Tíminn - 24.04.1975, Blaðsíða 17

Fimmtudagur 24. apri! 1975.
TÍMINN
17
Sá góði bókstafur, zetan,
hefur stundum verið til umræðu
I Landfaradálkum. Og enn kem-
ur bréf af þvi tagi, að þessu
sinni frá manni, sem ekki vill,
að hún sé hýst i landinu — sem
sagt frá liðsmanni Indriða
Gislasonar, eins og bréfritari
sjálfur segir.
bréfs er
Hann
Hlöðver
kemst að
eyru
manna.
Höfundur
Sigurðsson.
orði:
„Um leið og ég sendi hér
nokkrar lfnur, sem eiga að
reyna á gestrisni Timans, vil ég
þakka þér og Andrési Kristjáns-
syni fyrir það ágæta blað
Sunnudagsblað Timans, meðan
það lifði. Blessuð sé minning
þess. Mér þykir öllu minna
koma til Heimilistimans, og
kem ég ef til vill að þvi siðar.
Þá er Beitarhústiminn, sem
hann Halldór á Kirkjubóli kallar
svo, ólikt betri að minu viti, já,
jafnvel Spegill Timans.
En aðalerindi mitt við ykkur
þarna hjá Timanum átti að vera
að þakka Indriða Gislasyni
fyrir skemmtilega kveðju sem
hann sendi ykkur þessum
hundrað Z-liðsmönnum, sem
hann svo hnittilega kallar heldri
manna börn. Og með þessum
þökkum til Indriða læt ég svo
fylgja nokkrar hugleiöingar um
sama efni. Mér hefur lengst af
fundist að frá Z-iiðsmönnum
hafi sjaldan heyrst veigamikil
rök,en þvi meiri skætingur, rétt
eins og við sem véfengjum helgi
Z-unnar vildum vitandi vits
spilla islenskri tungu eða að
minnsta kosti nenntum ekki að
leggja rækt við hana. 0, jæja.
Vist veit ég að þið hundrað
heldri manna börn kunnið vel að
beita islenskum stafsetningar-
reglum, og margir ykkar eru
snillingar i meðferð islensks
máls. En varla ferst ykkur að
brigsla öllum þeim, sem hafa
aðra skoðun á stafsetningu is-
lenskrar tungu, um ræktarleysi
viö tungu feðra sinna. Mig
grunar hins vegar, að sumir
þeir, sem taka undir sönginn
með ykkur, séu ekki sérlega
sterkir á þvi svelli.
Ég hef ekki hugsað mér að
rökræða hér ti' neinnar hlitar
islenskar stafsetningarreglur,
það hef ég gert á öðrum vett-
vangi, en mætti ég bera fram
eina litla spurningu: Hvers
vegna er nauðsynlegt að sýna
brottfall Ð i orðinu hersla, af þvi
að það er dregið af stofninum
harðen það sama Ð skal liggja
óbætt hjá garði i hk. nf. og þf. af
lýsingarorðinuharði. Eigum við
kannski ekki að viðurkenna
neinar hljóðbreytingar, sem
orðið hafa á siðustu 11 öldum.
Það er að segja f rituðu máli, en
láta framburðinn drabbast
niður, svo að óbrúanleg gjá
verði milli ritmáls og talsmáls.
Það er eins og enginn þori að
ræða um framburð islenskrar
tungu, vegna þess að þar vill
hver toga i sinn skækil. Þó hafa
nokkrir leikhúsmenn sýnt lofs-
vert framtak á þvi sviði, en um
islenska rikisUtvarpið verður
það sama ekki sagt. Einhvern
tima heyrði ég ungan mann
annast dægurlagaþátt i Utvarpi,
og hann var vægast sagt ekki
talandi. Meðal annars gat hann
aldrei sagt orðið hljómsveit. 1
munni hans varð það nánast
hljtímssd. Það má vel vera, að
hann kunni allar reglur um það,
hvar heldri manna börn skrifa
Z.
fyrir þá sem eiga að kenna hana
i skólum.
ÞU ert ábyrgðarmaður
Timans, og ég held, að Beitar-
hUsatiminn fylgi alltaf sam-
viskusamlega lögboðinni staf-
setningu. En i Heimilistimanum
eru venjulega nokkrar smá-
klausur undir fyrirsögninni:
HLÆGIÐ. Ég hef látið mér
detta i hug, að þetta ætti að
tákna boðhátt sagnarinnar að
hlæja. Eins og þU veist eru
kennimyndir hennar: hlæja —
hló — hlógum — helgið, og nUtið
er alltaf leidd af 1. kennimynd
og boðháttur er alltaf i nUtið
eins og þU veist. Þar með er
þessu G ofaukið og reyndar
heldur leiðinleg ritvilla. Að visu
er til sögning að hlægja
(samanb.;Það hlægir migi.En
hér er ekki um þá sögn að ræða.
Finnst þér nU ekki ljótt að hafa
þetta fyrir saklausum sveita-
bömum? Kannski hef ég lika
misskilið þetta. Þið ætlist
kannski alls ekki til að helgið sé
að þessum klausum, enda
sjaldan hægt. Þá er þessi yfir-
skrift bara einhvers konar
hókus pókus, sem ég skil ekki.”
Loðinbarði talar
Hegri er gamansamur i
aðfinnslum sinum:
„JesUs Mariuson, sagði Jón
Ösmann stundum. JesUs
Mariuson, segi ég. Tvo morgna
i röð kom ég nákvæmlega
klukkan niu að dyrum rakarans
mins, loðinn Ur hófi fram, og
sjá: Égkomaðluktum dyrum.
Veðrið var gott og ég gekk
góða stund fram og aftur um
stéttarnar, og ekki kom
rakarinn,margra stóla maður.
En góða veðrið er guði að
þakka (eða Frey, ef AsatrUin
stenzt).
1 stuttu máli sagt: Gæti
rakarinn minn ekki haft spjald i
glugga, ef hann hefur verkstöð
sina opna á afbrigðilegum tima
einhverja daga?”
AAEISTARAKEPPNI
◄i
Melavöllur
ki
kka
ka
Vals
Bikarmeistarar V
og Islandsmeista
frá Akranesi
rarmr
Hey til sölu
6til 8tonna hey til sölu.
Magnús Einarsson
Vatnsholti, sími um
Selfoss.

