Tíminn - 02.07.1972, Blaðsíða 19

Sunnudagur 2. júli 1972
TÍMINN
19
„REGLUR”
— Nei, þessi fer ekki
inn!
Ábyrgðarfullt andlit dyra-
varðarins horfði meö mikilli
vanþóknun á hinn væntanlega
viðskiptavin, sem var svo
djarfur að koma til dyranna
eins og hann var klæddur —
þ.e.a.s. i jakka og buxum og
skyrtu — en án hálsbindis — i
stað þess hafði manngarmur-
inn silkiklút um hálsinn.
— Af hverju ekki? —
— Af hverju ekki, endurtók
dyravörðurinn, sjáanlega
óvanur þvi að vera krafinn
skýringa á jafn augljósu
atriði. — Nú þetta er ekki bindi
— En þetta er i stil hvað við
annað —
— Það kemur mér ekkert
við — svona eru reglurnar —-
og þar með skall hurðin i lás
og allir vita, að hér opna dyra-
verðir ekki aftur hurðir til
þess að hleypa þeim inn, sem
einu sinni hafa gert sig seka
um að koma til dyranna i
ósamræmi við reglurnar.
Þessi orðaskipti heyrði ég
um daginn og þótt mikið hafi
verið ritað um bindisregluna
svonefndu, þá má ég lika til aö
leggja þar orð i belg.
1 fyrsta lagi eru það þessar
blessaðar „reglur”. Ekki veit
ég til þess, aö nokkur gestur,
sem orðið hefur fyrir þvi að
vera neitað um inngöngu, hafi
fengið að sjá þær. Sennilegast
er það þannig með þær og
iögin okkar i gamla daga, að
dyraveröirnir læra þær utan-
bókar — væntanlega eftir
eigendum eöa framkvæmda-
stjórum viökomandi veitinga-
staða — og þylja þær svo upp.
þegar þess gerist þörf, likt og
lögsögumaðurinn forðum. Sá
er hinsvegar munurinn á lög-
sögumanninum á söguöld og
dyraverðinum á atómöld, að
sá siðarnefndi segir ekki
einungis upp „lögin” heldur
fellir einnig dóm sinn, kveður
hann upp i heyranda hljóði og
þeim úrskurði verður ekki
áfrýjað.
Ég veit ekki með vissu, hve
langt er siðan bindin komust i
tizku, en hálsskraut karl-
manna hefur verið mjög
breytilegt á undanförnum
áratugum og öldum, eins og
allir vita. Upp á siðkastið
hefur karlmannatizkan þróazt
þannig, að bindin eru á
hröðum, skipulagslausum
flótta, likt og hersveitir Adolfs
Hitlers i Hússlandi forðurh —
og i stað þess komnar t.d.
pólóskyrtur, svo eitthvað sé
nefnt. Og þá dettur mér i hug
sagan af Snowdon lávarði og
kvenmanninum.
Lávarðurinn kom inn á
Claridges hótelið i London,
(sem Hótel Saga.svo tekið sé
dæmi, reynir að likja eftir, og
var þá meðai hinna fyrstu i
þeirri borg, sem klæddist
pólóslqrrtu. Eftir mjkið hvisl
og ráöstefnur yfirþjóna og
eftirlitsmanna þótti eftir
atvikum rétt að leyfa lá-
varöinum að koma inn. (Þar
hafði dyravörðurinn ekki
seinasta orðið). Þetta afrek
lávarðarins er vert aö hafa i
huga, þegar að honum er
veitzt — hann ruddi póló-
skyrtumönnunum braut inn á
Claridges. Skömmu siðar kom í
á sama hótel ein dáindisfin
dama — sem ekki var á vegum
lávarðarins — klædd eftir
nýjustu tizku — i siðum
buxum. Eftir ráðstefnu
Senmh
Rafgeymaþjónusta
Rafgeymasala
Alhliða rafgeymaviðgerCir og hleðsla.
