Fréttablaðið - 27.08.2005, Blaðsíða 48

Fréttablaðið - 27.08.2005, Blaðsíða 48
Sjöunda áratugnum lauk meðkvikmyndinni MidnightCowboy. Jon Voigt og Dustin Hoffman í hráum veruleika karl- hórunnar. Það má kannski segja að með henni hafi verið markað nýtt upphaf í sögu kvikmynda- gerðar Hollywood. Blóðugar og átakanlegar kvikmyndir voru það sem fólkið vildi. Aðsóknin í kvik- myndahúsin jókst um helming og metsölukvikmyndir urðu nýtt fyr- irbæri. Star Wars-æði og Jaws- manía tóku inn peningaupphæðir sem ekki höfðu sést áður. Kynslóðaskiptin Margir telja sjálfstæða kvik- myndagerð hafa hafist á áttunda áratugnum, segja að þarna séu all- ar þær myndir sem nauðsynlegt er að sjá ef fólk ætli á annað borð að geta tjáð sig af viti um kvik- myndir. Aðrir vilja meina að þessi áratugur sé merkilegur fyrir þær sakir að þarna hafi komið upp ný kynslóð kvikmyndagerðarmanna Það séu ekki fréttir í sjálfu sér. Áttundi áratugurinn var tími nýjunga, á því leikur enginn vafi. Arfleifð hans hefur varðveist, um það verður ekki deilt. En var hann sá besti? Í upphafi áratugarins leituðu stóru kvikmyndaverin að fram- haldi af Sound of Music. Þau gerðu sér fljótlega grein fyrir því að samfélagið var að breytast. Fólk vildi ekki láta bjóða sér ein- hverja draumaveröld. Það vildi raunveruleikann beint í æð. Of- beldi, nekt og kynlíf. Lífið var ekki eins auðvelt og kvikmyndirn- ar létu það líta út fyrir að vera. Þetta var á þeim tíma þegar Nixon neyddist til að segja af sér. Kannski táknrænt. Hann var ekki beint tákn frjálslyndis. Banda- ríski herinn varð að snúa aftur eftir sneypuför sína til Víetnam og móttökurnar sem dátarnir fengu voru ekki burðugar. Allir voru á móti þeim. Víetnam og Mafían Nixon varð uppvís að spillingu, kom fram í sjónvarpi og greindi frá þeirri ákvörðun sinni að segja af sér. Hann sagðist þó ekki vera glæpamaður. Hann hafði orðið fyrir barðinu á Deep Throat, innsta manni í búri sem lak upp- lýsingum í tvo blaðamenn Was- hington Post. Fjórum árum síðar kom kvikmyndin All the Pres- ident’s Men út. Þar var aðdragana afsagnar Nixons lýst með Dustin Hoffman og Robert Redford í eld- línunni. Travis Bickle var hermaður úr Víetnam-stríðinu. Þegar hann kom heim sá hann að New York var ekki hrein heldur uppfull af skít og barnungum hórum. Götun- um var stjórnað af miskunnar- lausum melludólgum. Þetta var ekki landið sem Bickle barðist fyrir í Víetnam svo hann tekur málin í sínar hendur. Hreinsar til. Taxi Driver er mögnuð ádeila á viðtökurnar sem bandarísku her- mennirnir fengu þegar þeir komu heim frá Víetnam. Deer Hunter gefur henni ekkert eftir. Áherslan er ekki lögð á stríðið sjálft heldur afleiðingarnar sem það hafði á sálartetur mannanna. Apocalypse Now gerði geðveikinni í stríðinu svo góð skil að það þarfnast ekki frekari skýringa. „Ég gerði honum tilboð sem hann gat ekki hafnað,“ sagði Vito Corleone við hljómsveitarstjór- ann. Einhver eftirminnilegasti fjölskyldufaðir kvikmyndanna. Þrátt fyrir allt ofbeldið og svikin hafði áhorfandinn samúð með glæpamönnunum. Fannst það ekki sangjarnt þegar Sonny var skotinn milljón sinnum eftir að hafa verið svikinn af mági sínum. Gladdist þegar sá kauði var drep- inn. Persónur og leikendur Á áttunda áratugnum urðu marg- ar af frægustu kvikmyndapersón- um sögunnar til. Serpico, Dirty Harry og Darth Wader. „Are you talking to me?