24 stundir - 08.03.2008, Side 56

BÓNUS
NÚNA!
Síðustu sleðarnir á
páskatilboði













Mótormax Reykjavík - Kletthálsi 13 - Sími 563-4400
Mótormax Egilsstöðum - Sími 470-5080 / 470-5070
Mótormax Akureyri - Sími 460-6060
www.motormax.is
Páskatilboð Mótormax á síðustu 2008 vélsleðunum
er ávísun upp á 75.000 kr. í fatnaði og fylgihlutum.
Þú lætur drauminn rætast núna og færð þér t.d.
þennan magnaða Ski-doo Summit 146 og við hjá
Mótormax gefum kaupauka með eftir þínum óskum
upp á 75.000 kr.
75.000kr.
56 LAUGARDAGUR 8. MARS 2008 24stundir
Árið 1842 bjuggu Stefán
Bjarnason og Stefán Eggertsson í
Akureyjum undan Skarðströnd.
Þeir voru frændur.
Á Þorláksmessu lögðu þeir af
stað fótgangandi frá Akureyjum
og hugðust dvelja hjá frændfólki
um jólin. Sundið milli Akureyja
og Skarðsstrandar var ísi lagt og
þeir ætluðu sér að ganga yfir ís-
inn.
Stukku út á ísinn
Þegar frændurnir komu í efstu
eyna við sundið var ísinn að byrja
að losna. Þeim tókst þó að
stökkva út á hann. Þeir gengu eft-
ir ísnum ásamt tveimur hundum
sem fylgdu þeim. Ekki vissu þeir
frændur fyrr til en ísinn sem þeir
voru á var kominn á ferð. Þeir
hugðust snúa við en gátu ekki. Ís-
jakann bar að ey sem heitir Fag-
urey. Þeim félögum tókst að
stökkva í land áður en jakinn
klofnaði. Annar hundurinn stökk
á eftir þeim en hinn fórst í
straumnum.
Sofið í snjóhúsi
Þeir félagar voru nú staddir á
eyðieyju, matarlausir, og tvísýnt
um björgun. Þeir ákváðu að koma
sér upp skýli og bjuggu til snjó-
hús. Húsið var lítið og þeir urðu
að sofa þar sitjandi og halla sér
hvor upp að öðrum. Þeir sváfu
lítið og reyndu síðan að halda á
sér hita með því að hlaupa fram
og aftur um eyna.
Frá Fagurey sést til bæja í
Fagradal. Um morguninn sáu fé-
lagarnir tvo menn reka fjárhóp á
undan sér frá fjárhúsunum í Ytri-
Fagradal. Frændurnir hrópuðu og
kölluðu og mennirnir námu stað-
ar en aðhöfðust svo ekkert frekar.
Ekki urðu frændurnir varir við
frekari mannaferðir þennan dag.
Bjuggust við að deyja
Næsti dagur var jóladagur.
Þann dag sáu frændurnir fólk fara
til kirkju í Fagradal. Þeir hrópuðu
og kölluðu en enginn heyrði til
þeirra.
Svengd sótti mjög að frænd-
unum og þeim tókst að pjakka
upp hvannarætur með stöfum
sínum. Þeir voru orðnir uggandi
um hag sinn og bjuggust við að
deyja þarna.
Stefán Eggertsson hafði lært
silfursmíði og leturgröft og tók
nú það til bragðs að skera í
göngustaf sinn nokkur orð um
þessa atburði. Við þetta iðjaði
hann allan þann tíma sem þeir
voru á eynni. Hann ætlaði sér síð-
an að stinga stafnum niður þar
sem hann legðist til hinstu hvílu.
Guði sé lof!
Á annan í jólum var allmikið
frost. Skór þeirra voru orðnir
mjög slitnir af miklum göngum
sem þeir stunduðu til að halda á
sér hita. Þurftu þeir nú að draga
mjög úr göngunum og sultur var
farinn að ásækja þá. Stefán
Bjarnason var verr haldinn en
nafni hans sem naut hlýju af
hundi sínum. Hundurinn var
hins vegar ófáanlegur til að hlýja
þeim til skiptis þótt húsbóndi
hans reyndi að lokka hann til
þess.
Á þriðja í jólum móktu þeir og
var Stefán Bjarnason farið að kala
á fótum. Um miðja nótt reis Stef-
án upp og sagði: „Guði sé lof! Nú
eru menn komnir að bjarga okk-
ur.“ Þeir þóttust báðir heyra
marra í hjarninu fyrir utan. Þeir
fóru út en urðu einskis varir og
sneru síðan inn aftur, mjög nið-
urdregnir.
Húsfreyja grípur sjónauka
Á þriðja í jólum var Helga Sig-
mundsdóttir, húsmóðir í Innri-
Fagradal, að taka til. Sjónauki sem
hún átti lá ofan á fötum á fata-
kistu. Helga tók til við að þurrka
gler á sjónaukanum því að hún
taldi móðu hafa komið á þau.
Hún vildi síðan reyna sjónauk-
ann, fór út á hlað og beindi sjón-
aukanum að Fagurey. Hún þóttist
sjá mann eða menn á eynni. Hún
lét eiginmann sinn þegar vita.
Hann hratt þegar fram báti, hafði
með sér menn og hugðist sækja
mennina sem taldir voru hafast
við á eyjunni. Hann tók með sér
spenvolga mjólk á brúsa.
Stefánarnir tveir urðu afar
glaðir þegar þeir sáu til manna-
ferða. Voru þeir látnir nærast á
mjólkinni í smáskömmtum.
Ferðin að landi gekk vel. Stefán
Eggertsson gekk óstuddur en
nafna hans leiddu menn á milli
sín.
Eftir nokkra daga voru frænd-
urnir komnir heim til Akureyjar.
Konur þeirra höfðu talið þá vera í
góðu yfirlæti í landi og brá mjög
við fréttirnar af svaðilför þeirra.
Félagarnir náðu sér á undra-
skömmum tíma.
Frændur í nauðum
Tveir á Fagurey
Árið 1842 lentu frændur í
miklum hrakningum. Þeir
höfðust við dögum sam-
an á eyðieyju á Breiða-
firði ásamt hundi annars
þeirra. Tilviljun varð til
þess að þeim var bjargað.
Breiðafjörður Á Fagurey
höfðust tveir frændur við
matarlausir.
a
Um miðja nótt reis
Stefán upp og
sagði: „Guði sé lof! Nú
eru menn komnir að
bjarga okkur.“
24stundir/Þorkell
FRÉTTNÆMT ÚR FORTÍÐINNI
lifsstill@24stundir.is a
Bækur eru saklausir
hlutir en rithöfundar
eru ægilegar verur.
Þórbergur Þórðarson