Morgunblaðið - 05.12.2005, Qupperneq 26

✝ Óli J. Blöndalfæddist á Siglu-
firði 24. september
1918. Hann lést á
hjartadeild LSH 26.
nóvember síðastlið-
inn. Foreldrar hans
voru Jósep Lárusson
Blöndal frá Kornsá í
Vatnsdal, símstjóri
og kaupmaður, og
kona hans Guðrún
Guðmundsdóttir frá
Hóli í Lundarreykj-
ardal. Jósep var son-
ur Lárusar Blöndal,
amtmanns á Kornsá, Björnssonar
Blöndal, sýslumanns í Hvammi,
ættföður Blöndalsættarinnar. Eft-
irlifandi systir Óla er Bryndís Blön-
dal, f. 1913. Önnur systkini Óla
voru, Sigríður, f. 1908, d. 1934,
Kristín, f. 1910, d. 1931, Guðmund-
ur, f. 1911, d. 1986, kvæntur Rósu
Gísladóttur, Lárus, f. 1912, d. 2003,
kvæntur Guðrúnu S. Jóhannesdótt-
ur, Anna, f. 1914, d. 1983, Haraldur
Hans, f. 1917, d. 1964, kvæntur Sig-
ríði Pétursdóttur, og Halldór, f.
1917, d. 1993, kvæntur Guðrúnu
Kristjánsdóttur.
Óli kvæntist 23. september 1944
Margréti Björnsdóttur, f. 6.1. 1924.
Foreldrar hennar voru Björn Jó-
hannesson frá Þverá í Fellshreppi í
Skagafirði og Ólöf Jónsdóttir frá
Stóru Brekku í Fljótum. Börn Óla
og Margrétar eru: 1) Ólöf Birna, f.
11.11. 1942, maki Sveinn Þórarins-
son, f. 23.7. 1940. Börn: a) Þórarinn,
f. 26.6. 1967, maki Líney Sveins-
dóttir, börn þeirra eru Þórhildur,
Sveinn og Haraldur. b) Óli Grétar
Blöndal, f. 17.2. 1972, maki Anne
Andrée Bois, c) Sveinn Snorri, f.
28.10. 1973, og d) Rósa Björk, f. 7.5.
1980. 2) Jósep, f. 24.6. 1947, maki
Erla Harðardóttir, f. 22.7. 1954.
frá 1941 til 1975, en þau veittu einn-
ig þjónustu fyrir Flugfélag Íslands
og útgefendur Morgunblaðsins.
Þegar systkinin hættu verslunar-
rekstri gerðist Óli forstöðumaður
Bókasafns Siglufjarðar. Hann
starfaði við bókasafnið til ársins
1996. Á þeim árum bættust veiga-
miklir starfsþættir við safnið m.a.
tók það að sér vörslu Héraðsskjala-
safns og komið var upp tónlistar-
deild. Óli var frumkvöðull að því að
hefja minningu séra Bjarna Þor-
steinssonar tónskálds til vegs og
virðingar með stofnun sérstakrar
minningarstofu um hann í Bóka-
safni Siglufjarðar. Óli starfrækti
saumastofu á Siglufirði á árunum
1963–1971, sem fyrst saumaði poka
fyrir mjölframleiðslu en síðar, eftir
umbreytingar, fatnað fyrir Hag-
kaup. Hann var stjórnarformaður
síldarverksmiðjunnar Rauðku árin
1954–1958 og í stjórn hennar til
1966. Þá var hann stjórnarformað-
ur Lagmetisiðjunnar Siglósíldar
árin 1977–1980. Hann var formað-
ur í Félagi ungra sjálfstæðismanna
og fulltrúaráði sjálfstæðisfélag-
anna á Siglufirði um árabil. Hann
sat í stjórn Sparisjóðs Siglufjarðar
árum saman og í fjölmörgum
nefndum á vegum Siglufjarðarbæj-
ar. Þá var hann formaður Kaup-
mannafélags Siglufjarðar um ára-
bil. Óli var frumkvöðull og fyrsti
formaður Lionsklúbbs Siglufjarð-
ar, sem var fyrsti klúbburinn sem
stofnaður var utan Reykjavíkur.
Síðar var Óli svæðisstjóri Lionsum-
dæmisins. Einnig kom hann víðar
við í félagsstörfum svo sem í
íþróttafélögum, í karlakór og í
skátafélagi ofl.
