Tíminn - 13.06.1973, Blaðsíða 15

Miðvikudagur 13. júni 1973.
TÍMINN
15
Hans Fallada:
Hvaðnú,ungi maður?
©
Þýðing Magnúsar Ásgeirssonar
En ég segi þér satt: ég þarf
endilega-----”.
Geriö svo vel”, segir einhver
rödd. I dyrunum stendur dr.
Sesam, hinn frægi dr. Sesam, sem
þekktur er i öllum bænum og um
mikinn hluta landsins. Það er
sagt, aö hann hafi rúmgott hjarta,
hjarta fullt af skilningi. Aö
minnsta kosti hefir hann gefið út
alþýölegt rit til upplýsingar i kyn-
feröisefnum, og þess vegna hefir
Pinneberg haft kjark i sér til að
snúa sér til hans. Nú, dr. Sesam
stendur i dyrunum og segir:
„Geriö svo vel.”
Þér hringduö til min, herra
Pinneberg, og mér skildist á
yöur, að þér og frúin öskuðuö eftir
aö vera laus við fjölgun I fjöl-
skyldunni — af efnahags-
ástæöum”.
,,Já,” segir Pinneberg og ætlar
alveg aö hverfa niöur i jöröina af
blygöunarsemi.
Ef þér viljiö nú losa dálitiö frá
yöur”, segir læknirinn viö Pússer
og heldur slðan áfram aö tala viö
Pinneberg: ,,Og nú viljiö þér
gjarnan vita, hvernig komiö er i
veg fyrir----ja, eiginlega er nú
ekkert ráð alveg öruggt”, segir
hann með vantrúarbrosi á bak viö
gullspangargleraugun.
En ég las um þessar pessiur i
bókinni yðar”, segir Pinneberg.
Já: þér eigiö við pessarium”,
segir læknirinn. „Þáð á bara ekki
viö allar konur, og svo er talsvert
umstang viö að koma þvi fyrir.
Ég veit ekki hvort konan yðar
gæti það sjálf”. — Hann snýr ser
aö henni.
Pússer afklæðir sig af kappi.
Hún er komin úr treyju og pilsi og
er að hneppa sundur axlafetlun-
um á skyrtunni. Hún er vel þess
verð, að á hana sé litið þarna sem
hún stendur, hávaxin og blómleg
meö fingerða, granna fótleggi.
Læknirinn brosir litið eitt: „Það
er betra að við komum inn fyrir
og athugum máliö”, segir hann.
„En þér hefðuö nú ekki þurft að
fara úr treyjunni, frúin min
litla!” Pússer stokkroðnar. „Nei
— nei: það gerir svo sem ekki
mikið til”, segir læknirinn bros-
andi. „Komið þér nú bara.
Augnablik, Pinneberg!”
Þau fara inn i herbergi til
hliðar. Pinneberg horfir á eftir
þeim. Dr. Sesam i öllu sinu veldi
nær „litlu frúnni” varla upp i öxl
Pinneberg finnst hún vera
dásamleg á að lita. Indælasta
stúlka i heimi — og eiginlega sú
einasta. Hann vinnur i
Ducherrow, og hún á heima hérna
I Platz. Hann sér hana i mesta
lagi á hálfsmánaðarfresti og er
alltaf jafnhrifinn.
Úr hliðarherberginu heyrir
hann lækninn leggja fyrir hana
spurningar i hálfum hljóðum, en
greinir ekki orðaskil. Einhver
verkfæri glamra við glerplötu.
Það hljóð kannast hann við frá
tannlækninum. Það er allt annað
en notalegt. Nú rennur honum
kalt vatn á milli skinns og
hörunds. Þetta þekkir hann ekki
aö Pússer. Hún æpir hástöfum
upp yfir sig og veinar nærri þvi:
„Nei! Nei! Nei!” og enn kemur
eitt langt og sársaukafullt „Ne-
i!” Svo dregur niður i ópunum, en
þóheyrir hann: ,,Ó,guð!” Pinne-
berg er kominn að dyrunum i
tveim skrefum. — Hvað er þetta?
Hvað getur þetta verið? Enniö
verður þvalt af svita. Hann hefir
heyrt áöur, að svona læknar
leyföu sér allt mögulegt. En nú
talar dr. Sesam aftur. ómögulegt
að skilja hvað hann segir. Og nú
glamrar aftur verkfæri við gler-
plötu . Svo verður allt hljótt.
Það er hásumardagur i miöjum
júlimánuði: glaða-glaða sólskin.
Himinninn er alveg dökkur af
bláma. Fyrir utan gluggann
vaggast nokkrar greinar i vind-
inum. Pinneberg dettur allt i einu
i hug gamalt gælustef, sem hann
lærði, þegar hann var lítill:
Blærinn minn, blærinn minn.
