Fréttablaðið - 29.10.2004, Blaðsíða 35

FÖSTUDAGUR 29. 0któber 2004
Laus úr viðjum
streitunnar
Ég er grunnskólakennari sem
hefur öðlast hið fullkomna frelsi.
Ekki bara hið faglega frelsi sem
veitir mér ánægju í starfi heldur
líka það andlega frelsi að vera
ekki að slást við viðvarandi stre-
itu. Ég er laus úr viðjum streit-
unnar sem ég var farin að upp-
lifa afar sterkt þrátt fyrir ungan
starfsaldur eða aðeins þrjú ár í
starfi. Sú streita stafaði ekki ein-
ungis af sérhverjum persónuleg-
um ástæðum sem sérhver kenn-
ari getur verið að glíma við tengt
eða ótengt starfinu sem slíku
heldur stafaði sú streita að miklu
leyti af þeim ramma sem grunn-
skólar eru almennt bundnir við.
Ramma sem að mínu mati getur
komið í veg fyrir að kennarar
sem hafa vilja, getu og þor til
þess að standa undir merki um
að vera framsæknir kennarar.
En slíkt er ekki boðlegt lengur og
því hafa kennarar tekið ákvörð-
un og segja hingað og ekki
lengra ñ ákvörðun sem tekur
meira en lítið á alla þá einstakl-
inga sem á einhvern hátt tengj-
ast þessum gífurlega mikilvæga
vettvangi sem grunnskólinn er
og ekki síst tekur það á fyrir
kennara sem eru staddir í þeim
raunveruleika sem yfirstandandi
verkfall er. Ég sem þetta skrifa
sagði „já“ við verkfallsboðun, ég
sem var orðin grautfúl út í kerf-
ið sem skapaði mér óviðunandi
aðstæður til þess að vinna starf-
ið mitt er nú utan við þennan
hörmulega veruleika vegna þess
að ég kaus að fara af hinum al-
menna vettvangi og láta reyna á
nýja starfshætti, nýtt form, nýj-
an ramma sem mörgum er fram-
andi og sumir virðast jafnvel
vera að misskilja af einhverjum
ástæðum. Að fenginni nýrri
reynslu í kennarastarfinu þar
sem einfaldleikinn er í hávegum
hafður, frelsi einstaklingsins til
þess að vera sá sem hann er er
metið ofar öllu, þar sem
námskráin er plagg sem er lif-
andi og útfært þannig að öllum
smáatriðum er hægt að fylgja
eftir í raunveruleikanum þ.e.
kennslunni þá er það mitt mat að
það fyrirkomulag sem við stönd-
um frammi fyrir í almennum
grunnskólum sé úr sér gengið.
Við hljótum að þurfa að endur-
skoða þann ramma sem kennarar
eru að vinna eftir til þess að ná
fram góðri sátt um starfsskil-
yrðin.
Með því að setja það í hendur
kennara hvort hann kýs að sinna
hinu eiginlega kennarastarfi, þ.e.
kennslunni sem slíkri og því sem
fylgir að vera með nemendahóp
eingöngu og þannig að um 100%
starfshlutfall sé að ræða og með
því að það verði val kennara
hvort þeir taki að sér aðra vinnu
í þágu skólans sem lúta að ýmiss
konar sérverkefnum sem eru
oftar en ekki bundin við annars
vegar stefnu þeirra sem eru við
stjórnvölinn í hverju sveitarfé-
lagi fyrir sig og hins vegar
þeirri stefnu sem hver skóli hef-
ur ákvörðunarrétt til þess að
marka starf sitt. Með þessu erum
við að tala um ákveðnar breyt-
ingar á þeim ramma sem samfé-
lag grunnskólanna er sett í, þ.e.
að aðskilja annars vegar kennsl-
una og þau verkefni sem eru
hrein og bein viðbót við starfið
sem felur í sér meira vinnuálag,
aukna ábyrgð gagnvart fleiri
þáttum skólastarfsins og fag-
þekkingu á fleiri sviðum. Að
sjálfsögðu krefst hið síðarnefnda
borgunar í formi hærri launa
–þannig er það bara og þannig
starfa aðrar stéttir. Allt eru þetta
breytingar sem munu leiða af sér
vellíðan kennara í starfi, frekari
árangur, og almennri sátt um að
grunnskólinn sé fýsilegur vinnu-
staður þar sem má halda almennri
streitu í lágmarki og auka á gleð-
ina en þessir þættir eru miklir
áhrifaþættir á árangur í starfi.
