Morgunblaðið - 02.11.2005, Blaðsíða 50

50 MIÐVIKUDAGUR 2. NÓVEMBER 2005 MORGUNBLAÐIÐ
Ný Íslensk heimildarmynd sem
hefur farið sigurför um heiminn
Sýnd kl. 8 og 10 B.i. 16 ára
ENGINN SLEPPUR LIFANDI
Hörku hasarmynd byggð á einum vinsælasta
og hrottalegast tölvuleik allra tíma!
Sýnd kl. 4, 6 og 10.30 B.i. 16 ára
FÓR BEINT Á TOPPINN Í USA
450
kr.
Sýnd kl. 3.50Sýnd kl. 10
Sýnd kl. 4, 6 og 8
Africa
United
“Fótfrá
gamanmynd”
Variety

S.V. Mbl.
Sýnd kl. 5.40, 8 og 10.20
DREW
BARRYMORE
JIMMY
FALLON
"Fyrirtaks
skemmtun
sem hægt er
að mæla með"
MMJ - kvikmyndir.com
Sýnd kl. 5.30, 8 og 10.30 Sýnd kl. 5, 8 og 10.45
kl. 5, 8 og 10.45
SÁ BESTI Í BRANSANUM
ER MÆTTUR AFTUR!

S.V. / MBL

TOPP5.is
„Meistarastykki“
H.E. Málið

Ó.H.T. Rás 2
(Besti leik-
stjóri, Besta
heimildarmynd,
Besta handrit)
Tilnefnd til þriggja
Edduverðlauna
Africa
United
(Besti leikstjóri, Besta
heimildarmynd, Besta handrit)
Tilnefnd til þriggja
Edduverðlauna
Sýnd kl. 6

S.V. Mbl.

TOPP5.is

Ó.H.T. Rás 2
Sími 564 0000
Miðasala opnar kl. 15.30i l r l. .

S.k. Dv
ÞAÐ er furðulegt hvað maður veit
um marga lækna sem eru kirfilega á
valdi tónlistargyðjunnar, svo kirfi-
lega reyndar að þeir þurfa að gefa
út plötur reglulega og troða upp.
Lýður Árnason á Flateyri rekur
Gögl, Haukur Heiðar dælir út létt-
hlustunartónlist og leikur undir hjá
Ómari Ragnarssyni og Páll Torfi
Önundarson, „Dr. Blood“, gælir við
suðræna hljóma í lagasmíðum og á
plötum sínum.
Öll met slær þó
heimilislækn-
irinn Hlynur
Þorsteinsson
sem er nú búinn
að gefa út sex
plötur á almenn-
um markaði á
undanförnum þremur árum með
tveimur hljómsveitum, Sigurbog-
anum og Pósthúsinu í Tuva. Hann
er þá í þriðju sveitinni, Dúskum, en
plötur hennar hafa einungis ratað til
vina og vandamanna í gjafaformi.
Undirritaður er kominn á þá
skoðun að Hlynur þessi sé snill-
ingur á tónlistarsviðinu – lög hans
eru engu lík, einkar frumleg og
skemmtileg og textagerðin lýtur þá
svipuðum lögmálum. Líklega var
það þó rétt hjá Hlyni að gerast
læknir að fullu starfi og hafa tónlist-
ina til hliðar, eins og hann upplýsir í
viðtali við Tímarit Morgunblaðsins í
byrjun síðasta mánaðar. Tónlist
Hlyns hefði líkast til aldrei brauð-
fætt hann betur en læknislistin, svo
snúin og furðuleg sem hún er. Það
er því mikil gæfa að Hlynur hafi
ákveðið að leyfa fleirum að njóta
þessa áhugamáls síns því að þetta
er efni sem krefst þess að vera gefið
út, slíkur er gæðastaðallinn.
Í Sigurboganum eru ásamt Hlyni
guðfræðingurinn Gunnar Stein-
grímsson og sálfræðiprófessorinn
Sigurður J. Grétarsson. Fulltrúar
andans, sálar og líkama saman í
tríói! Lög Hlyns eru í sama stíl og
þau sem heyra má á plötum Póst-
hússins; óskilgreinanlegt popprokk
með undarlegum takt- og hljóma-
skiptingum, leitt af sérstæðri rödd
Hlyns sem eins og hljómagangurinn
fer sína eigin áður ókönnuðu leið.
Segja má því að lög Sigurðar sál-
fræðings komi plötunni eilítið niður
á jörðina. „Dægurlagasöngvari
semur við nútímann í draumi“ er
nokkuð Megasarlegt en best er þó
opnunarlagið, „Maður með mönn-
um“, með skemmtilegum básúnu-
blæstri og stórgóðu viðlagi. Lög
Hlyns hafa öll sem eitt eitthvað við
sig og textar og lagatitlar ná sem
fyrr súrrelískum himnahæðum. Eitt
lagið kallast t.d. „Kynferðisleg
áreitni og hundurinn í næsta húsi“
og í „Abstrakt“ segir: „Þó menn-
irnir svelti er lúsiðinn, máttugur
maurinn/meðvitundarlaus um
þroskann, sem felst í að þjást“.
Textar er iðulega langir og Hlynur
talsyngur þá, sumir eru æði lyklaðir
en í öðrum má finna glettna sam-
félagsrýni. Eitt besta lagið er
„Hrekkjusvín“, skrýtin og myrk
smíð, og það á „Pósthúss“-
mælikvarða. Í lögum eins og „Rekt-
or“ (sem eitt sinn var lítill lektor) og
„Abstrakt“ er Hlynur hins vegar
tekinn að fullkomna „Pósthúss“-
stílinn, sem erfitt er að lýsa í orðum.
Heyrn er sögu ríkari.
Gullhamrar er vel heppnuð plata
frá Hlyni og félögum, sem sigla sinn
sjó og skeyta lítt um viðteknar venj-
ur og hefðir í Popplandi. Og ansi er
það hressandi.
Menn með mönnum TÓNLISTÍslenskar plötur
Gullhamrar er önnur plata Sigurbogans.
Sveitina skipa þeir Gunnar E. Stein-
grímsson (trommur, ásláttur), Sigurður
J. Grétarsson (gítarar, bassar, söngur,
bakraddir)og Hlynur Þorsteinsson (gít-
arar, bassar, banjó, mandólín, söngur,
bakraddir). Hlynur á hér tíu lög en Sig-
urður þrjú. Þeim til aðstoðar voru þeir
Þorbjörn Sigurðsson (bassi, orgel, bak-
raddir) og Helgi Hrafn Jónsson (bás-
úna). Gunnar K. Steinarsson tók upp og
hljóðblandaði. Hlynur Þorsteinsson
(HÞ) gefur út.
Sigurboginn - Gullhamrar