Óli var kjörinn heiðursfélagi í
Félagi bókasafns- og upplýsinga-
fræða 26. nóvember 2004 fyrir
störf í þágu bókasafns- og upplýs-
ingamála á Íslandi.
Síðustu 10 árin áttu Óli og Mar-
grét einnig heimili á Seltjarnarnesi.
Útför Óla fer fram frá Grafar-
vogskirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 13.
Börn: Smári, f. 17.9.
1976, Guðbjörg
María, f. 28.8. 1982,
og Sigurbjörg María,
f. 6.10. 1989. Jósep
var áður kvæntur
Oddnýju Helgadótt-
ur, f. 22.8.47, d. 1996,
dóttir Ída Margrét, f.
26.8. 1966. Síðar
kvæntur Inger Jes-
persen, f. 1.2. 1946, d.
2001, sonur Björn
Ingimar, f. 14.3. 1971,
maki Lilja Gunnars-
dóttir. Synir: Gunnar
og Baldur. 3) Ásbjörn, f. 25.11.
1954, maki Jóhanna Guðmunds-
dóttir, f. 6.7. 1960. Börn: Guðmund-
ur Óli, f. 11.11. 1989, Bryndís, f.
26.4. 1992, og Egill, f. 16.9. 1996.
Börn Ásbjörns eru: a) Ásbjörn Þór,
f. 1.11. 1971, sambýliskona Arna
Sævarsdóttir; börn þeirra eru Sig-
týr Snorri og Styrbjörn Sævar, og
b) Berglind Soffía, f. 14.5. 1977,
sambýlismaður Elías Hilmarsson,
börn hennar eru Kristína May og
Kamilla Mist. 4) Sigurður, f. 6.4.
1959, maki Linda Björk Guðmunds-
dóttir, f. 15.9. 1966. Börn: Theodór
Sölvi, f. 25.9. 1991, Snorri Páll, f.
23.3. 1994, og Elín Gná, f. 19.4.
2001. Fyrir á Sigurður soninn Sig-
urð Ara, f. 19.4. 1979, sambýliskona
Íris Egilsdóttir. Sonur Sigurðar
Ara er Alex Daði. 5) Guðrún, f. 27.3.
1960, maki Friðrik Jón Arngríms-
son, f. 1.3. 1959. Börn: a) Margrét
Lára, f. 11.7. 1978, sambýlismaður
Pétur Geir Kristjánsson, dóttir
Agla Sól, b) Arngrímur Orri, f. 21.4.
1982, c) Óli Björn, f. 15.4. 1993, og
d) Sindri Már, f. 29.5. 1999.
Óli fæddist á Siglufirði og ólst
þar upp. Hann var meðeigandi og
stóð að rekstri Aðalbúðarinnar á
Siglufirði ásamt systkinum sínum
Leiðir okkar Óla lágu fyrst saman
1962, þegar ég var kynntur fyrir hon-
um sem tilvonandi tengdasonur. Við
fyrstu kynni vakti létt lund hans at-
hygli og hve Gréta konan hans var
yndisleg. Á þessum árum stóð Blön-
dalsfjölskyldan að rekstri Aðalbúðar-
innar á Siglufirði. Systurnar Anna og
Bryndís voru þar við störf ásamt
bræðrum Óla og Lárusi. Í kaffitímum
var gjarnan farið í ættarsetrið í Lækj-
argötu. Þar var þá á lífi faðir þeirra
háaldraður, Jósep Lárusson Blöndal.
Aðdáunarverð var sú umhyggja sem
þau sýndu föður sínum. Samvinna og
samheldni einkenndi fjölskylduna.
Aðalbúðin var einskonar samkomu-
staður allra Siglfirðinga á sjötta og
sjöunda áratugnum. Þeir sem vildu
ræða það sem var efst á baugi hverju
sinni, komu þar við og þangað sóttu
menn Morgunblaðið á kvöldin. Þeir
bræður tóku þátt í umræðunni af lífi
og sál. Gamansemin var aldrei fjarri.
Þegar best lét gleymdist alveg að af-
greiða viðskiptavinina.
Heimili þeirra Óla og Grétu var
sérstaklega hlýlegt og einstakt menn-
ingarheimili. Þar voru ýmis hljóðfæri
svo sem fiðla, selló, mandólín, gítar,
píanó o.fl. sem fjölskyldan spilaði
meira eða minna á. Óli var liðtækur á
öll hljóðfærin, þó held ég að fiðlan og
mandólínið hafi verið í mestu uppá-
haldi hjá honum.
