Eintak - 20.01.1994, Blaðsíða 37

„Bjössi og barflugurnar vilja láta alþjóð
vita að þau standi jú á bak við þættina
og óska þess að eftir því sé tekið. “

i

Bíó
JÚLÍUS KEMP
Öskubuska í Mexíkó
Kryddlegin hjörtu
Como Agua para Chocolate
Regnboganum
irkrk
Hvað myndir þú gera ef þú værir
yngst af þremur systrum og þér
væri samkvæmt gamalli hefð,
skipað að sjá um heimilisstörfin,
matreiðsluna og aldraða móður
þína til dauðadags? Þar að auki gift-
ist draumaprinsinn systur þinni og
flytti inn á heimilið? Ég held að
flestir myndu gera það sama og
öskubuskan í Kryddlegin hjörtu.
Hún notar matreiðsluna til þess að
koma tilfinningum sínum áleiðis
og býr til gómsæta rétti af hjartans
lyst. Maturinn flytur ást hennar og
losta til þess sem hún elskar og að
vísu allra þeirra sem bragða á.
Kryddlegin hjörtu er góð mynd,
frásögnin er hröð og heldur athygli
allan tímann með ýmsum spaugi-
legum uppákomum. Matreiðslan í
myndinni er yfirnáttúrulega æsandi
og er það óþolandi að uppskriftirn-
ar skuli ekki fylgja með þeim
réttum sem krydda myndina.
Þó svo að ég sé enginn sérstakur
áhugamaður um suður-amerískar
bókmenntir eða kvikmyndir þá
náði þessi saga mjög auðveldlega til
mín. Dulrænir atburðir er stór
hluti af útfærslu myndarinnar, aft-
urgöngur og yfirnáttúrulegir at-
burðir gerast, nokkuð sem þykir
næstum hversdagslegt í augum
Islendingsins en hefur borið
nokkuð á í kvikmyndum, bæði ís-
lenskum og erlendum, síðustu
misseri.
Kryddlegin hjörtu er skemmti-
leg, dulræn og rómantísk ástarsaga
sem kemur skemmtilega á óvart.
Popp N
ÓTTARR PROPPÉ
Magnað garg
Willie er bara enginn poppari og
ætti að vita það. Bestu sprettirnir fá
mann frekar til að draga fram
gömlu plöturnar en að hlusta á
þessa aftur.
Dansvœnt sampl
George Clinton
Hey Man... Smell my Finger
irk
George Clinton var fönkhundur
númer eitt á sínum tíma og veit af
því. Mest samplaði tónlistarmaður
í heimi ákvað að snúa vörn í sókn
og samplar hér lagabútum eins og
breskur unglingur. Bara allt úr eig-
in lögum. Prince leggur meistaran-
um lið og útkoman er þetta líka
dansvæn og ljúf. Clinton gerir grín
að nafna sínum í Paint The White
House Black, rífst um eitt og bullar
um annað. Samstarf Clinton og
Prince er hvorki Prince né Cfinton
en fátt á afraksturinn skylt við sax-
inn hans Bill.
Lyftutónlist framtíðar
Moby
Ambient
★
Teknókóngur New York borgar
snýr aftur, rólegur allur og yfir-
vegaður. Hér glímir hann við bak-
grunnstónlist og gerir það vel.
Útkoman er átakalítil plata sem
leynir á sér. Moby sem hingað til
hefur drottnað á dansgólfmu er
kominn heim í stofu. Tvímælalaust
lyftutónlist næstu aldar.