“ er lín- an sem flestir drengir segja ein- hvern tíma fyrir framan spegil- inn. Annie Hall var fyrsti femínistinn á hvíta tjaldinu. Hún sagði Alvy Singer upp og fluttist til Los Angeles. Þurfti að sinna eigin starfsframa. Það er hálf ótrúlegt að horfa yfir lista leikara sem urðu stór- stjörnur á þessum tíma. Al Pacino gerði Michael Corleone ódauðleg skil í fyrstu tveimur Guðföður myndunum. Martin Sheen var út úr dópaður á tökustað Apocalypse Now og fékk loks hjartáfall. Gene Hackman gómaði glæpamenn sem Popey Doyle í French Conn- ection sem fékk Óskarinn. Linda Blair var andsetin í The Exorcist og svona mætti lengi telja. Nánast ógerlegt að velja hver stendur upp úr og hver þurfi að vera í skugganum. Kannski er það Mich- ael Caine í Get Carter eða Monthy Python-flokkurinn í myndinni um hinn Heilaga Kaleik? Kraftmikilir leikstjórar undir verndarhendi Corman Auðvitað er ekkert einum manni að þakka. Þeir eru hins vegar ansi margir sem benda á Roger Corm- an sem skapara þessa áratugar. Corman hætti afskiptum af kvik- myndleikstjórn árið 1971 til þess að einbeita sér að kvikmyndafyr- irtæki sínu New World og fram- leiða kvikmyndir. Corman vildi finna nýja menn, fá ferskt blóð í Hollywood. Corman virðist hafa haft ótrú- lega næmt auga fyrir hæfileika- fólki og fyrir tilstilli hans, á einn eða annan hátt, sem leikstjórar á borð við Francis Ford Coppola, Martin Scorsese, Peter Bogda- novich, Jonathan Demme og James Cameron fengu að láta ljós sitt skína. Hann vildi að leikstjór- ar hefðu myndavélina á hreyf- ingu, smá nekt myndi ekkert skemma og tónlistin þyrfti ekki að vera sú vinsælasta. Hún gæti orð- ið það síðar meir. Corman gaf þessum mönnum tækifæri. Quentin Tarantino getur varla gert kvikmynd án þess að vísa til 28 27. ágúst 2005 LAUGARDAGUR FR ÉT TA B LA Ð IÐ / G ET TY SI M AG ES SÁ BESTI? seventies Áttundi áratugurinn er í hugum margra einhver besti áratugur kvikmyndanna. A›rir segja áttunda áratug- inn vera merkilegan fyrir flær sakir a› flar áttu sér sta› kynsló›askipti. Freyr Gígja Gunnarsson rifja›i upp nokkrar myndir frá flessum áratugi. ANNIE HALL Diane Keaton kemur tví- mælalaust til greina sem leikkona áttunda áratugarins ekki eingöngu fyrir frammi- stöðu sína í Annie Hall. JIMMY „POPEY“ DOYLE Fáir ef einhverjir voru jafn harðir af sér og Popey Doyle. Hann elti uppi harðsvíraða glæpamenn og stóð Dirty Harry ekki langt að baki. William Friedkin, leikstjóri French Connection, var hins vegar aldrei hrifinn af þessum áratug og líkti honum við McDonald’s væðinguna. ROGER CORMAN Roger er af mörgum talinn vera upphafsmaður þeirrar hráu og sjálfstæðu kvikmyndagerðar sem varð áberandi á áttunda áratugnum. MICHAEL CORLEONE Hin magnaða kvikmynd The Godfather hefur mótað allar mafíumyndir síðan Corleone-fjölskyldan kom fyrst fyrir augu almennings. HOFFMAN OG REDFORD Þeir léku Carl Bernstein og Bob Woodvard í All the Pres- ident’s Men þar sem sögunni á bak við Watergate er gerð góð skil TRAVIS OG IRIS Taxi Driver var mögnuð en mjög dulin ádeila á þá vanlíðan sem hermenn úr Víetnam- stríðinu þurftu að glíma við.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.