdóttir, sonur hennar er Kristófer Valgarð. Fyrir átti Ófeigur soninn Gísla, f. í Reykjavík 13. júní 1943, búsettur í Grindavík. Kona hans er Ester Garðarsdóttir og börn þeirra eru Linda Björk, Garðar og Ófeigur og barnabörnin eru tvö. Valgerður flutti ung suður til Reykjavíkur, starfaði við m.a sauma og á Landakoti en sinnti lengst af húsmóðurstörfum. 1959 settist hún að ásamt Ófeigi manni sínum og Hafdísi dóttur sinni á Melabraut 38 á Seltjarnarnesi, sem seinna breytt- ist í nr. 10. Hún bjó þar til dauða- dags, þó að á síðustu misserum dveldi hún á sjúkrahúsum og nú síð- ast á líknardeild Landakotsspítala. Útför Valgerðar fer fram frá Dómkirkjunni í dag og hefst athöfn- in klukkan 15. tvíkvæntur. Fyrri kona hans er Valdís Samúelsdóttir og börn þeirra eru: 1) Valgerður Anna, maður hennar Indriði Jónsson og börn þeirra, Stefán Örn og Bryndís Ylfa. 2) Sam- úel Ingi, kona hans er Guðrún Gunnsteins- dóttir og börn hans eru a) Baldvin Arnar, kona hans er Guðný P. Rögnvaldsdóttir, dótt- ir þeirra er Ísabella Lind og eldri dóttir Baldvins er Rebekka Ýr. b) Valdís Rán, c) Arabella Ýr. 3) Gunnhildur Agnes, maður hennar er Haukur Már Sigurðarson og dætur þeirra eru Una Lind og Elva Mjöll. 4) Hrafnhildur Jóna, maður hennar er Magnús Jón Kristófersson og dætur þeirra eru Sólveig Katla og Dagný Kára. Eldri dóttir Hrafnhildar er Ólöf Karla. Seinni kona Þóris Arnars er Guð- björg S. Oliversdóttir og börn þeirra eru: 1) Lára, maður hennar er Teitur Guðnason og börn hennar eru Þórir Arnar, Kristín og Lárus Ingi. 2) Rakel, maður hennar er Það var snemma á laugardags- morgni að síminn vakti mig og Val- gerður, stjúpdóttir mín, sagði mér að Lóa amma væri búin að kveðja þessa jarðvist, 92 ára gömul. Hún var búin að vera mikið veik að und- anförnu og því vel að hvíldinni kom- in. Það kemur margt upp í huga minn eftir 34 ára kynni mín við hana og hennar heimili. Hún var höfðingi heim að sækja, alltaf kaffi, súkkulaði og kökur og svo matur á eftir, síðan kvöldkaffi og þá var mál að þakka fyrir sig og halda heim. Alltaf var hringt þegar heim var komið til að láta vita að allt hefði gengið vel. Þegar þú áttir afmæli 2. júlí sl., komum við, ég, Rakel og Guðbjörg Elsa til þín og nutum þinnar alkunnu gestrisni. Þá varstu búin að punta þig, setja á þig eyrnalokka og fleira skart, og mála þig, því alltaf varstu jafnglæsileg, fín og flott. Ég var hrædd um að við hefðum ofþreytt þig, en þegar ég heyrði í þér daginn eftir sagðist þú hafa sof- ið vel því þú hefðir haft svo gaman af að sjá okkur sem þarna vorum. Lóa mín, þegar ég kom til þín á Landakot viku fyrir andlát þitt var mér brugðið hvað þú varst mikið veik, samt spurðir þú um alla í kringum mig. Þú varst mjög ern og fylgdist vel með öllu og öllum. Nú er komið að leiðarlokum hjá okkur og vil ég því þakka þér öll árin sem við áttum í gegnum lífið. Hafðu hjartans þökk fyrir, Lóa mín. Fjölskyldu Lóu votta ég samúð og bið Guð að gefa þeim styrk. Þín tengdadóttir Guðbjörg. Elsku amma mín. Nú hefur þú fengið hvíldina, við vissum í hvað stefndi hjá þér, en samt kemur þetta manni alltaf í opna skjöldu þegar dauðinn bankar upp á. Þú varst búin að vera mikið veik og það var ekki þín sterkasta hlið að láta aðra hugsa um þig; það var alltaf einhvern veginn þannig að þú hugsaðir um aðra. En nú hefur þú kvatt þessa jarðvist og ert komin í faðminn hans pabba, þú hafðir allt- af saknað hans og nú veit ég að