Tíminn - 28.10.1973, Síða 26

16________________________________________ 'TÍMINN___________________ Sunriudagur '28. oktöber 1973:
Alfreð Þorsteinsson borgarfulltrúi:
Er mælirinn ekki fullur?
ÞAÐ ER íhugunarefni, að
ákveðinn hópur fólks innan
Framsóknarflokksins hefur allt
aðrar hugmyndir um lýðræðisleg
vinnubrögð en almennt gengur og
gerist. Þetta kom glögglega fram
á sfðasta miðstjórnarfundi
flokksins. Þá féll fyrirliði þessa
hóps, Ólafur Ragnar Grímsson, i
kosningu til framkvæmda-
stjórnar. Viðbrögð hans og þessa
hóps urðu þau, að þetta fólk
neitaði að taka kosningu i aðrar
trúnaðarstöður. M.ö.o. það sætti
sig ekki við lýðræðislegar
kos’ningar og var að láta mótmæli
sin i ljós.
Og nú hefur þetta sama fólk
aftur brugðið á leik i sambandi
við aðalfund FUF i Reykjavik til
að undirstrika það, á hvern hátt
það vill túlka lýðræðisleg vinnu-
brögð. En hætt er -við þvi, að
Framsóknarfólk almennt sé
ósammála þeim skilningi, sem
þessi hópur hefur á þeim málum,
og þarf engan að undra, þegar á
það er litið, að kenningin er býsna
róttæk, eða m.ö.o. sú, að vilji
minnihlutans, en ekki meiri-
hlutans,eigi að ráða. Það er ekki
aðeins, að Framsóknarfólki þyki
þessi kenning óaðgengileg, heldur
má telja vist, að allur al-
menningur i landinu sé henni
ósammála, enda yrði talsvert
erfitt um vik að halda uppi félags-
legu starfi i bæjum og sveitum
landsins, ef þetta yrði almenn
regla. Hitt er svo annað mál, að
þessi óvenjulega túlkun er
viðhöfð i svokölluðum einræðis-
rikjum, og er leitt til þess að vita,
að innan Framsóknarflokksins
skuli vera fólk, sem vill taka hana
sér til fyrirmyndar.
Hver er
maðurinn?
Sem stjórnarmaður i FUF i
Reykjavik þykir mér rétt að gera
nokkra grein fyrir þróun mála
fyrir aðalfund FUF, ekki sizt
vegna þeirra alvarlegu ásakana,
sem bornar hafa verið fram á
réttkjörna stjórn FUF af Baldri
Kristjánssyni, sem var i hópi
þeirra 70-80, er gengu af tæplega
500 manna aðalfundi félagsins s.l.
miðvikudag, og hefur kynnt sig i
fjölmiðlum sem formaður FUF.
En áður en lengra er haldið, er
rétt að gefa nokkrar upplýsingar
um þátttöku Baldurs Kristjáns-
sonar i FUF og stuðning hans við
Framsóknarflokkinn til glöggv-
unar fyrir þá, sem ekki þekkja
málavöxtu. Það vill nefnilega
þannig til, að útganga Baldurs s.l.
miðvikudag var ekki fyrsta
útganga hans i FUF. Hin fyrri
útganga Baldurs átti sér stað
1971. Þá skrifaði hann stjórn FUF
langt bréf, þar sem hann sagði sig
úr félaginu og Framsóknar-
flokknum og vandaði ekki kveðj-
urnar til flokksins. Var þetta
undanfari þess, að Baldur bauð
sig fram fyrir annan flokk i
alþingiskosningunum 1972.
Það er að siálfsögðu fagnaðar-
efni, þegar menn verða áskynja
villu sins vegar og snúa á rétta
braut, eins og gerðist með Baldur
á siðasta ári, þegar hann gekk
aftur inn i félagið eftir mis-
heppnað framboð. Tæplega
verður sagt, að félagar hans i
FUF hafi verið að erfa þessa fyrri
útgöngu hans, þvi að hann var
boðinn velkominn i félagið aftur
með þeim hætti, að honum voru
strax falin trúnaðarstörf i stjórn
félagsins.
Samstöðu
hafnað
Fyrir aðalfund FUF nú leitaði
formaður félagsins, Ómar
Kristjánsson, eftir samstöðu
innan stjórnarinnar um uppstill-
ingu stjórnarlista. Virtist vera
vilji fyrir slikri samstöðu, ekki
sizt vegna þess, að á næsta ári
verður gengið til bæjar- og
sveitarstjórnakosninga, og
ástæða var talin til þess, að alger
samstaða yrði um stjórnina til
þess að hún gæti unnið sem bezt
að kosningarundirbúningi i
Reykjavik.
Það kom þó brátt i ljós, að vonir
um samstöðu voru byggðar á
sandi. A almennum félagsfundi,
sem haldinn var skömmu fyrir
aöalfund i þvi skyni að taka inn
nýja félaga, hafði Baldur
Kristjánsson safnað miklu liði
ásamt félögum sinum og kom
með um eitt hundrað inntöku-
Alfreð Jiorsteinsson.
beiðnir á íundinn. Var hér aðal-
lega um að ræða fólk úr Háskóla
Islands, búsett i Reykjavik, en
með lögheimili utan Reykjavikur.
Einnig fylgdu inntökubeiðnir er-
lendra rfkisborgara, sem
nýkomnir eru til landsins og
munu stunda nám við Háskólann I
vetur.
Af þessu var ljóst, að Baldur
Kristjánsson og félagar hans
höfðu engan áhuga á samstöðu,
og lýstu þvi raunar yfir, að þeir
hefðu svo mikið fylgi, að ástæðu-
laust væri að semja um stjórn
félagsins.