Notum eingöngu og seljum jáminnihaldslaust
kemisk hreinsað rafgeymavatn. — Næg bflastæðL
Fljót og örugg þjónusta. ,SÖNNAK
RÆStR
BlLINN"
Tækniver, afgreiðsla
Laugavegi 168. - Sfmi 33 1 55.
Sjúkraliðar
Sjúkraliða vantar nú þegar aðVifilsstaða-
liæli. Upplýsingar hjá forstöðukonunni á
staðnum og i sima 42800.
Reykjavik, 21. júni 1972.
Skrifstofa rikisspitalanna
Námskeið fyrir kennara
í samfélagsfræðum
Fáeinir kennarar geta komist að á námskeiði um sam-
félagsfræðakennslu, sem Nordens Folkliga Akademi held-
ur fyrir islenzka samfélagsfræðakennara i Kungálv, Svl-
þjóö, dagana 6.—23. ágúst n.k. Hver þátttakandi i nám-
skciðinu greiðir kr. 5.000,— I þátttökugjald, en að ööru
leyti veröur námskeiðið (ferðir, dvalarkosnaður, kennsla)
þálttakendum að kostnaðarlausu.
Þeir, sem áhuga kynnu að hafa á þátttöku, eru beðnir aö
senda umsókn þess efnis til Menntamálaráöuneytisins,
Skólarannsóknadeildar, Hverfisgptu 4—6, Reykjavik, fyr-
ir hinn 30. júni n.k.
Menntamálaráðuneytið,
10. júni 1972.
svipaða þeirri sem þegar
hefur verið lýst var henni
synjað um inngöngu á þeim
forsendum að hún væri ókven-
lega til fara.
(Þar hafði dyravörðurinn
heldur ekki siðasta orðið).
Eftir þvi sem næst verður
komizt gilda hér gagnstæðar
reglur. Kvenfólki er hleypt inn
alls staðar, hvort heldur það
er i buxum eða pilsum,
stuttum buxum eða
stuttum pilsum og kannski
buxnalausu —. Hér gildir sú
,,regla” að kvenfólk sé kven-
legt hvort heldur það iklæöist
buxum eða pilsi.
Um karlmennina gegnir lika
öðru máli. Það þykir senni-
lega „ókarlmannlegt” að vera
bindislaus, en hinsvegar
veit ég ekki til.að reynt hafi á
inngönguleyfi manna, ef þeir
presentera sig með bindi en i
pilsi eða með bindi i stutt-
buxum!
Mér finnst, að veitinga-
mennirnir ættu að reyna að
samræma þessar „reglur”
sinar innbyrðis hér á landi til
að byrja með og siðan
„reglum” erlendra kollega.
Auk þess má benda á nauðsyn
þess að leyfa erlendum feröa-
mönnum að eyða aurunum
sinum hér — úr þvi aö við
eigum m.a. að vera ferða-
mannaland — hvort heldur
þeireru meðbindi eða ekki. Sé
þeim leyft þaö — bindis-
lausum — hvers eigum við
heimamenn þá að gjalda?
Páll Heiðar Jónsson.

íiimm imwmirir
Er STERKUR,
framleiddur úr V-þýzkum og belgiskum vir.
Er MJÚKUR
þjáll og lipur að giröa með.
Er MEÐ RÉTT GADDABIL
handarbreidd
Er Á STERKUM SPÓLUM
spólast létt út.
Er GÆÐAVARA
löngu viöurkennd.
Er ÍSLENZK FRAMLEIÐSLA
á hagkvæmu verði
FRAMLEIÐANDI: VÍRIÐJAN H.F.
Fossvogsbletti 3 — simi 20408.
Timbur er líka eitt af því
sem þér fáid hjá Byko
Móta- og sperruviður i hentugustu
þykktum, breiddum og lengdum.
Einnig smíðaviður.
Þilplötur hvers konar úr upphituðu
geymsluhúsi.
Góð aðstaða til skjótrar og öruggrar
afgreiðslu.
BYGGINGAVÖRUVERZLUN
K0PAV0GS
SÍMI 410 00