hann hefur tekið vel á móti þér. Minningarnar hrannast alltaf upp á stundum sem þessari, sérstaklega þær góðu og þeirra vil ég minnast, enda er það svo að maður getur ekki alltaf verið sammála. Þú varst sterk og dugleg kona, amma mín, og þegar við komum í heimsókn til ykkar þá varstu óðar komin með einhverjar kræsingar á borð; döðlukakan sem þú bakaðir vekur sérstakar minningar því eng- inn gat gert hana eins góða og þú. Þú varst alltaf með tuskuna í hend- inni til að þurrka upp ef eitthvað helltist niður. Þú sagðir stundum við mig að þú vildir að þú ættir eitt lítið barn sem ég gæti hugsað um þegar ég kæmi í heimsókn af því að ég hafði svo gaman af börnum. Okkur fannst alltaf gaman að koma til þín, þó að við höfum ekki gert mikið af því í seinni tíð. Í morgun sagði ég Guðbjörgu Elsu að amma Lóa væri farin til Guðs og ætlaði að eiga heima hjá honum, þá sagði hún: „Ó, er hún dáin; mamma, manstu hringana, eyrnalokkana og hálsmenin sem hún var alltaf með,“ hún man eftir því hvað þú vildir vera fín, enda finnst henni allt glingur vera flott. Elsku amma, við þökkum þér fyrir samfylgdina í gegnum lífið. Elsku Hafdís mín, við vottum þér okkar dýpstu samúð og vonum að góður Guð styrki þig og verndi á þessum erfiða tíma. Mömmu og systkinum mínum og fjölskyldum þeirra, Brynju og fjölsk, og Guðrúnu og fjölsk. Vott- um við einnig samúð okkar og von- um að góður Guð styrki ykkur. Rakel, Björgvin og Guðbjörg Elsa. Elsku amma, það er alltaf erfitt að missa þann sem að manni þykir vænt um. Það eru ekki allir svo lán- samir að fá að kynnast langömmu sinni og fá að hafa hana svona lengi hjá sér. Við erum þakklátar fyrir það, en við vorum nú samt alls ekki tilbúnar að sleppa þér. Það var allt- af svo gaman að koma í heimsókn til þín, því að þú gast alltaf fengið okkur til að hlæja. Þegar við kom- um í heimsókn sendirðu oftast ein- hvern út í búð að kaupa nammi. Það var líka svo fyndið að þú varst alltaf búin að mála á þig augabrúnir og alltaf með stóru eyrnalokkana og alltaf voðalega fín til fara, þó að þú hefðir ekki átt von á neinum í heimsókn. Við munum aldrei gleyma því og minningin um þig mun gleðja okkur lengi. Það var samt rosalega gott að mamma fór með okkur til þín á elliheimilið og leyfði okkur að kveðja þig, því að þá vorum við búnar að undirbúa okkur fyrir það að þú værir að fara frá okkur. Það var erfitt að sjá þig svona mikið veika. Við vitum að þú kvaldist mikið og var því kannski bara léttir fyrir þig að fá að fara til móts við Guð, þar sem þjáning er ekki til. Samt vildum við ekkert meira en að hafa þig hjá okkur núna. Þegar við komum til þín á elli- heimilið í síðasta sinn hlógum við svo mikið, því að alltaf þegar ein- hver hjúkrunarkona var að tala við þig þá grettirðu þig bara framan í hana og fórst að hlæja. Reyndar gerðirðu það alltaf þegar einhver var að röfla í þér og þú nenntir ekki að hlusta, þá gerðirðu þér bara lítið fyrir og grettir þig góðlátlega fram- an í manneskjuna. Við munum alltaf muna eftir því þegar við og Bryndís Ylfa tókum einu sinni strætó einar alla leið vestur á Melabraut til að hitta þig. Þú varst auðvitað rosalega vel til fara eins og alltaf, þú fékkst Guð- rúnu til að fara og kaupa nammi fyrir okkur og við skemmtum okk- ur alveg rosalega vel hjá þér. Þú varst nýbúin að sjóða hangikjöt og gleymdir að slökkva á hellunni og þú baðst okkur að segja ekki nein- um frá því svo að þú yrðir ekki