Dóms- og
kirkjumálaráðuneytið,
23. april 1975.
Athygli
bifreiðaeigenda
er hér með vakin á þvi, að notkun
negldra hjólbarða er almennt óheimil
frá og með 1. mai næstkomandi.

Florida
er nýi heimurinn
Á Flórída skín sama sólin og í
gamla heiminum. Óvíöa er
hún þó örlátari á birtu og yl.
En þar er fleira aö gera en
sleikja sólskinið. Nýi heimurinn í
vestri býr yfir ótal undrum, sem
ekki er annars staöar að sjá.
Viö nefnum aöeins nokkra af
þeim fjölmörgu vinsælu
skemmtigöröum, sem sólskins-
landið Flórída er frægt af.
SEAQUARIUM, sædýrasafniö
mikla meö 10.000 tegundir
sjávardýra og lífvera: Háhyrn-
ingar og höfrungar, selir og
sæljón leika þar listir sínar.
Skemmtiatriöin fara fram
daglangt, daglega.
AFRÍKU SAFARI. Karabígarö-
urinn er eftirmynd af
umhverfi frumskóganna í
Kongó meö ýmsum tegund-
um villtra dýra, sem virða má
fyrir sér út um bílgluggann.
Þar er meöal annars "tigris-
Ijón”, afkvæmi Ijóns og tígurs.
WALT DISNEY WORLD. Hér
er ævintýraheimur Disneys
næstum orðinn aö veruleika.
Höll Öskubusku gnæfir viö
himin, en Andrés önd, Mikki
mús og Mary Poppins
sjá um aö engum leiðist.
KENNEDY GEIMSTÖÐIN. Ekiö
er aö mestu geimferðahöfn
veraldar og skoðaður geim-
búnaöur, ýmis geimtækni
sýnd og reynd og kvikmyndir
úr geimferðum séöar. Fariö
veröur á merka sögustaði
geimferóa i grenndinni.
Flórída er ekki aöeins bað-
strönd, heldur heill nýr heimur
aö sjá og lifa i leyfinu. Og,
ótrúlegt en satt, þaó kostar
aðeins litiö eitt meira aö fara
til Flórida og búa þar um
skeið, en gerist um sólarferðir.
FLUCFÉLAC LOFTLEIDIR
/SLAJVDS
Félög sem opna nýja veröld í Vesturheimi
Enginn helgidómur
Ég tel ekki lö'gboðna staf-
setningu neinn helgidóm og get
fyrirgefið þótt einstaka menn
noti sina eigin stafsetningu, sé
hUn reist á skynsamlegum rök-
um, en heldri manna börn ættu
helst ekki að gera það. Og ef is-
lensk dagblöð vikja frá hinni
lögboðnu stafsetningu, getur
það valdið nokkrum óþægindum