Tíminn - 08.05.1975, Qupperneq 14

14
TÍMINN
Fimmtudagur 8. mal 1975.
Höfundur: David Morrell
Blóðugur
hildarleikur
16
og neyddi i hann mat hlaut að hafa verið þorpsbúar.
Þetta var matur frá þeim. Hann geymdi afganginn til
næturinnar. Þá klifraði hann niður úr trénu og tók
stefnumiðaf hnígandi sólinni. Hann stefndi enn í suður.
En hvers vegna hafði fólkið hjálpað honum? Hafði það
þyrmt honum út af útliti hans og útgangi?
Eftir þetta var hann aldrei á ferð nema að næturlagi.
Hann notaði stjörnurnar sem áttavita, og át rætur, trjá-
börk og gróður úr ánum. í myrkrinu heyrði hann oft til
hermanna í grennd við sig, og lá grafkyrr í kjarrinu þar
til allt varð hljótt. Stundum hvarf óráðið, en steyptist svo
yf ir hann hálfu verra. Honum heyrðist losað öryggið af
sjálfvirkum riffli. Þá kastaði hann sér í runnana, áður
en honum varð Ijóst, að hljóðið kom frá trjágrein, sem
hafði brotnað undan þunga hans sjálfs.
Regntiminn hóf st ef tir tvær vikur. Regnið virtist eilíft.
Forarbleyta. Rotinn viður. Þett regnstreymið þrengdi að
honum. Hann gat tæpast andað. Hann hélt áf ram dasaður
af þéttu regnstreyminu, bálreiður út af gljúpri forinni og
blautu kjarri, sem festist við hann. Suðuráttin var týnd.
Þegar rofaði til á skýjuðum næturhimninum tók hann
mið af stjörnunum. En þegar skýin hrönnuðust upp varð
hann að ferðast í blindni. Næst þegar rofaði til, komst
hann að því, að hann var áttavilltur. Einu sinni komst
hann að því, að hann hafði ráfað í hring. Eftir það ferð-
aðist hann aðeins að degi til. Hann varð að fara hægar og
sýna meiri gætni til aðekki yrði eftir honum tekið. Þegar
ekki sá til sólar, tók hann mið af f jarlægum kennileitum,
f jallstindi eða hávöxnu tré. Regnið skall yfir hvern ein-
asta dag.
Hann staulaðist út úr skóginum og yf ir akur. Einhver
skaut á hann. Hann hrasaði til jarðar og skreiddist aftur
til trjánna. Annað skot. Fólk hljóp um í grasinu. „Ég
sagði þér að segja til þín", sagði maðurinn. „Hefði ég
ekki séð, að þú varst vopnlaus, hefði ég drepið þig.
Hunzkastu á fætur og segðu til þín."
Bandaríkjamenn. Hann fór að hlæja og gat ekki hætt.
Hann var á spítala í mánuð, áður en sefasýkin rann af
honum. Hann hafði komið til N-Víetnam í desember.
Þeir sögðu honum, að nú væri maíbyrjun. Hve lengi hann
var fangi — vissi hann ekki. Hann vissi ekki hversu lengi
hann hafði verið á flótta. Frá lendingarstaðnum og til
amerísku herstöðvarinnar i suðurhluta iandsins voru
þrjúhundruð og níutíu mílur. Þessa vegalengd hafði
hann að baki frá því i desember.
Þess vegna hló hann. Því hann hlaut að hafa verið á
hersvæði Bandaríkjanna dögum saman. Hermennirnir,
sem hann heyrði til á nóttunni.
Ellefti kafli.
Hann var eins lengi í sturtuklefanum og hann gat.
Rambo vissi, að hann myndi ekki þola það, er Teasle
kæmi með skærin að höfði hans, og færi að klippa.
Vatnsbunan streymdi yfir hann. Rambo leit fram,
Skyndilega kom Galt niður stigann. Hann hélt á skærun-
um, rakkremstúbu og rakhníf. Maginn í honum herptist
saman. Hann leit í örvæmtingu á Teasle, sem benti á
borð og stól við stigaskörina. Hann sagði eitthvað við
Galt, en vatnsniðurinn kæfði að mestu samræðurnar.
Galtsetti stólinn framan við borðið, tók nokkur dagblöð
úr skúffu og lét þau undir stólinn. Það var ekki lengi
gert. Um leið kom Teasle svo nærri sturtuklefanum, að
til hans heyrðist.
— Skrúfaðu fyrir vatnið, sagði hann.
Rambo þóttist ekki heyra neitt.
Teasle kom nær, — skrúfaðu fyrir vatnið, endurtók
hann.
Rambo hélt áfram að lauga hendur sínar og brjóst.
Sápustykkið var stór, gul klessa og angaði af sótthreinsi-
ef num. Hann sápaði á sér fæturna. Það var í þriðja sinn.
Teasle kinkaði kolli gekk úr augsýn, að vinstri hluta
sturtuklefans. Þar hlaut að vera aðalkrani, því rétt á
eftir hætti vatnsrennslið. Vöðvarnir á fótum hans og öxl-
um herptust. Vatnið draup af honum á málmgólf sturtu-
klefans. Þá kom Teasle aftur í Ijós. Hann hélt á hand-
klæði.
— Það þýðir ekkert að draga þetta. Þú endar með þvi
að kvefast, sagði hann.