send á elliheimili og við hlógum mikið að því. Þú varst bara svo mikill grallari. Haltu því áfram í himnaríki, því þá mun þér og öðrum líða vel. Elsku amma, við elskum þig og við munum sakna þín mikið og þú munt alltaf vera hjá okkur í minn- ingunni og hvíla í hjarta okkar. Hin langa þraut er liðin, nú loksins hlauztu friðinn, og allt er orðið rótt, nú sæll er sigur unninn, og sólin björt upp runnin á bak við dimma dauðans nótt. Fyrst sigur sá er fenginn, fyrst sorgar þraut er gengin, hvað getur grætt oss þá? Oss þykir þungt að skilja, en það er Guðs að vilja, og gott er allt, sem Guði’ er frá. (Valdimar Briem.) Þín langömmubörn Una Lind og Elva Mjöll. VALGERÐUR ANNA EYÞÓRSDÓTTIR Elskuleg eiginkona mín, INGA EYFJÖRÐ SIGURÐARDÓTTIR, Ægisgötu 38, Vogum, lést á Landspítalanum Fossvogi miðvikudaginn 8. september. Jarðarförin fer fram frá Kálfatjarnarkirkju laugar- daginn 18. september kl. 13.30. Frank Kristinn Herlufsen. Ástkær eiginkona, móðir, tengdamóðir og amma, SIGURBJÖRG JÓHANNSDÓTTIR (Stella), Álfhólsvegi 129, Kópavogi, lést á St. Jósefsspítala laugardaginn 11. sept- ember. Útförin fer fram frá Hjallakirkju í Kópa- vogi þriðjudaginn 21. september kl. 13.30. Blóm og kransar afþakkaðir, en þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á Systrasjóð St. Jósefsspítala. Árni Guðjónsson, Kristján Jóhann Jónsson, Dagný Kristjánsdóttir, Snorri Hergill Kristjánsson, Árni Kristjánsson. Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, JÓNA GUÐMUNDA JÓNSDÓTTIR, Blikahólum 4, Reykjavík, áður Heiðarbraut 18, Akranesi, andaðist föstudaginn 10. september. Útför hennar verður gerð frá Akraneskirkju fimmtudaginn 16. september kl. 14.00. Fyrir hönd fjölskyldunnar, Jón Þorbergsson. Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi, GUNNAR H. SIGURÐSSON stýrimaður, Hjallalandi 7, andaðist á gjörgæsludeild Landspítalans við Hringbraut mánudaginn 13. september. Ólöf Þór, Jón Þór Gunnarsson, Sigríður Ólafsdóttir, Gróa Gunnarsdóttir, Pétur Jóhannesson, Gunnar Gunnarsson, Valva Árnadóttir, Jóhanna Gunnarsdóttir, Pétur Ásgeirsson og barnabörn. Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi, ÞÓRARINN ÞÓRARINSSON húsasmíðameistari, Mánabraut 9, Kópavogi, sem lést miðvikudaginn 8. september, verður jarðsunginn frá Hafnarfjarðarkirkju fimmtu- daginn 16. september kl. 13.30. Þeim sem vildu minnast hans er bent á Umhyggju, félag til stuðnings langveikum börnum. Ólöf Bjarnadóttir, Margrét Þórarinsdóttir, Frímann Ólafsson, Þórey Þóranna Þórarinsdóttir, Hjálmar Bjarnason, Bjarney Þórarinsdóttir, Þorsteinn Jón Haraldsson, Sóley Þórarinsdóttir, Páll Einarsson og barnabörn. Morgunblaðið birtir minningar- greinar alla útgáfudagana. Skil Minningargreinar skal senda í gegnum vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is (smellt á reitinn Morgun- blaðið í fliparöndinni – þá birtist valkosturinn „Senda inn minning- ar/afmæli“ ásamt frekari upplýs- ingum). Skilafrestur Ef birta á minningar- grein á útfarardegi verður hún að berast fyrir hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á mánudegi eða þriðjudegi). Ef út- för hefur farið fram eða grein berst ekki innan hins tiltekna skila- frests er ekki unnt að lofa ákveðnum birtingardegi. Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, enda þótt grein berist áð- ur en skilafrestur rennur út. Minningar- greinar

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.