Eintak - 20.01.1994, Blaðsíða 22
séð heiminn saman og
sigrað hann. Nú hafa
leiðir skilist en þau
hittust um daginn og
flugan settist á tvo
Sykurmola og hlustaði
þegarþau spurðu
hvort annað nokkurra
spuminga.
BjÖRK: Já, líka
bara það að fólk
sem var búið að
ignorera mann öll
árin á undan er allt
í einu búið að taka
við sér, hoppa um
borð í vagninn, nú
er maður allt í einu
rosalega frábær.
finnst það nokkuð fyndið að fólk
haldi að þetta hafi gerst á einni
nóttu.
Björk: Það gleymir að þetta gerðist
ekki á einni nóttu. Já, líka bara það
að fólk sem var búið
að ignorera mann
öll árin á undan er
allt í einu búið að
taka við sér, hoppa
um borð í vagninn,
nú er maður allt í
einu rosalega
frábær.
Einar: Víkverji í
Mogganum skrifaði
um daginn eitthvað
okkar, að okkur líði ekld vel í ná-
vist hvors annars. Heldurðu að það
sé grunnt á milli okkar?
Björk: Ég held að fólk langi bara í
svona Dallas.
Einar: Meiri sápu?
Björk: Meiri sápu, Sue EUen. Það
væri eldcert fjör ef J.R. og Bobby
væru alltaf vinir. Það þarf alltaf að
búa til smá svona spennu. Það er
svona að vera í sæta tíminu á Is-
landi. Þeir halda kannski að ég sé
svo næf að þeir segja mér það ekki.
Mér finnst ég nú svolítið ein og að
fólk sé farið að kveikja ögn á per-
unni. Það langaði alla í svo rosalegt
drama, einhverjar náttúruham-
farir, en það varð ekkert.
Einar: Það er samt eins og fólk hafi
gleymt því að Sykurmolarnir fóru
þetta saman einu sinni, nú ert þú
bara ein.
Björk: Frá mínum bæjardyrum séð
tvisvar, með Kuklinu líka. Fyrir
mér var það meiri skírn, Kuklið, en
Sykurmolarnir. En Sykurmolarnir
hafa selt miklu fleiri plötur og allt
það. Þetta er náttúrlega tíu ára
samstarf sem við erum að tala um.
Björk: Já, síðan neitaði ég og labb-
aði framhjá, vildi bara vera kurteis
og sagði nei. Ég hef allan rétt til að
segja nei ef ég er spurð. Þá sögðu
þeir: „Björk, gerirðu þér grein fyrir
að þú ert að svelta filmuna?“ Það er
eins og ég sé með þá á brjósti!
Maður er svona ábyrgur fyrir að
næra þá.
Einar: Þetta er eins og þegar við
flugum heim einu sinni frá Amer-
íku og ég flaug áfram til Bonn. Þá
lentuð þið í öllu stöffinu hérna
heima og þurftuð að fara til Reg-
ínu og eitthvað fleira. Pöntuð alveg
beint. Ég get ekki alveg ímyndað
mér þetta núna en geri það samt.
En ég var hálf glaður að missa af
því.
Björk: Þetta er samt alveg sér á
báti. Ég finn það samt sérstaldega
núna þegar ég stend ein í þessu
hérna. I fyrsta lagi hvað manni var
hlíft við fjölmiðlum þegar maður
var í Sykurmolunum og í öðru lagi
hvað íslensldr fjölmiðlar eru
rosalegar frekjur í samanburði við
útlenda fjölmiðla.
Einar: Þetta eru rosalegar frekjur!
Björk: Það eru líldega tíu prósent
af pressunni úti sem hagar sér
svona, slorpressan. ÖU pressan
hérna heima hagar sér eins og
slorpressan. Það er eins og einhver
hafi sagt þeim að þeir séu einhverj-
ir súpermenn og að þeir megi allt.
Einar: Megi ganga yfir alla.
Björk: Það er alveg ótrúlegt. Þeir
hringja heim til manns og hafa
eitthvert leyfi eða umboð til að
vera með eitthvað andlegt ofbeldi
ef maður segir nei við þá.