Rambo átti einskis úrkosta. Hann steig hægt út úr klef-
anum. Hann vissi, að annars myndi Teasle seilast eftir
honum. En hann vildi ekki að Teasle snerti hann. Hann
þerraði sig hvað eftir annað með handklæðinu. Það var
kalt, og hann fékk gæsahúð undan handklæðinu. Hann
fann til nektar sinnar.
— Ef þú þurrkar þig öllu meira, ónýtist handklæðið,
sagði Teasle. Rambo hélt áfram að þurrka sig. Teasle
teygði sig að honum, og ætlaði að leiða hann að stólnum.
En Rambogekktil hliðar við hann. Nú hörfaði hann að
stólnum, en hélt Teasle og Galt fyrir framan sig. Nú
komst skyndilega skriður á atburðarásina. Fyrst bar
Teasle skærin að höfði hans og fitlaði við hárið. Rambo
reyndi að stilla sig, en réð ekki við sig. Hann hörfaði
undan. — Vertu kyrr, sagði Teasle. — Þú gætir slasazt, ef
Viliiö þiö dvelja
hér' og vera við
krýningu mina,
sendiboöar
Júpiters?!
Þvi miöur viö verönm
nú aö snúa til ....
\heimkynna okkar á ný.
Þetta er útblástur
sem er
hvitur....
Þoturnar skilja
þetta eftir sig
þegar þær
fljúga yfir.
Nú. Ég hélt að þetta væruN
flugmennsem skrifuðu
með útblástri þvi þeir
hefðu ekkert að
segja.f
"C’l (ifi
8. mai
8.00 Lett morgunlög.
8.45 Morgunstund barnanna
9.00Fréttir. Útdráttur úr
forustugreinum dagblað-
anna.
9.15 Morguntónleikar. (10.10
Veöurfregnir). a. Orgel-
konsert nr. 5 í g-moll eftir
Thomas Arne. Albert de
Klerk og Kammersveitin I
Amsterdam leika: Anthon
van der Horst stjórnar. b.
„Svo elskaði Guð heim-
inn..”, kantata nr. 68 eftir
Johann Sebastian Bach.
Flytjendur: Ingeborg
Reichelt, Sibylla Plate, Hel-
mut Kretschmar, Erich
Wenk, dór dómkirkjunnar i
Frankfurt og hljómsveitin
Collegium Musicum: Kurt
Thomas stjórnar. c. Horn-
konsert eftir Franz Danzi.
Hermann Báumann og
hljómsveitin Concerto
Amsterdam leika: Jaap
Schröder stjórnar. d.
Sinfónla nr. 6 i C-dúr eftir
Franz Schubert.
Filharmoniusveitin i Vin
leikur: Istvan Kertesz
stjórnar.
‘11.00 Messa I Aðventkirkjunni
Sigurður Bjarnason predik-
ar. Kór safnaðarins syngur.
Kórstjóri Árni Hólm. Undir-
leikari: Kristín Cortes.
12.15 Dagskráin. Tónleikar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 A frivaktinni Sigrún
Sigurðardóttir kynnir óska-
lög sjómanna.
14.45 „Rekkjan”, smásaga
eftir Einar Kristjánsson
Steinunn Siguröardóttir les.
15.00 Miðdegistónleikar:
16.00 Fréttir.
16.15 Veðurfregnir Hugleiðing
á uppstigningardag Séra
Jón Auðuns fyrrum dóm-
prófastur flytur. ’
16.40 Barnatlmi: Gunnar
Valdimarsson stjórnar.
Gunnlaug (9 ára) og Oddný
(11 ára) fara með frumsam-
ið efni og fleira. Rætt við
móður þeirra Guðrúnu
Gunnarsdóttur þroskaþjálfa
við Kópavogshæli. — Guð-
rún Bima Hannesdóttir les
úr „Kofa Tómasar frænda”,
sögu eftir Harriet Beecher
Stove í þýðingu Arnheiðar
Sigurðardóttur.
17.30 Létt tónlist a. Eccelsior
harmonikukvartettinn leik-
ur ítölsk lög. b. Hollenskar
lúðrasveitir leika.
18.10 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 Mælt málBjarni Einars-
son flytur þáttinn.
19.40 Samleikur I útvarps-
sal Graham Tagg og Elias
Daviðsson leika Sónötu fyrir
lágfiðlu og pianó op. 120 nr.
2 eftir Brahms.
20.00 Leikrit: „Plógur og
stjörnur” eftir Sean O’
Casey Leikstjóri: Pétur
Einarsson. Þýðandinn,
Sverrir Hólmarsson, flytur
inngangsorð. Persónur og
leikendur: Fluther Good, *
trésmiður, GIsli Halldórs-
son. Jack Clintheroe,
múrari, Þorsteinn Gunnars-
son, Nóra Clintheroe, kona
hans, Guðrún Asmundsdótt-
ir, Covey, frændi
Clintheroe, Harald G.
Haralds, Bessi Burgess,
ávaxtagötusali, Guðrún
Stephensen. Aðrir leik-
endur: Helgi Skúlason,
Sigriður Hagalln, Þórunn
Magnea Magnúsdóttir,
Edda Þórarinsdóttir, Guð-
mundur Magnússon,
Kjartan Ragnarsson, Jón
Hjartarson, Sigurður Karls-
son, Valdimar Helgason og
Margrét Magnúsdóttir.
22.00 Fréttir
22.15 Veðurfregnir. Kvöld-
sagan: „Tyrkjaránið” eftir
Jón Helgason Höfundur les
(12).
22.35 Undir pianósnillingar
Fyrsti þáttur: Radu Lupu.
Halldór Haraldsson kynnir.
23.20 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrálok.