Tíminn - 11.03.1973, Blaðsíða 30
30
TÍMINN
Sunnudagur 11. marz 1973
Tónlist
ætti að
kenna
í öllum
barna-
skólum
Hér situr listamaöurinn við hijóöfæriö sitt, þótt aö visu sé þaö olnboginn, en ekki fingurnir, sem hann
stvður ó flygilinn að þessu sinni.
EINN af þeim um þaö
bil þrjátiu tónlistarskól-
um, sem starfandi eru
úti um byggðir landsins,
er tónlistarskólinn i
Mosfellssveit. Skóla-
stjóri þess skóla er ólaf-
ur Vignir Albertsson,
pianóleikari, og hann
þarf naumast að kynna,
að minnsta kosti ekki
fyrir þeim, sem ein-
hvern tima hlusta á tón-
list i útvarpi eða sjón-
varpi.
Ólafur var sóttur heim einn
góðan veðurdag, ekki alls fyrir
löngu, og hann varð ljúfmannlega
við þvi að svara nokkrum ófróð-
legum spurningum.
Uppeldisgildi
— Hvenær var tónlistarskólinn i
Mosfellssveit stofnaður?
— Hann tók til starfa haustið
1965, og var bá útibú frá Tónlist-
arskólanum i Reykjavik. Þannig
starfaði hann i eitt ár, en var þá
gerður að sjálfstæðum skóla og
hefur verið rekinn þannig siðan.
— Eru nemendur margir?
— Þeir eru um áttatiu, og við
megum vel við það una, þvi að
það er um það bil átta af hundraði
allra sveitarmanna.
— Skólinn starfar þá auðvitað i
nokkrum deildum?
— Já, já. Fjölmennustu deild-
irnar eru pianódeildin og svo
lúðrablásararnir. Svo eru lika
byrjendadeildir með blokkflautur
og nótnalestur. Enn fremur er
kennt á fiðlu, gitar og sitthvað
fleira.
— Þykir börnunum þetta gam-
an?
— Já, yfirleitt hafa þau mjög
gaman af þvi. Ég held, að við sé-
um ekki með einn einasta nem-
anda, sem kemur aðeins vegna
skipunar foreldra sinna, eða af
neins konar nauðung. En vitan-
lega eru nemendur okkar mis-
jafnlega duglegir, eins og i öllum
öðrum skólum.
— Og þú efast auðvitað ekki um
gagnsemi þessa og jafnvel
uppeldisgildi þess?
— Nei, það geri ég sannarlega
ekki. Einn ágætur kollegi minn,
Ragnar H. Ragnar á Isafirði, hef-
ur gengið svo langt að fullyrða, að
tónlistarmenntun séu ein kynnin,
sem nemendur fá af visindaleg-
um vinnubrögðum. Það er lika
svo, að i tónlist er ekkert til sem
heitir hér um bil. Þar er annað
hvort af eða á — og ekkert þar á
milli. Sem sagt: Fólk, sem lagt
hefur stund á tónlistarnám,
verður miklu betri nemendur á
ýmsum öðrum sviðum.
— Nú mun tónlist alls ekki
kennd i barnaskólum. Er ekki þó
svo ráð fyrir gert i fræðslulögum ?
— Jú. 1 námsskrá, sem
menntamálaráðuneytið gaf út ár-
ið 1960, ef ég man rétt, eru mjög
myndarleg ákvæði um tónlistar-
kennslu, en þvi miður mun þeim
óviða .vera farmfylgt, eins og til
er ætlazt, og viða alls ekki neitt.
Allir geta eitthvað lært
— Telur þú ekki, að hægt væri
að koma flestum börnum eitthvað
áleiðis á þessu sviði með þvi að
kenna tónlist i almennum
barnaskólum?
— A þvi er ekki nokkur minnsti
vafi. Hvert einasta mannsbarn,
sem á annað borð getur eitthvað
lært, það getur lært að þekkja og
lesa nótur á örfáum vikum. Að
læra að þekkja þetta kerfi, sem
notað er, tekur aðeins örstuttan
tima, og þá eru menn læsir á tón-
list. Ef menn svo siðar ætla að
læra eitthvað meira, þá er þetta
hinn ákjósanlegasti grundvöllur
til þess að byggja á, og léttir mjög
mikið undir með nemendum.