Einar: Nú bý ég alveg á íslandi og
er búinn að slá dvalarmet. Mér
BjÖRK: Öll press-
an hérna heima
hagar sér eins og
slorpressan. Það er
eins og einhver hafi
sagt þeim að þeir
séu einhverjir
súpermenn og að
þeir megi allt.
á þá leið að hann hafi ElNAR: Saknar þú þess aldrei að hafa mig
munað eftir hnellinm e/c/c/ með þér á sviði? BJÖRK: Nei!
hnatu eða eitthvað
svoleiðis, sem kom fyrir tíu árum
með fréttatilkynningu inn á
ritstjórn og...
Björk: Með Kuklinu.
Einar: ... var svo sérstök og ein-
kennileg og núna væri hún heims-
fræg. Aldrei hefði hann nú átt von
á því. Bravó!
Björk: Heimsffæg, já! íslendingar
hafa einhverja heimild til að bögga,
þeir hringja í mig allan sólarhring-
inn. Spyrja mig hvað ég sé með
marga lífverði, hvort ég hafi hitt
Michael Jackson og hvað ég eigi
mildnn pening.
Einar: Það vantar alltaf upplýsing-
ar, það er nú frægt þegar ég hitti
Axl Rose og Bono saman og sá
þessa risa rolcksins fyrir framan
mig. Þá sá ég bara tvo risa, rokkrisa
sem voru minni en ég í vexti, jafn-
vel minni en þú!
Björk: Þeir eru samt ágætir.
Einar: Það haJda margir, ef þú
ætlar ekki að spyrja þá held ég
áfram skilurðu, þú verður...
Björk: Ókei.
Einar: Það halda margir að það sé
einhvers konar óvinfengi milli
Björk: Ég er með tíu ár ...
Einar: Ég er með tólf ár, Purrkur
fór með Fall.
Björk: Hefurðu aldrei hugsað þér
að gera svona Jacques Brel
plötu?
Einar: Það er fyndið að þú segir
þetta ...
Björk: Ég held að þú yrðir æðisleg-
ur Jacques Brel.
Einar: Þú ert þriðja manneskjan
sem segir þetta á stuttum tíma,
einhvers konar rómans. Nei elcki
rómans, frekar eins og „Froskarnir
í fenjunum", meiri svona saga. En
ég geri það í Frostbite. Umgjörðin
er bara miklu þyngri. En ég veit
hvað þú átt við. Málið hjá mér er
bara að ég hef haft svo mildð að
gera að ég hef ekld haft tíma. Ég er
orðinn þreyttur á því að svara hvar
ég vinn. Það er eins og allir haldi
að maður liggi bara með tærnar
upp í lofit og bori í nefið. Það var
sældarlíf þannig séð að vera í Syk-
urmolunum þrátt fyrir að það hafi
verið stöðug vinna og djöfúls púl á
tímum. Þú lendir líka í því núna.
Margir hugsa; vá, top of the world,
djöfull hlýtur henni að líða vel.
Púlið hefur ekki minnkað hjá þér
núna.
Björk: Það er mildu meira. En
manstu, við bárum þetta næstum
því saman við sjómennsku. Þetta
er eins og að fara á togara og vinna
tuttugu og fjóra tíma á sólarhring.
Einar: Og er eldd gaman að fá sím-
töl frá Rós tvö ldulckan hálffjögur
um nótt þegar þú ert staddur í E1
Paso og fólk er undrandi yfir því að
þú sért sofandi? En hvort þú gætir
ekki talað ögn við morgunútvarpið
á íslandi? Maður gæti brjálast.
Björk: Maður fær nú sín köst.
Málið er að þessi köst eru nokkurn
veginn atvinna manns. Þegar farið
er á svið fjórum sinnum í viku og
þarf að sturta út. Það er náttúrlega
betra en nokkur þerapía. Maður er
atvinnu-tilfinningavera.
Einar: Heldur þú að Debutsé besta
plata sem þú hefur komið nálægt?
Björk: Nei, alls ekki. Kuklið er það
sem ég er stoltust af.