Í frístundum fórum við stundum í
silungsveiði inní Fljót, spiluðum golf
og badminton en það stundaði hann
fram á áttræðisaldur og mun yngri
menn réðu ekkert við hann. Ég veit
að barnabörnin minnast hans sem
skemmtilegs leikfélaga ekki síður en
afa.
Um miðjan áttunda áratuginn varð
Óli forstöðumaður bókasafns Siglu-
fjarðar. Þar vann hann frábært starf.
Safnið naut þess að Óli var víðlesinn,
listrænn og menningarlega sinnaður.
Í tíð hans varð safnið að eins konar
menningarmiðstöð. Hann kom upp
minningarstofu um séra Bjarna Þor-
steinsson tónskáld, sem á sinni tíð var
foringi Siglfirðinga í andlegum sem
veraldlegum efnum og kvæntur föð-
ursystur hans. Þegar taka þurfti á
móti gestum á vegum bæjarins, var
þeim gjarnan boðið í bókasafnið. Óli
þekkti sögu bæjarins manna best og
hnyttin frásagnargleðin brást aldrei.
Ég held að í Óla tengdaföður mín-
um hafi allir bestu eðlisþættir Blön-
dalsættarinnar sameinast. Hann var
glaðvær og léttur í lund, listhneigður
og hjartahreinn. Hann hafði gaman af
að taka lagið á góðri stund, hafði fal-
lega háa tenórrödd og söng um tíma
með Karlakórnum Vísi. Hann var
góður teiknari og málaði í frístundum.
Þá var hann sérlega vel ritfær og iðu-
lega fenginn til að halda tækifæris- og
hátíðarræður enda hrókur alls fagn-
aðar. Þó að skólaganga væri stutt,
kom Óli mér fyrir sjónir sem fjöl-
menntaður og sérlega fágaður maður.
Að leiðarlokum vil ég þakka fyrir
samverustundirnar, sem þó hefðu
mátt verða fleiri. Öllum ástvinum Óla
sendi ég samúðarkveðjur. Blessuð sé
minning hans.
Sveinn Þórarinsson.
Elsku afi, ég bjóst ekki við því þeg-
ar ég kvaddi ykkur ömmu í haust,
þegar ég var á förum í skólann hérna í
Árósum, að ég myndi ekki sjá þig aft-
ur. Þú varst ávallt svo hress og kátur
og alltaf jafngaman að heimsækja
ykkur ömmu. Það er mér ákaflega
minnisstætt, hvað ég hlakkaði mikið
til þegar ég var lítil að heimsækja afa
og ömmu á Sigló. Alltaf beið mín búð-
arkassinn, matadorpeningarnir og
tómar kremdollur sem þið söfnuðuð
handa okkur krökkunum og svo hóf-
ust viðskiptin. Oftar en ekki sömdum
við eitthvað á þessa leið: Þú komst
fimm sinnum í búðina mína og keyptir
snyrtivörur og í staðinn gaf ég þér 30
mínútna fótanudd og greiddi skall-
ann. Þetta fannst mér ótrúlega rausn-
arlegur samningur. Þú leyfðir mér
líka oft að koma með þér í vinnuna á
bókasafninu þar sem ég fékk lánaðar
eins margar bækur og ég gat haldið á.
Síðan fluttuð þið til Reykjavíkur og
heimsóknirnar urðu strjálli en þó man
ég hvað mér þótti vænt um það þegar
þið sáuð ykkur fært að koma til Egils-
staða til að vera viðstödd stúdentsút-
skriftina mína. Það var ekki fyrr en ég
fór í Háskólann að við fórum að sjást
oftar. Það var alltaf svo skemmtilegt
að koma til ykkar og spjalla um heima
og geima og mikið hlegið.
Þetta voru góðar stundir sem við
áttum saman á Siglufirði og síðar í
Reykjavík og það er sárt að hugsa til
þess að þær verði ekki fleiri. Ég hef
ekki tök á að fylgja þér síðasta spöl-
inn, en sendi þessa litlu kveðju. Megi
guð geyma þig, elsku afi minn.
Rósa Björk Sveinsdóttir.
Elskulegur afi og langafi er nú far-
inn frá okkur. Þegar hugurinn hvarfl-
ar til liðinna ára er stutt í brosið
vegna fjölmargra ánægjulegra sam-
verustunda sem fyrst og fremst ein-
kenndust af kímni og léttleika. Á
þessum stundum var alvöruþrungn-
um hversdagsleikanum varpað fyrir
róða fyrir léttara hjal nema þegar um
pólitísk ágreiningsefni var að ræða.
