Fréttablaðið - 29.05.2005, Síða 16

16 29. maí 2005 SUNNUDAGUR
NÁM Í GEISLA- OG
LÍFEINDAFRÆÐI
Frá háskólaárinu 2005-2006 mun læknadeild Háskóla Íslands
bjóða upp á nám við nýja skor, geisla-og lífeindafræðiskor.
Umsóknareyðublöð eru á vefsetri Háskólans, www.hi.is, einnig
í Nemendaskrá í Aðalbyggingu v. Suðurgötu.
Umsóknum skal fylgja staðfest afrit af stúdentsprófskírteini.
Inntökuskilyrði er stúdentspróf af bóknámsbraut. Einnig teljast
nemendur sem lokið hafa námi frá frumgreinadeild Tækni-
háskóla Íslands uppfylla inntökuskilyrði.
Fjöldi stúdenta sem tekinn verður inn í námið er takmarkaður
við 10 nemendur í geislafræði og 15 nemendur í lífeindafræði.
Samkeppnispróf verður haldið að loknu fyrsta misseri (í
desember).
Umsóknarfrestur er til 5. júní 2005.
Nánari upplýsingar um námið er að finna á heimasíðu
læknadeildar http://www.hi.is/nam/laek/.
NÝTT NÁM VIÐ LÆKNADEILD HÁSKÓLA ÍSLANDS
É g sá strax kvikmynd í bók-inni,“ segir Reynir Lyngdalleikstjóri um skáldsöguna
Mýrina. Sem kunnugt er mun
Reynir leikstýra kvikmynd
byggðri á þessari skáldsögu Arn-
aldar Indriðasonar. Þetta er fyrsta
kvikmyndin í fullri lengd sem
Reynir leikstýrir og það er óhætt
að segja að hann ráðist ekki á
garðinn þar sem hann er lægstur,
bókin er jú sjálfsagt ein sú víð-
lesnasta hér á landi. „Jú, það er
vissulega krefjandi að gera mynd
eftir bók sem allir hafa lesið,“ seg-
ir Reynir og kímir. „En þetta er
fyrst og fremst frábær saga og
mesta áskorunin er að koma henni
á filmu; frásagnarformið er flókið
og það er flakkað fram og til baka
í tíma. En það sem mér finnst mest
heillandi við Mýrina er að hún
spyr spurninga til dæmis hvenær
má satt kyrrt liggja og hvort það
sé til þess fallið að valda meiri
hörmungum að grafa í leyndar-
málum fortíðarinnar? Hún veitir
svo sem ekkert svörin, enda er það
ekki tilgangurinn. En eins og allar
góðar sögur sækir hún á mann og
ég varð strax spenntur fyrir því að
gera mynd eftir henni.“
Fjögurra ára aðdragandi
Aðdragandinn að gerð myndar-
innar hefur verið langur og má
rekja fjögur ár aftur í tímann þeg-
ar Reynir hitti Baltasar Kormák,
framleiðanda myndarinnar, á
Eddu-verðlaununum. „Við fórum
að spjalla saman og þá kom upp úr
dúrnum að Baltasar var nýbúinn
að kaupa kvikmyndaréttinn að
Mýrinni. Hann bað mig um að lesa
bókina með það í huga að ég kæmi
að því á einhvern hátt að þróa
verkefnið áfram. Ég er því búinn
að ganga með þessa mynd í mag-
anum í þrjú til fjögur ár.“
Reynir lítur þó ekki á þennan
langa undirbúning sem dragbít.
„Það sést kannski ekki á mér, en
ég er tiltölulega agaður leikstjóri.
Skipulag skiptir mig miklu máli
og ég vil vita nákvæmlega hvað
ég ætla að gera þegar ég fer í tök-
ur. Þess vegna hefur mér einmitt
þvert á móti fundist það frábært
að geta unnið þetta á svona löng-
um tíma og fá tækifæri til að þróa
handritið í ýmsar áttir og fanga
kjarna sögunnar. Ég hef unnið
handritið ásamt Jóni Atla
Jónassyni leikskáldi og Edward
Weiman og við höfum flakkað
fram og til baka með uppbygging-
una, farið frá bókinni og aftur til
hennar og erum loksins orðnir
sáttir við útkomuna.“
Sumum kom á óvart að Ingvar
E. Sigurðsson hefði verið valinn í
aðalhlutverk Erlends rannsóknar-
lögreglumanns og bera við að í
bókunum komi hann fyrir sem
öllu eldri og þrekvaxnari en Ingv-
ar. Reynir segist hafa haft minnst-
ar áhyggjur af útliti og aldri Er-
lends þegar hann valdi Ingvar í
rulluna. „Að öllum ólöstuðum er
Ingvar E. Sigurðsson flottasti
leikari landsins og þótt víðar væri
leitað. Ég þurfti leikara sem getur
borið heila mynd uppi og það get-
ur Ingvar tvímælalaust. Hann er
líka dálítið aldurslaus týpa og get-
ur auðveldlega leikið sér yngri
menn og eldri. Erlendur er flók-
inn karakter, óvæginn en góður
maður með mikla sorg á bakinu.
