Fréttablaðið - 18.01.2005, Blaðsíða 40

SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 550 5000, fax: 550 5099 Ritstjórn: 550 5005, fax: 550 5006, ritstjorn@frettabladid.is
Dreifing: 585 8330 Auglýsinga- og markaðsdeild: 550 5010 – fax 550 2727, auglysingar@frettabladid.is Veffang: visir.is
VI Ð S EG J U M F R É T T I R SM Á A U G L Ý S I N G AS Í M I N N E R 550 5000
Með Fréttablaðinu
alla fimmtudaga
Vi› segjum fréttir
Að sjúga upp í
nefið
Ísvefnrofunum dreymir úthverfa-bússu að John Wayne gangi um göt-
una með Bykomálningafötu í hönd.
Hann málar vaxhvítan kross á úti-
hurðir og merkir flensubælin um leið
og hann syngur Fram í heiðanna ró.
Hún furðar sig á því hve góður hann
er í íslensku, en rumskar svo þegar
spúsi ýtir við henni. Viltu sækja vatn
fyrir mig? spyr hann brostinni röddu.
Ertu galinn, muldrar hún. Ég er með
39,5. Iss, það er ekkert, drafar lífs-
förunauturinn. Ég er með 40,1. Topp-
aðu það. Sérfræðingar tilkynna í fjöl-
miðlum að flensan hafi náð hámarki.
Hvaðan kemur hún? Hún kemur frá
útlöndum eins og lúsin. Hún mætti
með árlegu flugi, FI 112, frá Inflúens-
íu. Næst fær hún ekki landvistarleyfi
og verður rekin til baka eins og
skandinavískur vítisengill.
Í MÓKINU gónum við á Íslandsvini
sem svara hinni margslungnu spurn-
ingu; How do you like Iceland? Allt í
einu man maður að vönduð innlend
dagskrárgerð er virkilega til og birt-
ist í sjónvarpi allra landsmanna. Takk
fyrir og meira svona. Við sjúgum upp
í nefið og gónum áfram. Það er þó
álíka ódannað í útlandinu að sjúga
upp í nefið og að reka hraustlega við.
En hvað er annað hægt? Þegar við
fáum ekki flensuna að utan erum við
kvefuð í kulda og trekki hér á norður-
hjara.
TRYGGLYNDIR VINIR íslenskra
lopahausa segja mannskapnum að
slaka á og reyna ekki að elta út-
dauða stóriðjudrauma fortíðar. Það
er einkenni margra sem erfa auðæfi
að sólunda þeim í sukk og spilafíkn.
Náttúruperlurnar liggja á spilaborð-
inu í litlum strigapoka. Við eigum
nóg af þessu, segir mörlandinn og
sýgur upp í nefið. Hér gildir að
hreystimenni moki stærstu skurðina
og sprengi heilu fjöllin í tætlur.
Flintstónarnir eru sprelllifandi á
landinu bláa. Við sjúgum duglega
upp í nefið og herðum moksturinn.
HÉR ÞARF LÍKA að metta marga,
sér í lagi sjö sveltandi ráðherrar frá
fyrri tíð, sem ku þurfa að þræla
myrkranna á milli. Sautján millur á
ári úr eftirlaunasjóði eru ekki upp í
nös á ketti. Líkt og einstæðar mæð-
ur í tveimur störfum þurfa þessir
gömlu ráðherrar að vinna með eftir-
launalúsinni – svo sorglegt sem það
nú er, og það eru harðbrjósta Frón-
verjar sem ekki sjúga upp í nefið
yfir því. ■
BAKÞANKAR
KRISTÍNAR HELGU
GUNNARSDÓTTUR