Einar: Ég er bara nokkuð ánægður
með Frostbite, hlustaði meira að
segja á hana um daginn. Það er
bara ákveðin rútína sem fólk vill
alltaf að sé farin.
Björk: Það er bara gömul tugga,
mér finnst gott að hafa alist upp á
íslandi í tólf ár, við það að það
voru hundrað manns sem keyptu
hverja plötu sem maður gerði.
Einar: Það er magnið sem Frostbite
er búið að selja á Islandi.
Björk: Ég er þakklátust fyrir það.
Eins og við vorum að horfa á sjón-
varpið áðan og NME valdi Debut
plötu ársins. Þetta er allt svona,
þegar maður er búinn að ganga í
gegnum ýmislegt eins og Kuklið,
tekur maður mátulegt mark á
þessu. Líka eins og með aðra Syk-
urmolaplötuna, maður er búinn að
læra að brosa, orðinn góður í bros-
um og hrósi, að það er kominn
innbyggður mælir á hvað er alvöru
hrós. 99 prósent er algjört bullshit:
Mér finnst eins og ég sé búin að
vera í rosalegum rokkskóla í tíu ár.
Einar: Þú vissir vel þegar þú fórst
út að þetta myndi verða svona! Þú
hélst að þú gætir haft kontról á
þessu, þú ætlaðir að fara í sumar-
leyfi en fórst ekki. Ekki segja mér
að undir niðri hafir þú eldci vitað
það. Ætlarðu að segja mér að þú
hafir pakkað niður? Ég ætlaði allt
síðasta ár í sumarleyfi, en komst
aldrei.
Björk: Já, það er svipað með mig.
Ég ætlaði að vera búin að taka upp
nýja plötu og gefa núna út fyrir
jólin. Ég hef ekki haft tíma til þess.
Einar: En þú veist vel að þetta er
svona.
Björk: Það er ákveðinn styrkur
fólginn í því að þurfa ekki að plana
hlutinn, taka hann eins og hann
kemur fyrir. Það er bara önnur
rulla sem maður lærði í rokkskól-
anum.
Einar: Það gefst sjaldan nægur
tími...
Björk: Þetta er svolítil vampíra,
þessi vinna.
Einar: Hvernig á næsta plata að
vera?
Björk: Ég veit það ekki. Ég veit
hvað ég vil að hún verði. Eg vona
að þín plata verði nútíma íslensk
Brel plata. Sagnahefð í hávegum.
Eins og frönsk popptónlist. Bretar
hafa ekki þennan sans fyrir textan-
um. Textarnir eru leikmynd fyrir
tónlistina.
Einar: Hefúr eitthvað komið þér á
óvart?
Björk: Yfirhöfuð?
Einar: Ja, ertu til dæmis hætt að
týna VISA kortum?
Björk: Ég held því náttúrlega
áffam. Ég er hætt að keyra bíl. Ég
kyngdi þeim bita. Ég er ekki bíl-
stjóri, það er ekki í genunum í mér.
Einar: Það sem köm mér mest á
óvart er hvað fólk er undrandi.
Björk: Ég er búin að kyngja því.
Það er eitthvað sem ég var reið yfir
þegar ég var unglingur. Manstu
einu sinni þegar við rifumst á bar í
París á Kuldferðalagi? Ég sagði að
fólk þyrfti enga fjölmiðla, maður
væri bara glaður ef maður gæti
samið sín lög heima hjá sér í stof-
unni, það væri alveg nóg. Þú sagðir
að tónlist væri algjört aukaatriði,
því þetta væri allt spurning um
mannleg samskipti.
Einar: Það er það.
Björk: Mér finnst það fyndið, en
ég held að ég sé enn þá sömu skoð-
unar og ég var þá. Það hefur verið
mesta sjokkið fyrir mig þetta árið.
Ég er enn þá að læra að útskýra
tónlist, en kann það ekki enn.
Einar: Þú ert enn þá að reyna að
útskýra tónlist, en ég held að
tónlist þurfi enga útskýringu. Þess
vegna er tónlist búin til, hún er að
tjá eitthvað sem þú getur ekki sagt í
orðum. Fyrst þú ert að búa til tón-
list þá þarftu líka að vera ábyrgur
fyrir henni en þú þarft ekki að rétt-
læta hana. Það er munur á ábyrgð
og réttlætingu.
