Tíminn - 12.10.1975, Síða 15

Sunnudagur 12. október 1975
TÍMINN
15
POSTSENDUM
cSP0RT&4L s
-HMSMMTORGj
Menntamáiaráðuneytið,
H). október 1975.
Rekstrarstyrkir til
sumardvalarheimila
Kins og undanfarin ár mun meuntainálaráöuneytió veita
styrki til rekstrar sumardvalarheimila og vistheimiia
fyrir börn úr bæjum og kauptúnum á árinu 1975.
Styrkir þessir eru einkum ætlaðir félagasamtökum. sem
reka barnaheimili af framangreindu tagi.
Umsóknir um styrki þessa skulu sendar ráðuneytinu,
ásamt upplýsingum um tegund beimilis, tölu dvalarbarna
og aldur, dvalardaga samtals á árinu miöaö við heils dags
vist. uppliæö daggjalda, svo og upplýsingar um húsnæöi
(stærð, búnaö og aöra aðstööu) og upplýsingar um starfs-
lólk (fjölda, aldur, starfsreynslu og menntun), ennfremur
lylgi rekstrarreikningur heimilisins fyrir áriö 1975.
Sérstök uinsóknareyðublöö fást i menntamálaráöuneytinu
llverfisgötu (i, cn umsóknir skulu hafa borist ráðuneytinu
Ivrir l. desember n.k.
Nokkrir bilar nýkomnir til landsins___
bæði beinskiptir og sjálfskiptir — með
fullkomnum útbúnaði
Verð á V-8 sjálfskiptum kr. 1.970.000
Verð á beinskiptum kr. 1.850.000
Vinsamlegast hafið
samband við sölumenn
Samband íslenzkra samvinnufélaga
VÉLADEILD
Ármula 3 Reykjavik simi 38900
Gunnar Dal, skáld:
SPÁMAÐURINN TALAR
Vikurútgáfan hefur
sent frá sér bókina
Spámanninn, eftir
skáldið Kahlil Gibran,
sem var frá Libanon.
Er bókin þýdd af Gunn-
ari Dal, en hann hefur
haldið meira sambandi
við Austurlönd nær en
flestir aðrir islenzkir
rithöfundar. Hann hef-
ur einnig fjallað um
griska heimspeki og
indversk málefni.
t formála fyrir Spámannin-
um, sem nú kemur i 2. útgáfu
segir á þessa leið, m.a.:
Kahlil Gibran (1883-1931) var
skáld, heimspekingur og lista-
maður, fæddur i landi spá-
manna, Libanon. Þær þjóðir
sem þekkja verk þessa skálds á
arabisku, telja hann mesta
skáld þessarar aldar. Gibran
dvaldisti Bandarikjunum um 20
ára skeið og skrifaði þar marg-
ar bækur á enska tungu, þar á
meðal Spámanninn.
Spámaðurinn, frægasta verk
Kahlil Gibran, hefur orðið ein-
vinsælasta bók aldarinnar. Hún
birtist fyrst á prenti árið 1923 og
hefur verið þýdd á meira en
tuttugu tungumál og komið i
risastórum útgáfum.
Sjálfur álitur Gibran Spá-
manninn sitt bezta verk. Hann
segir: ,,Frá þeirri stundu er ég
fyrstorti þessi ljóð á Libanons-
fjalli, hafa þau fylgt mér hvert
sem ég hef farið. Ég lá yfir að
fága handritið árum samandil
að vera viss um að hvert orð
væri það bezta sem ég hafði upp
á að-bjóða”.
1 ritdómi i Chicago Post segir
um þessi ljóð:
,,Ef til er maður eða kona,
sem i hjarta sinu viðurkennir
ekki að hér er á ferð lifspeki
mikils manns og söngur, sem
fæðist i djúpum sálarinnar,
hlýtur sá maður eða kona að
vera andlega dauð”.
Gunnar Dal er rúmlega
fimmtugur að aldri, fæddur
norður i Húnavatnssýslu árið
1924. Gunnar er fjölmenntaður
maður, en að afloknu stúdents-
prófi stundaði hann heimspeki-
nám við háskóla i Edinborg, i
háskólanum i Calcutta á Ind-
landi og siðan við Wisconsin
háskólann i Bandarikjunum.
Hann hefur siðan dvalizt hér á
landi og starfað sem rithöfund-
4ur og skáld, en hefur auk þess
stundað kennslustörf, tilfall-
andi.
Gunnar Dal gaf út sina fyrstu
ljóðabók árið 1949 en á þeim ár-
um birti hann fjölda ljóða i blöð-
um og timaritum. Siðan hefur
hann sent frá sér hátt á þriðja
tug rita. Eru það ýmisst frum-
samin ljóð, eða þýdd, bækur um
dndversk fræði og grisk. Enn-
fremur a.m.k. tvær skáldsögur,
Orðstir og auöur, sem út kom
árið 1968 og A heitu sumri, sem
kom út árið 1970.
Auk þess hefur Gunnar Dal
ritað fjölda biaðagreina um
margvisleg málefni. Meðal ann-
ars ritaði hann leiklistargagn-
rýni i Timann um nokkurra ára
skeið og ritstýrði ýmsum blöð-
um og ritum.
Gunnar Dal er skáld hins
kyrrláta og hins dularfulla. Still
hans er mildur og fágaður og
hann sækir á djúpmið.
Ef til vill hefði hann náð betur
til þjóðarinnar ef hann hefði
valið sér nærtækara viðfangs-
efni um dagana, en þeir sem
fylgzt hafa með ritum hans og
skáldskap, og þekkja feril hans
út i hörgul, vita að hann hefur
leitað þangað fanga, þar sem
djúp hugsun og háleit málefni
voru partur af daglegu lifi
manna. Þetta sést m.a. af
skrám yfir ritverk hans.
Um Spámanninn verður ekki
fjallaðhér sérstaklega, að öðru
leyti en þvi að um ljóðrænan
prósa er að ræða, þrunginn
speki. Þar er meðal annars
þetta að finna, sem ef til vill á
betur við þýðandann en flest
annað:
„Leggið ekki saman vængina
til þess að koniast inn uni dyrn-
ar, beygið ekki höfuöið við hæfi
loftsins og látið ekki veggina
skorða andann.
Dveljið ekki i gröfuin, gerðum
af hinu dauða handa þvf, sem
lifir.
Og þótt hús þitt sé stórt og
fagurt, getur það hvorki geymt
leyndardóm þinn né hýst þrá
þina.
Þvi að það, sem cr æðri ættar i
vitund þinni, býr i höll á himn-
um, og dyr hennar eru morgun-
roöinn, en gluggar hennar eru
söngvar og þagnir næturinnar.”
Heimspeki fjarlægra landa,
þá einkum og sér i lagi Austur-
landa fer vel i menn á Islandi.
Seinast þegar ég var i Libanon
var fjall spámannsins hulið
skýjum og steypiregn skall á
þaki Arafats, skæruliða, sem
þar á heima.
Svo er um fleiri svæði nú, að
þau eru horfin sjónum. 1 spá-
mannsljóðum þeim sem nú ber-
ast frá fjallinu er á hinn bóginn
heiðrikja. Það hefur rofað til.
Jónas Guðmundsson.
Tíminn er
peningar
AuglýsicT
í Tímanum
71 r
i |
J L
Aðeins fáum bílum
óráðstafað
GALLA
buxur
skyrtu