Arnar Eggert Thoroddsen
GUÐJÓN Rúdolf stundar jöfnum
höndum myndlist, tónlist og garð-
yrkju, en hann hefur starfað sem
garðyrkjumaður á Jótlandi und-
anfarin ár. Hann var á sínum tíma
nafntogaður sem trúbadorinn Guð-
jón bakviðtjöldin og var einn fé-
laga í listasamsteypunni Hring-
borði dauðans. Hann vakti þó fyrst
þjóðarathygli með laginu „Húf-
unni“ sumarið 2003, en það var á
fyrstu sólóskífu hans, Minimania.
Nú kemur út önnur plata Guðjóns
Rúdolfs, Þjóðsöngur.
Guðjón segir að hann sé að
nokkru leyti að horfa til baka á
disknum, velta fyrir sér gömlum
ástum og minningum, „einlæg
plata miðaldra manns“, segir hann
kíminn. „Ég er búinn að eiga
dásamlegt líf og á plötunni er ekk-
ert uppgjör eða drama, en ég hef
alla tíð verið hrifnæmur og oft
skotinn.“
Platan var tekin upp í skorpum
og hófust upptökur fyrir um ári, í
nóvember sl., en lauk svo að mestu
leyti í apríl sl., en Guðjón vann
hana með Þorkeli Atlasyni, líkt og
síðustu plötu. „Ég set niður á blað
eða band hugmyndir og sendi til
Þorkels og hann bjargar mér,“
segir hann og kímir.
Eins og getið er kom Minimania
út fyrir tveimur árum, en á henni
var eins konar gestaþraut, ef svo
má segja, því hún var samin í anda
kvinthrings með þeirri þraut að
allir hljómar hringsins voru til-
greindir á umslagi utan einn og
hlustanda látið eftir að finna þann
sem vantaði. Á Þjóðsöngnum er
ekki nein slík þraut nema að því
leyti að mannkindin er lykillinn.
Lagið „Húfan“ gerði allt vitlaust
sumarið 2003 eins og getið er, var
vinsælasta lag sumarsins – nokkuð
sem kom Guðjóni algerlega í opna
skjöldu að því hann segir. „Við átt-
um alls ekki von á öðru eins, vor-
um bara að gefa út disk sem ætl-
aður var vinum og vandamönnum,
létum ekki framleiða af honum
nema 500 eintök. Svo þegar lætin
byrjuðu útaf húfuskrattanum trúð-
um við í fyrstu ekki að þetta væri
að gerast en urðum svo að drífa í
að framleiða meira, 500 eintök í
viðbót, og svo aftur 500,“ segir
hann, en gera má því skóna að mun
meira hefði selst af plötunni ef hún
hefði verið fáanleg þegar mest
gekk á.
„Síðan þurfti ég að taka frí í
vinnunni og drífa mig heim til að
halda tónleika, kallaði saman í
hljómsveit á þremur dögum og
spilaði víða,“ segir hann og verður
hugsi um stund. „Þetta var gaman
en ég vona að það verði ekki allt
vitlaust aftur núna.“
Guðjón segist ekki líta á sig sem
poppara, þó vissulega sé hann tón-
listarmaður. „Ég er svo heppinn að
vera í vinnu þar sem ég þarf ekki
að nota heilann mikið og er því að
semja lög og texta allan daginn, sit
á traktornum og syng hástöfum
með. Ég er alltaf að semja og það
eykst með árunum, þetta er enda-
laus kvöl,“ segir hann og hlær við.
Tónlist | Fjöllistamaðurinn Guðjón Rúdolf sendir frá sér Þjóðsöng
Morgunblaðið/Þorkell
Guðjón Rúdolf, sem er búinn að finna húfuna sína, semur lög og texta allan daginn á traktornum.
Eftir Árna Matthíasson
arnim@mbl.is
Einlæg plata miðaldra manns