Björk: Ég er bara heppin að hafa
ísland því alltaf þegar talað er um
tónlist get ég talað um Seyðisfjörð.
Ég hef aldrei reynt að útskýra
tónlist mína.
Einar: Þú lendir bara í hrakning-
um. Ætlar þú að fara að stunda
hnefaleika eins og ég?
Björk: Ég hugsa að ég fari frekar í
karate. Ég veit ekki með box, kar-
ate er svo fínt fyrir öndunina í
söngnum. Ætlar þú að boxa við
Bubba'
Einar: Nei, ég var nú frekar að
hugsa um Tyson þegar hann losn-
ar út effir nokkur ár.
drring...
Einar: Salcnar þú þess aldrei að
hafa mig ekki með þér á sviði?
drring...
Björk: Nei!
drring...
Einar: Djöfullinn!©
Einar: Dojojoj, hvar eigum við að
byrja fyrst?
Björk: Ja, mér hefur alltaf þótt gott
að tala um matreiðsluuppskriftir,
mér hefur alltaf fúndist gott að
skiptast á uppskriftum.
Einar: Jæja Björk, skiptast á
uppskriftum!? Hvað heldur þú að
sé besta uppskriftin í dag?
Björk: Ég er með gæsauppskrift,
það hengu tvær gæsar á hurðinni
hjá mér ...
Einar: Gæsir segir maður ...
Björk: ... þegar ég kom heim í
fyrradag.
Einar: Ertu búin að elda þær?
Björk: Nei, þær eru í frystinum.
Einar: Ætlarðu að geyma þær?
Björk: Ég er að hugsa um að taka
þær kannski með mér til London.
Einar: Það er bannað, þetta er
hrátt kjöt. Gæsirnar þínar verða
eins og kjötið hennar Bryndísar
eða Brynju, tekið í tollinum.
Björk: Shit!
Einar: Bara hafa þær soðnar.
Björk: Ja, fyrst ég er komin í þenn-
an „legenda" klassa hérna á Islandi
þá verð ég að haga mér þannig.
Einar: Það er eitt sem ég þoli ekki,
að þú segist alltaf vera alveg frábær
kokkur. Ég er algjörlega ósammála
þessu.
Björk: Hvenær hefur þú borðað
það sem ég hef eldað?
Einar: Það var einhver rækjuréttur
sem var ókei. Öllum geðjaðist vel
af því þeir þorðu ekki að spæla þig,
þú varst að vísu svo ung þá.
Björk: Hmmm!
Einar: Hvort er það maturinn eða
tilefnið?
Björk: Þegar ég elda?
Eínar: Já.
Björk: Ég held að það sé fyrst og
fremst það að elda, mér finnst
ofsalega gaman að elda og held
þess vegna að ég sé kokkur að því
leytinu til. Það að borða er eitthvað
allt annað.
Einar: Ég elda alltaf jólamatinn
heima sjálfur og fæ eindóma lof.
Bayonne skinku, til dæmis. Græn-
metisætan sjálf eldaði svín. Og svín
geta verið með alla sjúkdóma sem
hrjá okkur og þrjátíuogeitthvað
aðra sjúkdóma í viðbót.
Björk: Það er ekkert grín að vera
svín.
Einar: Nú spyr ég þig, þú kemur
heim til íslands ...
Björk: Já.
Einar: Við gerðum þetta nokkrum
sinnum ...
Björk: Já.
Einar: Við hlógum yfirleitt að
þessu, að vilja eklci tala við fjöl-
miðla því þetta er okkar heimili.
Björk: Það er voða erfitt fyrir fólk
hérna að skilja það. Mér finnst nú
best að ég kom heim örþreytt
klukkan eitt eftir miðnætti, eftir
mjög erfiðan dag með Sindra í
fanginu, og það réðust á mig hérna
menn frá Stöð tvö.
Einar: Var það núna síðast?
FIMMTUDAGUR 20. JANÚAR 1994
22