Sunnudagsblaðið - 16.05.1965, Side 21

Herforingjarnir fyrir réttinum.
^ aS 6r mjög ólíklegt, að Mat-
jjCU heföi tekizt að fá málið tek-
aftur, hefði ekki fleira
til. Sá, sem endurvakti
^ÍUsar-máliS, var herforingi,
at,U ^afði verið viðstaddur, þeg-
Sa reyfus var dæmdur, og var
Ge íu®r®ur um sekt hans. Það var
Q„ °rges Picquart, Elsassbúi eins
her eeyfus> sem tók við af Sand-
U,ag * iúlímánuði 1895 sem yfir-
Pj Ur njósnadeildar herráðsins.
satn ^ Var einstakleSa fær °g
eu' !izkusamur embættismaður,
°8 .?kve®inn Gyðingahatari, eins
. tt var um franska herforingja
fitn tíma.
.rílarz 'fékk Picquart
kaf8^U fra níésnara, sem hann
0g , 1 býzka sendiráðinu í París,
hgf8.eirri skýrslu fylgdi bréf, sem
0g 1 Verið samið í sendiráðinu
Est ðlrritað ”C” og var stílað tU
i0sGrhazvs majórs. Innihald bréfs-
terhVar ^1-*0® grunsamlegt, en Es-
heil azy hafði aldrei fengið það í
rjfjgUr’ Því að sendandinn hafði
Í V^'Í sundur og fleygt því
vargGtfkerfu í sendiráðinu. Þetta
Est Ul Þess, að farið var að gefa
að h aZy gætur- pi«Iuart komst
efjj.Vi’ að Esterhazy lifði mjög um
a1. fram 0g var skuldugur með
o^Rðum 0g þar að auki fór það
ejjj^. af honum, að hann myndi
tin ^ m'log Þjóðhollur. (Hann var
hafgVerí' að uppruna). Af tilviljun
þe- 1 ^iequart undir höndum um
ieyti tvö bréf frá Esterhazy
og allt í einu rann það upp fyrir
honum, að rithönd þeirra var sú
sama og á bréfinu. sem hafði fellt
Dreyfus, en það bréf hafði Pic-
quart séð, þegar réttarhöldin gegn
Preyfusi fóru fram. Nú skoðaði
hann þetta gamla bréf nánar og
gekk úr skugga um, að þetla væri
rétt. Við þetta bættist, að fyrrver-
andi njósnari Þjóðverja hafði
skýrt Frökkum frá því, að Dreyf-
usar-málið hefði komið þýzkum
yfirvöldum mjög á óvart, því að
enginn foringi í leyniþjónustu
Þjóðverja hefði nokkurn tíma
heyrt á Dreyfus minnzt áður, en
hins- vegar hefði einhver majór í
fótgönguliðinu látið Þjóðverjum í
té hernaðarupplýsingar árið 1894.
Esterhazy var majór í fótgöngu-
liðinu.
Picqart var sannfærður um sekt
Dreyfusar, svo að hann ákvað nú
að kanna skjöl þessa máls með
hliðsjón af því, að um samsekt
þeirra Dreyfusar og Esterhazys
hefði verið að ræða. En þegar
hann fór að rannsaka skjölin, gat
hann ekki fundið neitt í þeim, sem
kvæði á um sekt Dreyfusar, og nið-
urstaða hans varð þá sú, að Dreyf-
us væri saklaus og mistök hefðu
átt sér stað, þegar hann var
dæmdur. Fiequard dró ekki í efa,
að þau mistök yrðu leiðrétt strax
og hið sanná kæmi í ljós, og 1.
september 1896 lagði hann fyrir
Boisdeffre herráðsforseta form-
lega skýrslu um sakargiftirnar
gegn Esterhazy, og gat þess um
leið hvers hann hefði orðið á-
skynja varðandi bréfið, sem felldi
Dreyfus.
En Boisdeffre vildi ekkert um
málið tala við Picquart. Hann vís-
aði honum á fulltrúa sinn, Gonze
hershöfðingja, og Gonze gaf Pic-
quart þau fyrirmæli, að blanda
ekki samán málunum gegn Ester-
hazy og Dreyfusi. Það fór smám
saman að renna upp fyrir Pic-
quart, að hershöfðingjarnir kærðu
sig ekkert um að leiðrétta mis-
tök, sem þeim hafði orðið á og
þennan grun sinn fékk Picquart
staðfestan í samtali við Gonze. Um
svipað léyti birtist einnig grein í
blaði til að kveða niður orðróm,
sem hafði verið dreift að undir-
lagi Mathieu Dreyfusar um að AI-
fred liefði strokið úr fangavist-
inni en þessum orðrómi var dreift
til að vekja athygli á málinu að
nýju. En í greininni, sem rituð
var til að kveða þennan orðróm
niður, var fullyrt, að Dreyfus væri
sekur. og þar var skýrt frá ýms-
um atriðum, sem hlutu að vera
korrtin frá hernaðaryfirvöldunum.
Meðal annars var vitnað þar í
bréf, sem þýzki hermálafulltrúinn
átti að hafa sent. þar sem á Dreyf-
us var minnzt. Picquart vissi hins
vegar, að ekkert slíkt bréf var
til en kröfum hans um rann-
sókn á því, hvaðan greinin væri
komin, var hafnað, og Gonze lét
meira að segja svo ummælt í þessu
AÞÝÐUBLAÐIÐ - SUNNUDAGSBLAÐ 339