Höfundur er grunnskóla-
kennari við Barnaskóla Hjalla-
stefnunnar.
Einhugur meðal kennara
Ekki veit ég hvaðan Sigurjón M
Egilsson fréttaritstjóri Frétta-
blaðsins fær þær hugmyndir að
kennarar standi ekki að baki
samninganefnd sinni. Í pistilin-
um Frá degi til dags 23. október
segir hann að „fámennur hópur
herskárra kennara“ þrýsti á
Eirík Jónsson formann Kenn-
arasambandsins og að þess
vegna „treysti hann sér ekki til
að ganga að neinum tillögum og
leggja þær í dóm kennara“.
Ég spyr, hvar hefur pistlahöf-
undur verið undanfarnar vikur?
Hefur samstaða kennara ekki
verið mjög sýnileg? Hvers
vegna heldur hann að kennarar
hafi fjölmennt í þrígang fyrir
utan hjá sáttasemjara þegar
fundir voru að hefjast? Hvers
vegna fjölmenntu kennarar
fyrir utan Alþingishúsið við
þingsetningu? Hvers vegna
voru kennarar að fjölmenna
í Háskólabíó á baráttufund?
Hvers vegna gengu u.þ.b. 3000
kennarar niður Laugaveg í norð-
angarra og efndu til útifundar á
Ingólfstorgi? Þar fyrir utan hafa
kennarar í stórum sem smáum
hópum þjappast saman í verk-
fallinu á ýmsan annan hátt.
Ég fullyrði að a.m.k. 90%
grunnskólakennara stendur þétt
að baki samninganefnd okkar og
samninganefndin veit upp á hár
hver vilji okkar er, enda eru
fulltrúar úr samninganefndinni
duglegir að heimsækja verk-
fallsmiðstöðvarnar. Þar segja
þau okkur hver staðan er hverju
sinni og hlusta á okkur í leiðinni.
Rúmlega 90% kennara tók
þátt í atkvæðagreiðslu um verk-
fallsheimild og samþykkti hana.
Það er ekkert stéttarfélag hér á
landi sem getur státað af jafn
mikilli þátttöku félagsmanna
sinna í kjarabaráttu. Við erum
aðeins að fara fram á sanngjörn
laun fyrir vinnu okkar. Það er
engin lausn að bjóða ungum
kennurum upp á að byrjunarlaun
þeirra nái 210 þús.kr. eftir 3 til 4
ár. Ég hef frekar heyrt
óánægju með að samninganefnd-
in hafi lækkað kröfur sínar úr
250 niður í 230 þús. of snemma.
Endurnýjun verður að eiga sér
stað í stéttinni. Það er ekki nóg
að margir sæki í kennaranám en
gefist svo fljótt upp á starfinu
vegna þess að endar ná ekki sam-
an. Þessi barátta okkar núna
verður að skila þeim árangri að
sátt náist um launin. Við erum
ekkert að gefa eftir og stöndum
öll saman sem einn maður.
Höfundur er kennari.
ANNA ÓLAFSDÓTTIR
SVARAR PISTLI Í FRÉTTABLAÐINU
SARA DÖGG JÓNSDÓTTIR
KENNARI
UMRÆÐAN
KENNARA-
VERKFALLIÐ
Ég er grunnskóla-
kennari sem hefur
öðlast hið fullkomna frelsi.
Ekki bara hið faglega frelsi
sem veitir mér ánægju í
starfi heldur líka það and-
lega frelsi að vera ekki að
slást við viðvarandi streitu.-
,,
22-35 (22-23) Umræðan 28.10.2004 16:00 Page 3