Fréttablaðið - 03.12.2004, Blaðsíða 43

31FÖSTUDAGUR 3. desember 2004
Fara öryrkjar aftur í mál við ríkisstjórnina?
Mikla athygli hafa vakið heilsíðu-
auglýsingar Öryrkjabandalags
Íslands, sem birst hafa í dagblöð-
um undanfarið um samkomulag-
ið, sem ríkisstjórnin gerði við ör-
yrkja fyrir kosningar 2003. Sam-
kvæmt því samkomulagi ætlaði
ríkisstjórnin að hækka bætur til
þeirra, sem yrðu ungir öryrkjar
um 1 1/2 milljarð króna en ríkis-
stjórnin lét öryrkja ekki hafa
meira en 1 milljarð. Stjórnin
sveik þá um hálfan milljarð.
Menn telja ef til vill, að ekkert
sérstakt búi á bak við þessar
stóru auglýsingar Öryrkjabanda-
lagsins. Samtökin séu aðeins að
hnykkja á kröfum sínum. En það
er misskilningur. Þessar auglýs-
ingar gegna sérstökum tilgangi.
Þær eru lokaaðvörun til stjórn-
valda. Ef ríkisstjórnin stendur
ekki við samkomulagið við ör-
yrkja og lætur þá fá þann hálfa
milljarð sem á vantar fyrir ára-
mót, þá fer Öryrkjabandalagið í
mál við ríkisstjórnina eina ferð-
ina enn. Öryrkjabandalagið hefur
þegar unnið tvö dómsmál gegn
ríkisstjórninni. Og Öryrkja-
bandalagið er öruggt með að
vinna einnig þetta þriðja dóms-
mál, ef til þess kemur.
Það lá fyrir löngu fyrir kosn-
ingar 2003 hver kostnaðurinn
yrði við það að efna samkomulag-
ið við öryrkja að fullu. Heilbrigð-
is- og tryggingamálaráðuneytið
ritaði Tryggingastofnun ríkisins
bréf 9. apríl 2003 og óskaði eftir
að reiknað yrði út hvað fram-
kvæmd samkomulagsins kostaði.
Tekið var fram að grunnlífeyrir
þeirra sem yrðu öryrkjar 18 ára
ætti að tvöfaldast. En síðan ætti
hækkun grunnlífeyris að skerð-
ast um 421 kr. fyrir hvert ár, sem
aldur öryrkja hækkaði um þar til
náð væri 67 ára aldri en þá yrði
engin hækkun. Ávallt skyldi mið-
að við það hvenær menn yrðu ör-
yrkjar. Þessi atriði samkomu-
lagsins eru alveg skýr og hafa
alltaf legið fyrir. Það tók Trygg-
ingastofnun 2 daga að reikna út
kostnaðinn. Hann lá fyrir 11. apr-
íl 2003 og var alls 1.528.800 kr.
Kostnaður upp á hálfan annan
milljarð lá því fyrir mánuði fyrir
kosningar. Það þýðir því ekki fyr-
ir ríkisstjórnina að koma nú og
segja, að samkomulagið hafi ver-
ið eitthvað óljóst. Það var alveg
skýrt og kostnaður við fram-
kvæmd þess lá nákvæmlega fyr-
ir 11. apríl 2003.
Samkvæmt auglýsingu Ör-
yrkjabandalagsins sagði heil-
brigðis- og tryggingamálaráð-
herra í viðtali við Mbl. 28. nóv.
2003: „Niðurstaðan varð því sú að
sögn ráðherra að greiða þyrfti
hækkanirnar, sem um var samið,
í áföngum, 66% koma til greiðslu
um næstu áramót og afgangurinn
ári síðar. Þetta varð niðurstaðan í
meðförum ríkisstjórnarinnar um
fjárlagafrumvarpið.“ Ríkis-
stjórnin hefur því mánuð til
stefnu til þess að standa við sam-
komulagið, ella fer málið fyrir
dómstóla. Almenningur skilur
ekki hvers vegna ríkisstjórnin
vill ítrekað níðast á öryrkjum.
