Tíminn - 16.03.1975, Blaðsíða 10

TÍMINN
Sunnudagur 16. marz 1975.
10
Manstu gamla daga? Manstu gamla daga? Manstu gamla daga? Manstu gamla daga? Manstu gamla
Þessi mynd er af fimleikaflokki, sem starfaöi I Vestmannaeyjum Ibyrjun fjóröa áratugsins, og var und-
ir stjórn Friöriks Jessonar. Flokkurinn sýndi vlöa á skemmtunum I Eyjum, enda skipaöur hinu vask-
asta liöi. t aftari röö eru frá vinstri: Benóný Friöriksson, Siguröur Slmonarson, Pétur tsleifsson, Karl
Vilmundarson, Karl Jónsson, Einar Jóelsson og Rlkharöur Sigmundsson. 1 fremri rööinni eru Þórir
Guöiaugsson, Friörik Jesson og Skarphéöinn Vilmundarson.
Verölaunagripir Siguröar Sigurössonar eru margir og fagrir. Þessi
mynd er tekin,á keppnisárum hans.
hvort maður væri nú ekki örugg-
lega i góðu formi, og hvort maður
æfði nú ekki vel, hann hafði þenn-
an brennandi áhuga. Hann var þá
i stangarstökki. Svo var lika Gisli
Sigurðsson vrá Hafnarfirði. Hann
hélt anzi lengi út. Og alls ekki má
ég gleyma góðum félaga mínum
frá Vestmannaeyjum, Júliusi
Snorrasyni þótt hann væri i Tý.
Hann var aðallega i köstunum,
kúluvarpi og kringlukasti. Hann
var mikið eldri en ég, en við urð-
um samferða á mótin hérna i
Reykjavik. Hann var einn af
þeim, sem stóð sig vel á Alls-
herjarmótinu 1932, og ég sagði
þér frá, og hann hélt áfram að
keppa alveg fram að 1938, þótt
hann væri 10 árum eldri en ég.
— Þú hefur verið styrktur til
ferðalaga, bæði til Reykjavikur
og svo á Olympiuleikana?
— Já, ég fékk aðstoð frá KV,
þeir kostuðu mig til Reykjavikur
á mótin, en það var dálitið bras
með Olympiuleikana. Þá varð að
fá mann fyrir mig, og ég man
ekki betur en ISl gengi i það mál.
Þannig var, að ég var i málara-
námi, hóf það árið 1934, og þegar
að þvi kemur að fara á Olympiu-
leikana, þá vill meistarinn ekki
sleppa mér, nema fá mann i stað-
inn. Það var um hásumarið og
aðalvertiðin, og ómögulegt að
missa mig. Svo að það var feng-
inn maður i staðinn, og ég komst
út.
Fótalausir á
malbikinu
— Breytast eitthvað viðhorfin,
þegar þú lýkur námi?
— Já, ég lýk námi 1938 og flyzt
þá til Reykjavikur. Ég var að visu
með 1R, en ég æfi eiginíega ekk-
ert, sem heitið getur eftir það. Ég
var svo sem með, en á niðurleið.
Það eru öll viðhorf breytt, þegar
ég kem hingað til Reykjavikur.
Mér finnst ég hálfpartinn týndur.
Ég kunni þá ekki almennilega við
mig uppi á Melavellinum. Að-
staðan var allt önnur en heima.
En það, sem olli þessu öllu, voru
viðbrigðin að koma á maibikið.
Maöur var einhvern veginn allt
öðruvisi i fótunúm, — hvað maður
var miklu þreyttari. Sko, það var
ekki ein einasta malbikuð gata i
Vestmannaeyjum. Og þegar ég
var strákur vandist ég við að
hlaupa um i mjúku grasinu, og
það likaði manni. Þeir töluðu
Þetta er úrval knattspyrnumanna I Vestmannaeyjum áriö 1930. Liöiö vann sér þaö til frægöar aö sigra Vlking á þvi ári, og mun þaö fyrsti sigur
Vestmannaeyjaliös yfir meginlandsliöi. t liöinu eru frá vinstri: Þórarinn Guömundsson, Hinrik Jónsson, Þorsteinn Jónasson, Georg Gislason,
Karl Vilmundarson, Friörik Jesson, Hafsteinn Snorrason, Ásmundur Steinsson, Matthlas Jónsson, Þorgeir Jónsson og Óskar Valdason.
um þetta fleiri, strákarnir, sem
voru með mér hérna á mótum, að
þeir væru bara orðnir fótalausir
eftir að vera nokkra daga hérna á
malbikinu.
— Svo að þú hættir að keppa I
Iþróttum eftir komuna hingað til
Reykjavikur?
— Já, það má heita það. Ég var
svona með fyrstu árin en hætti
svo alveg 1941.
— Þegar þú hugsar nú til gömlu
daganna, þessara 6 ára, sem þú
stundar iþróttakeppni, hvað verð-
ur þér þá minnisstæðast?
— Það eru tvimælalaust
Olympiuleikarnir árið 1936 og all-
ir félagarnir, sem maður kynntist
á þessum árum. Það er engu lik-
ara en iþróttir og æfingar hafi
sérstakt aðdráttarafl gagnvart
þeim, sem æft er með, og geri alla
að góðum félögum, — og þannig á
það lika að vera.
Þetta eru þátttakendur Knattspyrnufélags Vestmannaeyja á Allsherjarmótinu árin 1931-32, en nöfn
þeirra eru: Karl Sigurhansson, Hafsteinn Snorrason, Asmundur Steinsson, Friörik Jesson, GIsli Finns-
son, Þórarinn Guömundsson og Karl Vilmundarson.
Manstu gamla daga? Manstu gamla daga? Manstu gamla daga? Manstu gamla daga? Manstu gamla