Ekki hægt að kjósa
á mörgum stöðum
Áður en til aðalfundar kom,
samþykkti stjórn FUF samhljóða
að leita umsagnar stjórnar Full-
trúaráðs Framsóknarfélaganna i
Reykjavik um réttindi og hlut-
gengi fólks i FUF, sem ekki ætti
lögheimili i Reykjavik. Var
umsögn fulltrúaráðsins á þá lund,
að það samræmdist ekki lögum
þess, að fólk, sem ekki ætti lög-
heimili I Reykjavik, hefði
kosningarétt i FUF, en á það
bent, að það fólk gæti engu að
siður tekið þátt i störfum FUF og
hefði þar fullt málfrelsi og til-
lögurétt.
Enda þótt umsögn fulltrúa-
ráðsins væri skýr og ótviræð að
þessu leyti, vildi meirihluti
stjórnar FUF ekki ganga I ber-
högg við vilja Baldurs Kristjáns-
sonar, sem hafði með mikilli
fyrirhöfn komið utanbæjarfólki
inn i félagið, en það hefði að sjálf-
sögðu misst atkvæðisrétt sinn, ef
stjórn FUF hefði fallizt á umsögn
fulltrúaráðsins. Var þvi borin
fram nokkurs konar mála-
miðlunartillaga, sem fól það i sér,
að stjórnin samþykkti umsögn
fulltrúaráðsins sem æskilega
þróun mála, en samþykkti, að
enginn sá, sem væri i öðru
Framsóknarfélagi utan Reykja-
vikur, gæti neytt fyllstu réttinda I
félaginu i Reykjavik, enda sam-
rýmdist það ekki lögum SUF. t
þessu sambandi var á það bent til
rökstuðnings, að ef aðrar reglur
ættuaðgilda, gætu Reykvikingar
með sama rétti gengið i Fram-
sóknarfélög i Kópavogi, Hafnar-
firði eða Keflavik, og haft áhrif á
gang mála i þessum kaupstöðum,
en slikt væri auðvitað mjög óeðli-
legt. Ekki vildu Baldur og
félagar samþykkja þessa tillögu
og greiddu atkvæði gegn henni, en
hún var engu að siður samþykkt.
Eðlileg tortryggni
Þegar hér var komið sögu, fór
Baldur Kristjánsson að impra á
samkomulagi um stjórnina, enda
farinn að óttast um fylgi sitt. Slikt
þótti ekki aðgengilegt, úr þvi sem
komið var, enda hafði öll fram-
koma hans verið með þeim hætti,
að menn tortryggðu heilindi hans
og félaga hans. Rifjast upp i þvi
sambandi, að gert hafði verið
samkomulag við félaga hans á
siðasta ári um fulltrúa á SUF-
þing úr Reykjavik. Það sam-
komulág var svikið með þeim af-
leiðingum, að fjöldi forustu-
manna ungra Framsóknarmanna
i Reykjavik treystu sér ekki til að
sækja þingið.
Gerðu enga athugasemd
við spjaldskrá
Áður en aðalfundur FUF var
svo haldinn á miðvikudaginn,
höfðu Baldur Kristjánsson og
félagar haldið þvi fram, að
spjaldskrá félagsins væri haldið
frá þeim, beinlinis i þeim tilgangi
að falsa hana. Hið rétta var, að
gjaldkeri og spjaldskrárritari
þurftu að nota spjaldskrána til
þess að hægt væri að ganga frá
kjörskrá. Hafa þau vinnubrögð
alltaf tiðkazt i FUF, nema 1971,
þegar félagar Baldurs neituðu
gjaldkera félagsins um spjald-
skrána fyrir aðalfund.
Hins vegar gerðist það nú, að
gjaldkeri og spjaldskrárritari
skiluðu spjaldskránni til flokks-
skrifstofunnar þremur dögum
fyrir aðalfund, og lá hún frammi
á skrifstofu flokksins i þeim
tilgangi, að hægt væri að gera at-
hugasemdir við hana, ef
einhverjum sýndist svo.
En það er athyglisvert, að
Baldur Kristjánsson og félagar
gerðu enga .athugasemd við
spjaldskrána. Hins vegar gerðu
tveir félagar hans sig seka um að
loka sig af með spjaldskrána og
neita Ómari Kristjánssyni, for-
manni FUF, um aðgang að henni.
Þetta gerðist á siðustu þremur
dögunum fyrir aðalfund.
Hvað voru þeir
að fela
Þeirri spurningu er ósvarað,
hvað þeir voru að fela. Stuðnings-
menn Baldurs Kristjánssonar
höfðu spjaldskrána undir höndum
siðustu dagana og hafa getað gert
á henni hvaða breytingar, sem
þeir vildu, án þess að meirihluti
stjórnar félagsins hefði hugmynd
um það. Það vekur óneitanlega
grunsemdir um það, að spjald-
skránni hafi verið breytt, að for-
manni félagsins var neitað um
inngöngu i herbergi það, sem
félagar Baldurs höfðu til afnota
til að yfirfara spjaldskrána.
Sé eitthvað athugavert við
spjaldskrána, er það á ábyrgð
Baldurs Kristjánssonar og félaga
hans, sem voru siðastir manna
með hana undir höndum áður en
aðalfundurinn var haldinn.
Þrátt fyrir að 70-80 manns gengjuaf fundi, voru um 400 manns eftir á aðalfundi FUF, þar sem ný stjórn félagsins var kjörin
(Timamyndir Gunnar)