En að öðrum ólöstuðum held ég að
segja megi að afi hafi verið einhver
harðasti sjálfstæðismaður sem við í
fjölskyldunni höfum kynnst. Skipti þá
engu um hvaða málefni var að ræða
og öll túlkun ávallt flokknum og for-
svarsmönnum hans í hag. Á Siglufirði
var einhvern tíma sagt að hann hafi
verið formaður í öllum félögum sjálf-
stæðisfólks í byggðarlaginu að und-
anskildu sjálfstæðiskvennafélaginu
en auk þess gegndi hann fjölda trún-
aðarstarfa í ýmsum stjórnum, nefnd-
um og félagasamtökum.
Ég átti margar góðar stundir hjá
afa og ömmu á Siglufirði, m.a. var ég 4
ára settur í hálfs árs vist hjá þeim og
síðan áttum við fjölskyldan góðar
stundir á Siglufirði í sumar- og vetr-
arleyfum. Siglufjörður var ávallt vin-
sæll viðkomustaður og heimilið hjá
afa og ömmu ákaflega líflegt. M.a.
held ég að tónlistaráhuga margra af-
komendanna megi rekja til áhuga afa
á tónlist og þess að hjá honum var
hægt að komast í fjölda hljóðfæra: pí-
anó, selló, mandólín, banjó, fiðlu, gít-
ara 6 og 12 strengja, flautur, munn-
hörpur, hringlur, bongótrommur og
fleira en sjaldgæft er að komast yfir
slíkt úrval hljóðfæra á venjulegu
heimili að ekki verði nú talað um
stemninguna sem fylgdi þegar fjöl-
skyldan tók sig saman um að þenja
þessi hljóðfæri.
Það er ánægjulegt að hugsa til þess
hve langa og góða ævi afi átti og hve
hress hann var fram á síðustu stundu.
Við minnumst nú sérstaklega þeirrar
kvöldstundar sem við áttum á heimili
okkar á Sólbrautinni fyrir nokkrum
mánuðum þegar afi og amma voru hjá
okkur eftir að gufubaðið brann í íbúð-
inni þeirra. Þá var grillað og teknir
fram gítarar og sungið og afi tók há-
stöfum undir því hann hafði ávallt
gaman af gleði og söng. Þetta með
gufubaðið var gleymt og grafið frá
þeirri stundu enda ólíkt afa og ömmu
að velta sér upp úr orðnum hlutum.
Eldmóður og lífsgleði eru þau orð
sem mér finnst lýsa afa best. Í þau
fjölmörgu skipti sem ég var þeirrar
gæfu aðnjótandi að fá ráð frá honum
þá einkenndust þau ávallt af hvatn-
ingu og sannfæringu um það að menn
gætu það sem þeir vildu. Við erum
ríkari fyrir þær stundir sem við áttum
með honum.
Með þessum orðum langar okkur
að þakka afa fyrir allar ánægjustund-
irnar sem við áttum saman. Við mun-
um hugsa vel um ömmu Grétu, missir
hennar er mikill þegar lífsförunautur
hennar er fallinn frá. Megir þú hvíla í
friði, elsku afi og langafi okkar.
Þórarinn Sveinsson,
Líney og börn.
Hann afi varð 87 ára og var ávallt í
góðu skapi og hafði gaman af öllu
gríni og glensi. Það voru mörg sumur
sem við systkinin fórum með foreldr-
um okkar til Siglufjarðar í heimsókn
til afa og ömmu. Gestrisnin var mikil
og oft var brugðið á leik. Afi hafði
gaman af golfi og skoraði pabba alltaf
á hólm, og alltaf fengum við bræð-
urnir að spila með. Afi átti allskonar
undarleg hljóðfæri sem leyft var að
spila á auk þess sem til var aragrúi af
bókum á heimilinu. Ef við þurftum á
bókum á halda sem ekki voru til
heima hjá afa og ömmu, þá lá leiðin
niður á bókasafn Siglufjarðar, þar
sem afi vann og þar var margt að sjá
fyrir lítil augu. Það gekk í erfðir á
ÓLI J.
BLÖNDAL
milli okkar systkina frá því elsta niður
í það yngsta að gefa afa fótanudd þeg-
ar við heimsóttum Siglufjörð. Það
verður nú að segjast eins og er að
þetta var ekki uppáhaldsiðja okkar en
alltaf létum við þetta þó eftir honum
afa.
