Fréttablaðið - 31.05.2003, Blaðsíða 20

Gunnar Hjálmarsson, eða Dr.Gunni, er plötusafnari í húð
og hár. Hann segist eiga hátt upp í
tvö þúsund diska sem hann raðar
niður í stafrófsröð.
„Útlendu diskarnir eru í staf-
rófsröð í Ikea-hillunum þremur sem
taka tvö hundruð diska hver,“
muldrar Dr. Gunni. „Íslenska deild-
in er svo í hillu annars staðar. Svo
flokka ég nokkrar plötur eftir lönd-
um. Þar er ég með vínylplötukerfið.
Bandarískar plötur saman, breskar
plötur saman og svo framvegis. Svo
er ég með sér stað þar sem ég
geymi þær plötur sem eru í hlustun
þá stundina. Svona nýjabrumshill-
an.“
Dr. Gunni er annar umsjónar-
manna útvarpsþáttarins vinsæla
Zombie á Xinu 97,7 og fær því mik-
ið af geisladiskum gefins. Hann hef-
ur þó alla tíð verið iðinn plötukaup-
andi. Það er því frekar mikil vinna í
því að halda safninu í réttri skipu-
lagsröð. „Stundum þegar ég kaupi
nýja hillu í Ikea þarf ég að færa allt
til. Ég er búinn að kaupa tvær síðan
ég flutti, á tæplega þremur árum.
Þetta er ömurlegt líf. Svo er það
versta að þetta eru svo asnalegar
hillur að maður þarf að beygja sig
niður í gólf til þess að ná í R, S og T.
Ég hlusta því eiginlega bara á plöt-
ur sem eru í A og B. Þar eru náttúr-
lega Bítlarnir og Beach Boys.“
Doktorinn hefur lagt sig eftir
því að safna öllum opinberum út-
gáfum Bítlanna og Beach Boys.
„Ég kaupi svo allt sem japanska
kvennasveitin Go Bangs! hefur
gefið út. Það er hljómsveit sem
enginn þekkir. Það eru örugglega
um 10 stórar plötur og 20 litlar.
Allt í einhverjum geðveikum um-
slögum eins og Japana er siður.
Algjört rugl!“
Gunni viðurkennir fúslega að
það sé fullt af tónlist sem hann
hafi aldrei lagt eyrun almennilega
að.
„Það eru risastór göt í tónlist-
arfræðunum hjá mér,“ segir dóm-
ari Popppunkts. „Til dæmis hef ég
aldrei nennt að hlusta á Bob Dylan
og lítið lagt á mig að hlusta á Dav-
id Bowie. Ég hef heldur aldrei
verið mikill aðdáandi þungarokks.
Ég hef aldrei „fílað“ Iron Maiden
og það drasl. Ég er kannski of
gamall til þess að finnast þetta
fyndið. Ég skil samt alveg hvað
fólki finnst fyndið við þetta. Ég er
líka of gamall til þess að hafa
húmor fyrir svona „80’s“ drasli.
Af því að ég þurfti að upplifa það
sjálfur. Mér finnst Wham og Dur-
an Duran aldrei fyndnar sveitir.“
biggi@frettabladid.is
22 31. maí 2003 LAUGARDAGUR
DAVÍÐ ÞÓR JÓNSSON
Á tímabili var hann að hugsa um að breyta
nafninu, bæði fannst honum það eitthvað
hjólhýsalegt og óþægilegt að bera hebr-
eskt nafn á tímum síonisma.
Heitir eftir
David
Crockett
Þegar mamma var ung stúlka áStóru-Fellsöxl í Borgarfirði
hafði hún einsett sér að ef hún
myndi einhvern tímann eignast
dreng skyldi hann heita Jón Þór,“
segir Davíð Þór Jónsson, þýðandi
og skemmtikraftur, um nafn sitt.
Jón er algengt nafn í móðurætt
Davíðs Þórs og ömmubróðir hans
sem bjó á sama bæ hét Jón, alltaf
kallaður Gamli-Jón. „Þegar
mamma svo loksins eignaðist
dreng vildi hins vegar svo til að
hann var Jónsson og urðu foreldr-
ar mínir sammála um að ég skyldi
ekki heita Jón Jónsson.“
Mamma Davíðs Þórs stóð hins
vegar við Þórsnafnið, en pabbi
hans valdi fyrra nafnið. „Hann
valdi nafnið Davíð eftir æsku-
hetju sinni, Davy Crockett. Ég
heiti því í höfuðið á honum. Þegar
ég eignaðist bróður höfðu þau
sama háttinn á og hann heitir Dan-
íel Freyr, eftir Daniel Boone.“
Davíð hefur aldrei náð neinum
sérstökum vináttutengslum við
aðra Davíða, nema músíkanta.
„Alnafni minn, hljómborðsleikar-
inn ofan af Skaga, er toppnáungi
og nafni minn Magnússon, gítar-
leikari, er mikill húmoristi. Hins
vegar myndi ég fyrr naga af mér
hægri höndina en að kjósa nafna
minn Oddsson.“ ■
■ NAFNIÐ MITT
Tvö þúsund
diska safn í
stafrófsröð
■ PLÖTUKASSINN MINN
DR. GUNNI
Doktorinn viðurkennir það fúslega að hann nálgist tónlist á Netinu. Þegar hann rekst á gullmola þar finnur hann ekki fyrir neinni löngun
að fara út í búð og kaupa sér diskinn. „Mér er alveg sama þó að ég eigi ekki eitthvað umslag ef ég á lögin inni á tölvunni,“ segir hann.
„Það er náttúrulega alveg hræðilegt að segja þetta. Magnús Kjartansson verður brjálaður en ég „dánlóda“ þó aldrei neinu íslensku.“
FR
ÉT
TA
B
LA
Ð
IÐ
/R
Ó
B
ER
T