Dýrvitlaus partýplata
Pearl Jam
Vs
irtrk
Pearl Jam er allt sem að Seattle-
rokkið stendur fyrir. Hljómsveitin
er kjaftfor, skitug og svöl. Vs er
jafnvel enn betri en metsöluplatan
Ten. Hún er jafnari og veður í tón-
Iistarlegum önglum sem draga þig
inn svo þú hristir hausinn í al-
gleymi. Þetta er söguleg plata sem
er nokkuð skrýtið þegar gáð er að
því að forsprakkinn Eddie talar
ekki um annað í viðtölum en
hversu erfitt og ömurlegt sé að vera
ffægur. Hann er eitthvað að pína
sig strákgreyið, en hins vegar er
engin pína að hlýða á Vs. Þetta er
partýplata sem gerir alla nágranna
dýrvitlausa.
Fjöllistamenn
William S. Burroughs
SPARE Ass ANNIE & OTHER TALES
★★★★
William S. Burroughs er senni-
lega andfélagslegasta hetja samtím-
ans. Rithöfundurinn sem hneyksl-
aði heiminn hefur haldið myndlist-
arsýningar, leikið í bíómyndum og
loks, gefið út poppplötu. Á plöt-
unni les Burroughs nokkrar stuttar
frásagnir af Spare Ass Annie og
fleiri furðufuglum með röddu
útfararstjórans grafalvarlega. Hip
hop hljómsveitin Disposable Hero-
es of Hiphopricy semur síðan und-
irleikinn og útkoman er fremur
frábær. Textar gamla mannsins eru
drepfyndnir og tónlistin undir-
strikar þá listavel. Þessi blanda
hljómar jafn ólíklega og ef reggae-
taktur væri settur undir veðurfrétt-
irnar en galdur plötunnar liggur
einmitt í samvinnu andstæðnanna.
DHH hættu eftir gerð þessarar
plötu. Svona löguðu er ekki hægt
að fylgja eftir.
Ballöðudraumur
Frank Sinatra
Duets
irtrk
Frank Sinatra á tvö ár í áttrætt og
þótti því tilvalið að syngja inn á enn
eina plötuna. I þetta skiptið skyldu
sungnir dúettar með stórum nöfn-
um fyrr og síðar. Gamli bláskjár
hitti reyndar fæsta samsöngvara
sína því þeir voru látnir syngja lög-
in inn hver í sínu horni. Frank
nostraði síðan einn við upptökum-
ar og raulaði sína parta. Hér er
margt um gæðaballöður og söngur-
inn allur til fyrirmyndar. Sinatra og
Tony Bennet, Barbra Streisand,
Julio Iglesias, Liza Minelli... Þessi
plata er draumur ballöðusjúklings-
ins. Frank syngur eins og engill,
stemmningin skotheld. Irski popp-
arinn Bono syngur I got you under
my skin með Frank. Japanir þýða
þennan titil, sem ég hef þig undir
hænu minn og eru hrifnir. Frank er
alþjóðlegur og klassískur. Hann
eldist eins og gamalt vín.
Sjónvarp “
SIGURJÓN KJARTANSSON
Aulagangur
Gestirog giörningar
RIkissjónvarpinu
kk
Ég gerði mér far um að horfa á
tvo dagskrárliði í Ríkissjónvarpinu
á sunnudaginn. Sá fyrri var um-
ræðuþáttur um málefni fjölskyld-
unnar í umsjón Salvarar Nordal.
Þáttur þessi reyndist hins vegar svo
leiðinlegur að ég ákvað að hætta að
horfa í miðjum klíðum og verður
hann því ekki til umfjöllunar hér.
Hinn þátturinn var Gestir og gjörn-
ingar, í þetta skipti í kjallara Þjóð-
leikhússins. lngveldur G. Ólafs-
dóttir hóf þáttinn á því að kynna sig
sem „eina af barflugunum" undir
forystu Bjössa nokkurs, sem mun
þá að öllum líkindum vera Björn
Emilsson útsendingarstjóri. Má af
kynningunni ráða að léttur hóp-
andi ríki á meðal þeirra sem að
þessum þáttum standa og jafnvel
að það örli á eilítilli athyglisþörf.