Bittu ekki i drengsins kinn.
Blástu hlýtt I hnakkann inn,
blærinn minn, blærinn minn.
Inn. i biðstofunni skrafa sjúkl-
ingarnir. Þeim þykir vist timinn
langur. Ja, væri nú ekki annað,
sem amaði að---------Nú koma
þau aftur inn. Pinneberg horfir
með kviðasvip á Pússer. Augun
ætla út úr höfðinu á henni, eins og
eitthvað voðalegt hefði komið
fyrir hana. Hún er fjarska föl. En
nú brosir hún til hans. Fyrst er
það litið, áhyggjusamlegt bros:
en allt i einu breiðir það út yfir
allt andlitið, geislar og grær.
Læknirinn stendur úti i horninu
og þvær sér um hendurnar. Hann
gýtur augunum til Pinnebergs.
Svo segir hann með eitthvað ein-
kennilegra kátinu i rómnum ég
ber hratt á: „Hja — þetta var nú
dálitið of seint, Pinneberg, með
varnirnar á ég við. Það er ekkert
við þvi að gera. Það er á annan
mánuð siðan”.
Pinneberg gripur andann á
lofti. Það er eins og honum hefði
verið gefið utanundir. Svo segir
hann með öndina I hálsinum: En,
herra doktor! Það er alveg
ómögulegt! Við höfum gætt okkar
svo vel! Bara alveg ómögulegt!
Það hlýtur þú að vita, Pússer?"
Æi, þú!" segir hún og brosir
stöðugt.
Það er nú svona, eins og ég
segi", segir læknirinn. „Það
leynir sér ekki. Og trúið mér til,
Pinneberg, það er alls ekki svo
fráleitt að eignast barn i hjóna-
bandinu".
„Doktor" — varir Pinnebergs
titra og hann þekkir varla sinn
eiginn róm — „dóktor, ég hefi
ekki nema hundrað og áttatiu
mörk á mánuði, þér sjáiö sjálfur,
doktor —!”
Dr. Sesam verður allt i einu
ákaflega þreytulegur á svipinn.
Hann veit, hvað nú er i vændum.
Hann heyrir þetta sama að
minnsta kosti þrjátiu sinnum á
dag. „Nei,” segir hann.
„Akveðiö, nei. Það .þýðir ekki að
biöja mig, þvi að það kemur ekki
til mála. Þið eruð bæöi ung og
hraust. Kenniö ykkur einskis
meins,— Og i raun og veru hafið
þér ekki svo afleitar tekjur: það
eru hreint ekki svo afleitar
tekjur”, tekur hann upp aftur.
„En doktor —” það er kökkur i
hálsinum á Pinneberg.
Pússer stendur á bak við hann
og strýkur horium um hárið.
„Vertu nú rólegur, drengur, þetta
fer allt vel”.
„Já, en þetta er alveg ómögu-
legt!” æpir Pinneberg, en svo
dregur alveg niður i honum.
Hjúkrunarkonan er kominn inn.
„Siminn, læknir”.
„Já, já”, segir læknirinn og
kinkar ákaft kolli. Hann er á leið
til dyra, en þá snýr hann sér að
Pinneberg. „Ég er viss um að þér
hafið bara gleði af þessu að
lokum. Og þegar barnið er komið
og allt er um garð gengið, skuluð
þér strax koma til min. Þá skal
ég kenna yður, hvernig þér eigiö
að sigla framhjá þessum skerjum
framvegis. Þér megið bara ekki
trúa á þá gömlu kerlingabók, aö
konan geti ekki orðið þunguð
, þó að hún hafi barn á brjósti. —
Já — verið vongóðar, frúin min
litla”. Hann kemur aftur og tekur
i höndina á Pússer.
„Ég vil helzt strax —" segir
Pinneberg og er i einni svipan
kominn með veskið sitt i
hendurnar.
„Já, já," segir læknirinn og
staðnæmist i dyrunum. Hann
horfir dálitið rannsakandi á þau
bæöi tvö. „Við skulum segja
fimmtán mörk systir”.
Fimmtán mörk!" Pinneberg
liggur á orðunum og starir á
dyrnar, sem nú hafa lokazt á eftir
dr. Sesam. Hann dregur dræm-
lega upp tuttugu marka seöil og
er áhyggjufullur á svipinn,
meðan verið er að skrifa
kvittunina. Allt i einu sléttist úr
hrukkunum á enninu á honum:
„Þetta fæ ég endurgreitt úr
sjúkrasjóðnum, er það ekki?”