Það yrði ríkisstjórninni til ævar-
andi skammar, ef dómstólar
mundu í þriðja sinn dæma hana
til þess að greiða öryrkjum það
sem þeim ber. ■
AF NETINU
SELFOSSKIRKJA föstudaginn 3. des kl. 20.30
- Sérstakur gestur: DIDDÚ
HÁTEIGSKIRKJA sunnudaginn 5. des kl. 20.30
JÓLATÓNLEIKAR
PÁLL ÓSKAR & MONIKA
ásamt kór og strengjakvartett
MIÐAVERÐ kr. 2000.- Miðasala v/ innganginn og í verslunum Skífunnar
Jólaplatan „Ljósin Heima“ fæst í öllum betri hljómplötuverslunum.
Gullbarkar
og öfundar-
pésar
Gæsahúðarbarki Íslands stendur
nú í ströngu enda illt hlutskipti að
lenda í umræðu og yfir hana haf-
inn. Brjóstin roðna á upptendruð-
um fréttahaukum sem sjá hvorki
fegurð né ljós heldur einungis titt-
lingaskít. Sér þetta fólk ekki gleð-
ina í augum krabbameinssjúku
barnanna sem annars, ef ekki væri
fyrir tilstilli stjarnanna, fengju
ekki neitt? Auðvitað gætu gull-
barkarnir gefið vinnu sína alfarið
og þannig dobblað upphæðina en
það myndi svipta þá sínu ljósi og
engum yndi að heyra í þeim gleði-
snauðum.
Öfundarpésar fjölmiðlanna
liggja nú
þunglega á
yfirbarkan-
um fyrir
smávægileg-
ar mótsagnir
og virðast
ekki skilja að
maðurinn er
of mikið séní
til að þetta
k o m i
nokkrum við.
Snillingar eru einfaldlega yfir
svona dægurþras hafnir. Og þó
hann borgi skattinn til Berlusconi
er hann frábær landkynning, hátt-
prúður, hláturmildur og glaðvær.
Og þannig verður það áfram ef við
bara höldum okkur á mottunni, not-
um dabbaogdórataktíkina sem við
kunnum svo vel, bukta þegar hann
kemur og beygja þegar hann fer.
Að lokum: Við verðum að fara
að hætta þessari hnýsni, íslending-
ar. Mublurnar í utanríkisráðuneyt-
inu, Íraksstríðið, klakinn í París,
Árni í Brussel, kvótinn, sendiráðin,
olían, Hannes Hólmsteinn, bók-
haldið, stjórnarskráin, okkur kem-
ur þetta ekki rassgat við. Það eina
sem kemur okkur við er nýi diskur-
inn hans Kristjáns, við megum ekki
gleyma því sem við eigum að
dýrka. ■
Rokið upp af minnsta tilefni
Um daginn fékk ég símtal frá ævareiðum
rithöfundi sem sagði stuttu eftir að hann
hringdi að hann legði ekki í vana sinn að
skella á fólk. Það var þó greinilega það sem
hann langaði til að gera – hringja til að
skella á. Maðurinn sagði að ég væri í klíku
– en ef ég væri ekki í klíkunni, þá væri
greinilegt að ég væri að láta misnota mig.
Klíkan var svona frekar óskilgreind – þarna
var Halldór Guðmundsson og Silja og JPV
og Edda og sjálfsagt einhverjir fleiri. Ég
hafði unnið mér það til óhelgi að hampa
bók Halldórs um Halldór sem höfundurinn
sagði að væri „ofmetin“. Hins vegar hefði
ég þagað um bókina hans. Svona er nú
taugaveiklunin mikil á jólabókamarkaðn-
um. Alltof margir titlar – alltof fáir kaupend-
ur. Menn rjúka upp af minnsta tilefni.
Þannig blossaði upp nokkuð fjörug en stutt
deila milli Þráins Bertelssonar og Ágústs
Borgþórs Sverrissonar um bók þess fyrr-
nefnda, Dauðans óvissi tími. Ágúst sagði að
verk Þráins væri í kjaftasögu- og dylgjustíl;
Þráinn svaraði með því að telja Ágúst sið-
lausan og heimskan.
Egill Helgason á visir.is
LÝÐUR ÁRNASON
LÆKNIR
BJÖRGVIN GUÐMUNDSSON
VIÐSKIPTAFRÆÐINGUR
UMRÆÐAN
SAMNINGUR VIÐ
ÖRYRKJA
30-43 (30-31) Umræðan 2.12.2004 15.33 Page 3