Sunnudagsblaðið - 20.03.1966, Blaðsíða 13

ii, j t œvintyrurri

Foreldar hans og leikstjórinn stungu
saman nefjum.
Svo sagði mamma honum, að ef hann
yrði góður í rúminu og hitalaus þegar
gestirnir færu, mætti hann fara með
þeim í sýningarferð sem tæki viku?
Þetta varð til þess að K&Ui kúrði í rúm
inu þægur og góður.
Honum fannst borga sig að frískast
sem fyrst.
Loks kom að því að hann var orðinn
nógu hress til að þau gætu lagt af stað.
Klukkan sex um morguninn var allt til
búið.
Allir vagnarnir höfðu verið hengdir,
hver 'aftan í annan.
En aftan í öllu saman hékk lítill falleg-
ur tvíhjólavagn, sem aðeins var notað
ur við sýningarnar.
Kalli var alveg hissa á að sjá þetta.
En þegar hann spurði fékk hann að vita,
að þarna ætti hann að ferðast.
Nógu langt frá dýrunum, svo að hann
yrði ekki fyrir neinum truflunum og
gæti lagt sig og sofnað, þegar honum
gott þætti.
Þegar Kalli var setztur í þennan fal-
lega silkifóðraða vagn og búinn að
breiða yfir sig mjúkan loðfeld, sem
ein konan átti, hlógu allir og sögðu að
hann væri eins og konungssonur.
Nú kvöddust allir innilega og lestin
sniglaðist af stað. Kalli var óvanur að
vakna svona snemma og var því feginn
að l'eggj'ast í dúnmjúkt vagnsætið.
Það var ekki búið að aka í margar mínút
ur þegar hann var stein-sofnaður.
Veðrið var svo gott, að allt fólkið gekk
með vögnunum og spjállaði saman á
göngunni. Allir héldu sig nálægt dým
vögnunum, sem voru fremstir í lest-
inni.
Kalli hafði því gott næði til að sofa.
Eftir svo sem tveggja stunda akstur
mætti sirkusflokkurinn 'annarri vagna-
lest á veginum.
Hún 'var ekki eins bein og falleg.
Hún samanstóð af fáeinum grútskít-
ugum rvögnum með druslu-skýlum yfir
og voru þeir dregnir af horuðum og
illa hirtum hestum.
Og fólkið, sem gekk með þessum vögn-
um, var líka mjög ólíkt vinum Kalla.
Það var móbrúnt á hörund, svarteygt
og fram úr hófi sóðalegt.
FKAMHALD
ALÞÝBUBLABIÐ — SUNNUDAGSBLÆÐ JgJ