— Hvað um þá, sem á fullorð-
ins árum fara að syngja i kórum?
Kunna þeir allir að lesa nótur?
— Reynslan hefur sýnt, að svo
er ekki, enda hefur þetta fólk oft-
ast farið á mis við alla tónlistar-
kennslu i æsku. Þegar svo er
ástatt, er ekki um neitt annað að
ræða, en að kenna þeim lögin eins
og páfagaukum. Þessu mætti
likja við það, að leikarar kynnu
ekki að lesa, heldur yrði að fá fólk
til þess að lesa fyjir þá textann,
þangað til þeir loksins kynnu
hann.
— Setjum nú svo, að tónlist
væri kennd i öllum barnaskólum.
Engu að siður yrði það varla
nema litill hluti nemenda, sem
áhuga hefði eða getu til þess að
halda þvi námi áfram.
—Eins og ástandið er núna, eru
tónlistarskólarnir að reyna að
bæta fyrir gamla og nýja van-
rækslu — stoppa i götin á fram-
kvæmd ákvæðanna um tónlistar-
kennslu i skólum. En ef þetta væri
eins og þú varst að segja, að tón-
list væri kennd i öllum barna-
skólum — eins og lika er tvimæla-
laust langæskilegast — þá gætu
tónlistarskólarnir valið úr nem-
endum og jafnvel uppgötvað þar
hæfileika, sem núna fara for-
görðum, af þvi að enginn verður
þeirra var. Siðan mundu tón-
listarskólarnir taka við þeim
nemendum, sem lengra vilja
halda, eða eru meiri gáfum
gæddir en aðrir. Og þegar undir-
stöðufræðsla i tónlist er orðin al-
menn, hækkar „standard” tón-
listarlifs okkar um leið.
— Höfum við þá i rauninni verið
að byggja húsið að ofan frá i
þessum efnum?
— Já, þvi miður finnst mér það.
Undirstaðan hefur verið vanrækt.
„Þar vartil orgelhjallur..."
— Svo ert það nú þú sjálfur. Það
hefur auðvitað ekki verið kennd
tónlist i þinum barnaskóla?
— Jú. Okkur var smalað saman
eins og fé i rétt, og svo vorum við
látin kyrja þessi algengustu lög,
sem flestir kunna. Hins vegar var
dálitið iðkuð tónlist heima hjá
mér. Þar var til gamall orgel-
hjallur og á hann lék móðir min.
Ég mun lika hafa byrjað nokkuð
snemma að fikta við það. Mér er
sagt, að ég hafi verið fjögurra
ára, þegar ég fórað spila svolitið
eftir eyranu, eins og kallað er. En
ég man, að mér fannst þetta
orgel óskaplega ómerkilegt hljóð-
færi, og mig langaði snemma til
þess að eignast pianó. Svo var
gamla orgelið selt og pianó keypt
i staðinn. Ég mun hafa verið sjö
ára, þegar það gerðist, og eftir
það fór ég að spila meira og svo
að læra, upp úr þvi.
Næst er svo þar til máls að
taka, að Asgeir Beinteinsson kom
heim frá námi. Ég varö mjög
hrifinn af hans leik og ákvað nú
að hleypa i mig kjarki og gerast
nemandi hjá honum, ef hann vildi
leiðbeina mér eitthvað. Hann tók
mér af mikilli ljúfmennsku og það
varð úr, að ég stundaði nám hjá
honum. Siðan innritaöist ég i Tón-
listarskólann i Reykjavik, og var
þá vist orðinn átján ára. Þar
SPARIÐ EINNIG SPORIN!
Orðsending
um nýja þjónustu
Vér höfum þá ánægju aðtilkynna yður að náðst hefur sam-
komulag við Tryggingastofnun ríkisins um greiðslu á öII-
um tegundum tryggingabóta inn á bankareikninga.
Fra mvegis getum vér því boðið yður þá auknu þjónustu, að
vitja greiðslna yðar þar, jafnóðum og þær koma til út-
borgunarog leggja inn á sérstaka sparisjóðsbók eða hvern
annan viðskiptareikning hér við bankann, sem óskað er.
SAMVINNUBANKINN
Bankastræti 7 sími 20700
Háaleitisbraut 68 sími 84220