Siglufjörður var á sínum tíma ein
helsta síldarmiðstöð Íslands. En eins
og með mörg önnur pláss úti á landi
þá er Siglufjörður í dag langt frá því
að vera sveipaður þeim ævintýra-
ljóma sem þar ríkti á síldarárunum.
Mamma og systkini hennar höfðu öll
flutt frá Siglufirði áður en afi og
amma fluttu til Reykjavíkur fyrir tíu
árum síðan, en íbúð þeirra á Siglufirði
er ennþá í eign fjölskyldunnar og nýtt
á sumrin sem sumarhús. Afi talaði oft
með söknuði um Siglufjörð og fannst
að ekki hefði verið staðið nógu vel að
því að tryggja áframhaldandi og vax-
andi búsetu á Siglufirði.
Það verður að segjast eins og er að
afi hafði það gott um sína ævi og lifði
góðu lífi og var virtur af öllum sem til
hans þekktu. Hann hafði sérstaklega
gaman af því að segja sögur og ræða
um stjórnmál. Þó svo hann hefði
ákveðnar skoðanir í stjórnmálum og
styddi sinn stjórnmálaflokk í gegnum
þykkt og þunnt, þá var hann alltaf til í
að karpa á gamansaman hátt um ýmis
stjórnmálaleg málefni.
Ég kveð þig nú afi í hinsta sinn og
þakka fyrir allar þær samverustundir
sem við höfum átt.
Óli Grétar Blöndal Sveinsson.
Elsku afi minn. Í mínum augum
varstu alltaf fullkominn. Löngu eftir
að ég uppgötvaði ófullkomleika for-
eldra minna, þá varstu áfram fullkom-
inn í mínum huga.
Ég er þér og ömmu innilega þakk-
látur fyrir stundirnar sem við áttum á
Siglufirði fyrr og seinna. Þær stundir
eru orðnar ómetanlegar minningar í
dag.
Þetta er falleg einmana tilfinning
að horfa á ósnortin
hvít fjöll
við fagurblátt vatn.
Eins og fegruð mynd á póstkorti
sem miðlar tæru vetrarlofti
og fjarskanum.
Þetta er falleg einmana tilfinning
og minning mín um þig.
Þinn
Sveinn Snorri.
Elsku afi minn, þú hefur lagt í
ferðalagið mikla og treysti ég því að
vel verði tekið á móti þér þegar þú
kemur á leiðarenda. Í síðasta skiptið
sem við töluðum saman varstu ný-
vaknaður og sagðir mér að þig hefði
verið að dreyma þessi ósköp og þegar
ég spurði hvað þig hefði nú verið að
dreyma sagðir þú mér að það væri
efni í þriggja binda bók og hlóst eins
og þér var einum lagið. Þessa bók
mun ég aldrei fá að lesa en stundin
sem við áttum þarna saman var svo
góð.
Við áttum hér saman svo indæla stund
sem aldrei mér hverfur úr minni.
Og nú ertu genginn á guðanna fund
það geislar af minningu þinni.
(Friðrik Steingrímsson.)
Það var svo frábært að vera í kring-
um þig, krafturinn, gleðin, hláturinn
og húmorinn allsráðandi. Ég dáist að
sambandinu sem þið amma áttuð, svo
einlægt, heilagt og gott, missir ömmu
er mikill og lofa ég að vera dugleg að
halda utan um hana. Ég kveð þig kæri
afi minn og þakka þér fyrir allt sem
þú kenndir mér og allar góðu stund-
irnar sem ég hef átt með þér í gegn-
um tíðina.
Þín
Margrét Lára.
Þegar við af Siglufjarðarlegg Blön-
dalsættarinnar rifjum upp gamla tíð
er það örugglega eitt sem okkur öll-
um kemur í hug; eggjapúnsið hjá afa
og ömmu, Önnu og Bryndísi. Ég er
reyndar það ungur að ég man þessi
samkvæmi ekki með afa og ömmu en í
mínu minni voru þau ógleymanleg,
ekki síst vegna þeirrar glaðværðar
sem ríkti og þeirrar ánægju sem
26 MÁNUDAGUR 5. DESEMBER 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
REYNSLA • UMHYGGJA • TRAUST
Þegar andlát ber að höndum
Önnumst alla þætti útfararinnar
ÚTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA
Vesturhlíð 2 • Fossvogi • Sími 551 1266 • www.utfor.is
Minningarkort
Krabbameinsfélagsins
540 1990
krabb.is/minning