Hjúkrunarkonan horfir fyrst á
hann og siöan á Pússer. „Ef þelta
hefir verið rannsókn á þvi, hvort
1421
Lárétt
1) Forsjál,- 6) Fugl.- 7)
Muldur.-9) Sturluð.- 11) Leit,-
12) Blöskra.- 13) Nögl.- 15)
Sfar,- 16) Vond,- 18)
Dindilmennis.-
Lóðrétt
1) Sprek.- 2) Máttur,- 3)
Fluga.- 4) Lem,- 5) Borg.- 8)
Tal.- 10) Rugga,- 14) Veinin.-
15) Fiski.- 17) 450,-
Ráðning á gátu Nr. 1420
Lárétt
1) Efalaus,- 6) Fæð.- 7) Mál.-
9) Ask,- 11) SS.- 12) An,- 13)
Kal,- 15) Ala,- 16) Ain,- 18)
Pundari.-
Lóörétt
1) Eimskip,- 2) Afl.- 3) Læ,- 4)
Aða .- 5) Saknaði.- 8) Asa.-10)
Sál.- 14) Lán,- 15) Ana,- 17)
ID,-
t>'
■
/O
r

L

Miövikudagur
13.júní
7.00 M o r g u n ú t v a r p .
Veðurfregnir kl. 7.00, 8.15 og
10.10. Fréttir kl. 7.30, 8.15
(og forustugr. dagbl.) 9.00
og 10.00. Morgunbæn kl.
7.45. Morgunleikfimi kl.
7.50. Morgunstund
barnanna kl. 8.45: Kristin
Sveinbjörnsdóttir heldur
áfram lestri sögunnar
„Kata og Péturr’ eftir
Thomas Michael (6).
Tilk. kl. 9.30. Létt lög
ámilliliða. Kirkjutónlistkl.
10.25: Karl Richter leikur
sáimaforleik eftir Bach. /
Vera Soukupová syngur úr
„Bibliuljóöum” op. 99 eftir
Dvorák. Fréttir kl. 11.00.
Morguntónieikar: Leontyne
Price, Giuseppe Taddei,
Giuseppe di Stefano, Al-
fredo Mariotti o.fl. syngja
atriði úr óperunni „Tosca"
eftir Puccini. Herbert von
Karajan stj. / Vehudi
Menuhin og hljómsveitin
Philharmonia leika þætti úr
ballettinum „Þyrnirósu”
eftir Tsjaikovský: Efrem
Kurtz stj.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Við vinnuna: Tónleikar.
14.30 Síðdegissagan: „i trölia-
liönduni” cftir Björn
Hjarman. Höfundur les (2).
15.00 Miðdcgislónleikar: «ís-
len/.k lónlisl.
16.00 Fréttir.
16.15 Veðurfregnir.
Tilkynningar.
16.25 Popphoruiö.
17.10 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.20 A döfinni. Umsjón Krist-
ján Bersi Ólafsson.
20.00 Kammerlónlist.
Strengjakvartett nr. 2 i d-
moll eftir Smetana.
Smetana-kvartettinn leikur.
20.20 Sumarvaka ■ a. Auðnin
hvilir eins og móða. Agústa
Björnsdóttir flytur frásögu-
þátt eftir Valtý Guðmunds-
son á Sandi. b. lielgakviða.
Sveinbjörn Beinteinsson les
úr Eddukvæðum. c. Svip-
myndir úr Hfi ömmu minn-
ar. Halldór Pétursson segir
frá. d. Kórsöngur. Karla-
kórinn Fóstbræður syngur
íslenzk lög Ragnar Björns-
son og Jón Þóarinsson
stjórna. Carl Billich leikur á
pianó.
21.30 Útvarpssagan:
„Jómfrúin og tatarinn” eft-
ir D.H. Lawrence. Þýðand-
inn, Anna Björg Halldórs-
dóttir, byrjar lesturinn.
22.00 Fréttir.
Veðurfregnir. Eyjapistill.
22.30 Núlimatónlist. Þorkell
Sigurbjörnsson kynnir
23.15 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
liiilll
20.00 Fréttir
20.25 Vcður og auglýsingar
20.30 Mannslikaminn 8. þátt-
ur. Frjóvgun og fæðingÞýð-
andi og þulur Jón O. Ed-
wald.
20.45 Þotufólkið Ungfrú sól-
kerfi Þýðandi Jón Thor
Haraldsson.
21.10 Kona er nefnd. Sigriður
Einarsdóttir, Skarði á
Landi. Guðlaugur Tryggvi
Karlsson ræðir við hana.
21.40 Alltaf má fá annaö skip
Leikriteftir Israel Horovitz.
Leikstjóri Barry Davis.
Aöalhlutverk John Shrapn-
ell og Maureen Lipman.
Ungur námsmaður hefur
orðiö manni að bana i um-
ferðarslysi. Hann situr og
hlustar á útvarpsfréttir um
slysið, þegar ung stúlka
kemur askvaðandi inn i her-
bergið og sakar hann um að
hafa myrt elskhuga sinn.
22.40 Dagskrárlok