„Bjössi og barflugurnar“ vilja láta
alþjóð vita að þau standi jú á bak
við þættina og óska þess að eftir því
sé tekið. Ástæðan er mér hins vegar
óljós, því ég sé ekkert við útsend-
inguna sem menn geta verið stoltir
af. Þættir þessir hafa gengið frá því
síðasta haust og allir fara þeir jafn
klúðurslega fram. Vissulega geri ég
mér grein fyrir því að þetta er flók-
in útsending og hlýtur þar af
leiðandi að vera erfitt að stjórna
henni, en maður hefði hins vegar
haldið að hægt væri að læra af
reynslunni og afgreiða aulagang-
inn, hljóðtruflanirnar og vand-
ræðalegheitin í fyrstu tveimur þátt-
unum. En nei, þetta er allt enn til
staðar. Að vísu bjargaði það þess-
um þætti að í honum kom ffarn að
mestu sviðsvant fólk og aldrei þessu
vant var kynnirinn talandi og laus
við stress. Bargrínið var ljómandi
fyndið og Ólafia Hrönn vinkona
mín, sannaði í eitt skipti fyrir öll að
hún er með snjöllustu grínurum
samtímans. Fullmikið fannst mér
bera á sýnishornum af leikári Þjóð-
leikhússins og þótti mér til dæmis
skrýtið að sjá atriði úr barnaleikriti
á stað sem er helst sóttur af fólki 35
ára og eldri. Annars voru skemmti-
atriðin í þokkalegu meðallagi.
Gaman var að heyra Steinunni
Ólínu Þorsteinsdóttur syngja eins
og engill lag úr leikritinu Gaura-
gangur. Annað sem vakti athygli
mína var hversu World Class gæ-
inn sem rekur nú Þjóðleikhúskjall-
arann (sem heyrðist ekkert í vegna
aulagangs Bjössa og barflugnanna)
er líkur Páli Magnússyni í útliti.
Þeir eru kannski skyidir?
Sem sagt, þegar öllu er á botninn
hvolft var þetta bjánalegur, klúð-
urslegur og asnalegur þáttur og
gerði ekkert nema eyða dýrmætum
tíma manns. Ég hefði til dæmis
getað verið að horfa á Stöð tvö!
[Barnaefni;
DAVI'Ð ALEXANDER, 9 ÁRA
Brottrekstrarsök
Stundin okkar
RIkissjónvarpinu
®
Það á að reka þetta fólk frá sjón-
varpinu.
Iggy Pop
American Cæsar
★★★★
Iggy er snúinn heim. Gamli
pönkarinn er búinn að leggja gáfu-
mannagleraugunum, kominn úr að
ofan og lætur illa. Enga sUkihanska,
takk. Nýja platan iðar af verðandi
klassíkerum, hráu og gargandi
rokki. Þegar Iggy fer úr að ofan skal
hrist upp í mannskapnum. Reiðin
sýður og hóstar hverju gæðalaginu
á fætur öðru. Að lokum setur
spjátrungurinn fertugi punktinn
yfir i-ið þegar hann öskrar sig hás-
an í Louie Louie. Heitt stykki og
feitt.
Yfirgrensuna
WlLLIE NELSON
Across The Borderline
®
Willie Nelson ákvað að taka smá
séns fyrst hann var búinn að gera
upp við skattinn. Poppgúrúinn
Don Was var fenginn til að stjórna
upptökum og hóað var í nokkrar
stórstjörnur tU að krydda herleg-
heitin. Því miður er ekki nema
hluti plötunnar sannfærandi.

„Matreiðslan í
myndinni er
yfirnáttúru-
lega æsandi
og er það
óþolandi að
uppskriftirnar
Íkuli ekki
/Igja með
eim réttum
em krydda
FIMMTUDAGUR 20. JANÚAR 1994
„Þegar Iggy fer úr
að ofan skal hrist
upp í mannskapn-
um. Reiðin sýður
og hóstar hverju
gæðalaginu á
fætur öðru.“
„Það á að reka
þetta fólk frá
sjónvarpinu. “