Það þarf virkilega góðan leikara
til að skila þessu á tjaldið og ég
treysti engum betur en Ingvari til
þess.“
Sextán ára starfsaldur
Þó að þetta sé fyrsta kvikmynd
Reynis í fullri lengd verður hann
seint sagður nýgræðingur í stétt
kvikmyndargerðarmanna. Hann
státar af sextán ára starfsaldri
og er ekki orðinn þrítugur. „Ég
byrjaði að gera kvikmyndir þeg-
ar ég var þrettán ára. Ég og Arn-
ar Jónasson, vinur minn, fórum
að gera stuttmyndir og með fullri
hógværð verður að segjast við
vorum bara frekar fagmannlegir.
Við fengum margar góðar hug-
myndir og unnum til verðlauna
þegar við vorum fjórtán eða
fimmtán ára og það má ennþá
horfa á merkilega mikið af
þessu.“
Kvikmyndadelluna segist
Reynir hafa fengið í arf frá föður
sínum sem er líka forfallinn safn-
ari teiknimyndasagna. „Ég var
alltaf dálítið lengi að lesa og sótti
því í teiknimyndasögurnar. Ég
féll algjörlega fyrir þessum frá-
sagnarstíl; hvernig maður getur
notað myndir til að segja sögur af
fólki. Þetta hugsa ég að hafi laðað
mig að kvikmyndagerð og sem
leikstjóri hef ég sérstakan áhuga
á sjónrænum útfærslum.“
Nítján ára gamall hélt Reynir
til Spánar til að nema kvik-
myndagerð og dvaldi þar í fjögur
ár. Þegar hann sneri aftur heim
hélt hann áfram að gera stutt-
myndir og hefur unnið til fjölda
verðlauna. Þá hefur hann fengist
við auglýsingagerð síðan hann
sneri heim frá námi og starfar
fyrir kvikmyndafyrirtækið Pega-
sus í dag. Hann segir að auglýs-
ingarnar hafi reynst sér dýrmæt
reynsla. „Ég var einmitt að fara
yfir þetta um daginn og áttaði
mig á að ég er búinn að gera
óskaplega margar auglýsingar.
Ég verið heppinn því flest þess-
ara verkefna voru skemmtileg en
það sem skiptir mestu máli er
reynslan. Fólk í þessu fagi reynir
að koma sér í öll þau verkefni í
kvikmyndum sem það getur því
þannig fær það reynslu. Fólk
vinnur til að læra og í mínu til-
felli hefur það skilað sér.“ Þá seg-
ir Reynir stuttmyndagerðina ekki
síst hafa þroskað hann sem kvik-
myndagerðamann. „Stuttmyndin
býður manni upp á svo mörg
tækifæri á að prófa eitthvað nýtt
í frásögn og tækni og það skilar
sér ótvírætt í önnur verkefni. Ég
veit að ég á aldrei eftir að hætta
að gera stuttmyndir.“
Mýrin er engin endastöð
Í rauninni liggur beint við að
spyrja hvers vegna Reynir hefur
ekki gert mynd í fullri lengd áður?
„Ég hugsa að það hafi ekki verið
tímabært fyrir mig fyrr. En
Baltasar fékk mig til að leikstýra
Mýrinni vegna þess að hann
treysti mér til þess og ég finn að
ég er tilbúinn.“ Og það eru ýmis
teikn á lofti um að fleiri ungir
kvikmyndagerðarmenn séu að
verða tilbúnir. „Sem betur fer eru
margir ungir leikstjórar að gera
sig gildandi. Fyrstu myndir leik-
stjóra eru oftar en ekki hlaðnar
ákveðinni orku sem greinin þarf á
að halda. Ég er til dæmis mjög
spenntur yfir Mýrinni og ég vona
að það komi til með að skila sér í
myndina. Það verða auðvitað aðrir
að dæma um það þegar þar að
kemur.“
Reynir segir að andrúmsloftið
í íslenskri kvikmyndagerð ein-
kennist í dag af velvild á milli
manna. Það skýrist ef til vill af
því að aðstæður til kvikmynda-
gerðar hafi breyst til hins betra,
til dæmis eigi menn hægara um
vik að fjármagna myndir.
„Skýrasta birtingarmyndin er ef
til vill sú að kvikmyndagerðar-
menn geta leyft sér að horfa til
framtíðar. Það er ekki langt síðan
menn þurftu að leggja allt í söl-
urnar fyrir eitt verkefni, sem gat
allt eins orðið þeirra síðasta. Og
margir urðu því miður illa úti. En
þetta virðist sem betur fer hafa
breyst. Eins spenntur og ég er
fyrir Mýrinni til dæmis, finnst
mér gott að hafa í huga að það
eru svo margar sögur sem á eftir
að segja. Mýrin er engin enda-
stöð.“ ■
Finn a› ég er loksins tilbúinn
Reynir Lyngdal leikstjóri
er um flessar mundir a›
undirbúa tökur á M‡r-
inni eftir samnefndri
skáldsögu Arnaldar
Indri›asonar. Bergsteinn
Sigur›sson spjalla›i vi›
Reyni um stuttmyndir og
augl‡singar, Erlend lög-
reglumann, Ingvar
leikara og breyttar a›-
stæ›ur í íslenskri kvik-
myndager›.
REYNIR LYNGDAL Þó að Reynir sé innan
við þrítugt telur starfsaldur hans sextán ár.
Hann fékk áhugann á kvikmyndum frá
föður sínum sem er líka forfallinn teikni-
myndasögusafnari.
FRÉTTAB
LAÐ
IÐ
/VILH
ELM