Morgunblaðið - 19.05.2005, Page 36

36 FIMMTUDAGUR 19. MAÍ 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Guðgeir Ágústs-son fæddist á Ás-
grímsstöðum í
Hjaltastaðaþinghá
13. júlí 1927. Hann
lést á Landspítala
Fossvogi 10. maí síð-
astliðinn. Foreldrar
hans voru Guðbjörg
Alexandersdóttir, f.
1891 og Ágúst Vil-
helm Ásgrímsson, f.
1888. Guðgeir var
áttundi í röð tíu
systkina sem upp
komust; látin eru
Karl, Helga, Sigrún,
Björn, Guðjón, Skúli og Heiðrún,
en á lífi eru Inga og Halldór.
Guðgeir kvæntist 10. desember
1960 Sigríði Þorsteinsdóttur, f. á
Eystri Sólheimum í Mýrdal 22.
apríl 1941, dóttir Þorsteins Jóns-
sonar, f. 29. mars 1911 og Val-
gerðar Sigríðar Ólafsdóttur, f. 21.
desember 1908. Synir Guðgeirs
og Sigríðar eru Ólafur Helgi
rekstrarhagfræðingur, f. 25.
ágúst 1963 og Garðar Þorsteinn
verkfræðingur, f. 10. janúar 1974.
Eiginkona Ólafs er Magný Jó-
hannesdóttir, MA og löggiltur
verðbréfamiðlari, f. 6. september
1965, börn þeirra eru Sigrún
Hrönn f. 21. september 1992, Jó-
hannes Árni, f. 6. nóvember 1994
og Magnús Geir, f. 11. maí 2004.
Foreldrar og
systkini Guðgeirs
bjuggu hefðbundn-
um búskap á Ás-
grímsstöðum og tók
Guðgeir þátt í bú-
störfum, þar til eftir
fermingu að hann
hélt til náms á
heimavistarskólann
á Laugarvatni þaðan
sem hann lauk gagn-
fræðaprófi. Eftir
gagnfræðapróf
stundaði hann nám
við Samvinnuskól-
ann í Reykjavík en
að loknu prófi helgaði hann Sam-
vinnuhreyfingunni alla sína
starfskrafta, lengst af í Samvinnu-
tryggingum þar sem hann vann
meðan félagið var starfrækt.
Hann hélt áfram að starfa við
tryggingar meðan aldur leyfði,
lengst af fyrir Reykvíska trygg-
ingu og Skandía-Ísland. Guðgeir
var alla tíð mikill áhugamaður um
skák og stangaveiði, auk þess sem
hann fylgdist vel með þróun og
stöðu íslensks landbúnaðar, en bú-
störf og uppbygging á býli
tengdaforeldra hans á Eystri Sól-
heimum skipuðu stóran sess í lífi
hans.
Útför Guðgeirs fer fram frá Bú-
staðakirkju í dag og hefst athöfn-
in klukkan 13.
Erfiðri baráttu er nú lokið. Ég
hef kvatt kæran tengdaföður og afa
barnanna minna. Þegar lífið endar
á þennan hátt syrgi ég ekki endinn
sem slíkan, heldur lífið sem á und-
an kom.
Ég kynntist Guðgeiri fyrir rúm-
lega tuttugu árum. Mér varð strax
ljóst að þarna fór maður sem lét sér
annt um sitt fólk án þess að hann
hefði um það mörg orð. Hann hafði
komið sér vel fyrir með fjölskyld-
unni og Sigga og Guðgeir fögnuðu
því vel að eignast loks dóttur. Og
það var hreint ekki verra að hún
var tilbúin. Þegar við Óli fórum
vestur um haf í nám leið vart sú
vika að hann hringdi ekki til að at-
huga hvernig okkur vegnaði á nýj-
um slóðum. Þetta gerði hann stað-
fastlega þau ár sem við vorum úti.
Eftir að við vorum komin heim
aftur hafði hann sama háttinn með
stóru afabörnin sín, Sigrúnu Hrönn
og Jóhannes Árna. Hann fylgdist
vel með þeim í gegnum fyrstu árin.
Hjá honum áttu þau öruggt skjól
eftir skóla. Alltaf með eitthvað gott
í svanga maga. Hann fylgdist með
því að allir væru á réttum stað á
réttum tíma og var tilbúinn að
keyra þau hvert sem þurfti meðan
hann hafði heilsu til.
Það reyndist honum erfitt að
hætta að vinna, því Guðgeir var
maður sem alltaf vildi hafa nóg fyr-
ir stafni. Við nutum þessa mjög.
Við höfum búið í næsta húsi og
Guðgeir tók það að sér að snúast í
kringum krakkana og vini þeirra.
Og alltaf var hann reiðubúinn þeg-
ar taka þurfti til hendinni, hvort
sem það voru flutningar, málning-
arvinna, allrahanda snúningar og
reddingar. Ósjaldan kom hann fær-
andi hendi með góðgæti úr bakarí-
inu.
Yngsta afabarnið leit dagsins ljós
réttu ári áður en Guðgeir kvaddi. Í
augunum hans Magnúsar Geirs sé
ég augun hans afa, svona fagurblá.
Magnús Geir fær ekki notið þess að
fá klapp á kollinn með hrjúfu
vinnusömu höndunum hans afa. En
við munum gera okkar besta til að
gefa áfram það sem Guðgeir gaf
okkur.
Hafðu þökk fyrir allt og svona
okkar á milli þá skal ég muna að
það er alveg bannað að kvelja börn-
in…
Þín
Magný.
Elsku afi.
Ég á eftir að sakna þín mikið. Þú
varst alltaf svo góður við okkur öll
og varst alltaf til í að keyra okkur
út um allan bæ. Ég kom svo oft til
þín eftir skóla og við fórum saman
út í búð og keyptum nammi, þó að
það væri ekki einu sinni nammidag-
ur. Svo fórum við beint að ná í
ömmu sem aldrei fékk að vita af
namminu … Ég man svo vel eftir
því að þú settist alltaf í stólinn þinn
á daginn, kveiktir á sjónvarpinu,
settir upp gleraugun og fórst að
lesa blaðið. Það leið svo ekki langur
tími þangað til þú varst sofnaður.
Þá slökkti ég á sjónvarpinu, tók af
þér gleraugun og lagði blaðið á
borðið. Svo vakti ég þig klukkan
þrjú og ef þú fórst einn að ná í
ömmu hitaði ég oft kaffi og ristaði
brauð fyrir ykkur. Þú kallaðir mig
alltaf rófuskottið þitt og áttir víst
einhver fleiri nöfn yfir mig og
bræður mína. Þú varst góður við
alla og öllum sem þekktu þig þótti
vænt um þig. Ég hef aldrei misst
neinn svona rosalega náinn mér áð-
ur en einu sinni er alltaf fyrst. Mér
þótti vænt um þig og mun alltaf
þykja.
Þitt rófuskott,
Sigrún.
Elsku afi minn, loksins fékkstu
hvíldina sem þú þurftir.
Mér fannst erfitt að horfa á afa
verða veikan og heimsækja hann á
spítalann. Læknarnir og hjúkrun-
arfræðingarnir hjálpuðu honum
mikið og gerðu allt til að láta hon-
um líða eins vel og hægt var.
Við afi vorum mjög góðir vinir og
mikið saman. Hann passaði mig og
Sigrúnu (rófuskott) systur mína
næstum á hverjum degi eftir skóla.
Afi fór mjög oft eftir skóla út í Bón-
us og keypti nammi fyrir mig þó að
það væri ekki nammidagur (laug-
ardagur) áður en hann þurfti að
fara á spítalann. Við afi fórum oft
að ná í ömmu í vinnuna hennar. Oft
þegar ég fór eitthvað út sagði hann
mér að koma heim klukkan fjögur
en ég var ekki með úr þannig að ég
vissi ekki hvað klukkan var. Þá fór
afi út að leita að mér en ég hélt allt-
af að hann væri bara að fara út í
búð en þegar hann var búinn að
keyra nokkrum sinnum fram hjá
áttaði ég mig á að hann var að leita
að mér. Afi var mikill bílakall og
hann hjálpaði mér mjög mikið að
smíða eitt og annað úti í bílskúr og
ég lofa að segja Magga (angaskott-
inu) allt um afa svo að hann viti
meira um hann.
Hann afi minn var mjög góður
maður og mér þótti mjög vænt um
hann.
Þinn strákaláki
Jóhannes Árni.
Enn og aftur er komið að kveðju-
stund í fjölskyldu okkar. Í þetta
sinn kveðjum við ekki aðeins kæran
frænda heldur góðan og tryggan
vin til margra ára.
Í hraða nútímans gleymum við
oft að lífið er ekki sjálfgefið og okk-
ur hættir til að fresta því til morg-
uns sem hægt er að gera í dag. Svo
var í þessu tilfelli. Það var svo
margt sem við áttum eftir að gera
og svo margt sem við áttum eftir að
segja við Guðgeir áður en hann
kvaddi þennan heim, eins og það
hversu vænt okkur þótti um hann
og hversu þakklát við erum fyrir
vináttuna í gegnum árin. En sjálf-
sagt vissi Guðgeir allt um það. En
við höfum minningarnar til að ylja
okkur við.
Guðgeir var einstaklega barn-
góður maður og þess fékk Simmi að
njóta í sínum uppvexti þar sem
Guðgeir var fastagestur á heimili
hans. Simmi minnist þannig
margra skemmtilegra og nota-
drjúgra orðatiltækja Guðgeirs eins
og „það er bannað að kvelja barnið“
þegar hann fékk ekki allt sem hug-
urinn girntist. Síðan var haldið af
stað á vit ævintýranna til þess að
fullnægja kröfum barnsins, hvort
sem það var ísbíltúr eða annað. Síð-
ar fengu börn og barnabörn Guð-
geirs að njóta þess sama, enda varð
Guðgeiri tíðrætt um ágæti þeirra
og hversu stoltur hann væri af
þeim og fjölskyldunni allri.
Guðgeir var áberandi vinnusam-
ur maður og féll sjaldnast verk úr
hendi. Hann var ýmist að byggja,
breyta eða bæta, bæði innandyra
sem og utan, fyrir sjálfan sig sem
og aðra. Hann gaf sér þó alltaf tíma
til mannlegra samskipta og fylgdist
vel með líðan ættingja og vina. En
hann var ekki einn um það, þar sem
Guðgeir bar þá gæfu að fá að eyða
ævinni með þeirri mannkosta-
manneskju sem Sigga er. Hún hef-
ur ávallt staðið þétt við hans hlið,
sem og annarra, í gegnum súrt og
sætt og nú síðustu mánuði sýnt
mikinn styrk í erfiðum veikindum
Guðgeirs.
Þótt erfitt sé að kveðja ástkæran
vin, viljum við trúa því að hvíldin
frá hinum jarðneska heimi, hafi
verið Guðgeiri kærkomin. Sumarið
var komið en þess tíma hafði hann
ávallt notið til fulls og gerir von-
andi áfram þótt á annan hátt sé.
Enginn veit með vissu hvað tekur
við eftir þetta líf en við viljum þó
trúa að vel hafi verið tekið á móti
honum í andans heimi af öllu því
góða fólki sem á undan er farið. Við
trúum því líka að Guðgeir muni
bæta og breyta því sem honum
finnst þar upp á vanta til þess að
geta á sem bestan hátt tekið á móti
okkur sem á eftir komum.
Elsku Sigga, Garðar, Óli, Magný
og börn. Þið hafið misst mikið en
minningin um góðan eiginmann,
föður, tengdaföður og afa á vonandi
eftir að hjálpa ykkur á erfiðum
stundum. Við biðjum algóðan Guð
um styrk ykkur til handa.
Guðgeir viljum við kveðja með
þessum orðum.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka
hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Megi Guð blessa minningu þína.
Elísabet og Sigmar.
Nú þegar leiðir skilja leitar hug-
urinn til baka. Þær góðu minningar
sem upp í hugann koma munum við
geyma í hjörtum okkar en fyrir
þær hér þakka.
Guð er nærri
allt er hljótt
þjáning hverfur
í armi Drottins
líknar ljósið.
Farðu frjáls
áfram veginn
til góðra verka
í eilífðarfaðmi
um aldir alda.
Guð veri með þér
í nýrri framtíð
fjarri ástvinum
en þó svo nærri
í heimi andans.
(Jóna Rúna Kvaran.)
Við sendum Siggu og fjölskyld-
unni allri innilegar samúðarkveðjur
og vonum að Guð gefi þeim styrk á
erfiðum stundum.
Elsku Guðgeir, hafðu þökk fyrir
allt og allt.
Edda Björg og Snorri
Rafn Sigmarsbörn.
GUÐGEIR
ÁGÚSTSSON
Amma okkar,
EVA SÆMUNDSDÓTTIR,
Garðvangi,
Garði,
er látin. Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Aðstandendur þakka auðsýnda samúð og vinarhug við andlát hennar og
útför.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólkinu á Hlévangi, Keflavík, og
Garðvangi, Garði.
Pétur Þór Hall,
Eva Marý Hall
og Reynir Hauksson.
Kistur - Krossar
Prestur - Kirkja
Kistulagning
Blóm - Fáni
Val á sálmum
Tónlistarfólk
Sálmaskrá
Tilk. í fjölmiðla
Erfisdrykkja
Gestabók
Legstaður
Flutningur kistu á
milli landa og
landshluta
Landsbyggðar-
þjónusta
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Símar 581 3300 - 896 8242
Allan sólarhringinn - Áratuga reynsla
Suðurhlíð 35 — Fossvogi — www.utforin.is
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
Sverrir
Einarsson
Bryndís
Valbjarnardóttir
Oddur
Bragason
Guðmundur
Þór Gíslason
Kársnesbraut 98 • Kópavogi
564 4566 • www.solsteinar.is
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
VALGERÐUR (Gerða) SIGURÐARDÓTTIR,
Holtabyggð 5,
Hafnarfirði,
lést á St. Jósepsspítala, Hafnarfirði, sunnu-
daginn 15. maí.
Útförin fer fram frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði
föstudaginn 20. maí kl. 15.00.
Magnús Björnsson,
Unnur Birna Magnúsdóttir, Gísli G. Gunnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.