Fréttablaðið - 13.02.2006, Síða 63

MÁNUDAGUR 13. febrúar 2006 19
Í desember 2004 sló meirihlutinn Í
Kópavogi um sig með því að boða
niðurgreiðslu æfingagjalda fyrir
börn í Kópavogi. Í fyrstu leit þetta
rosalega vel út og íbúar í Kópavogi
voru mjög ánægðir. Svo þegar kom
í framkvæmd, var þetta ekki eins
gott og það hljómaði í upphafi.
Einungis þeir sem stunda
íþróttir fengu 10.000 króna niður-
greiðslu á æfingagjöldum í tveim-
ur greinum. Svo var bætt við nú í
desember 2005 að þeir sem hafa
áhuga á skátum, ballet og skák
fengu líka niðurgreiðslu.
Þannig að allt sem heitir list er
skilið út undan. Oft eru það list-
greinarnar sem eru langdýrastar
og því oft á tíðum einungis börn
efnameiri foreldra sem geta
stundað tónlistarnám. Listgreinar
eru dýrari því oft eru færri þar í
hóp eða jafnvel einkakennsla eins
og t.d. í tónlistarnámi. Þarna er
verið að mismuna börnum og fjöl-
skyldum um miklar upphæðir.
Tökum mína fjölskyldu sem
dæmi: Ég á tvö börn, 10 ára stelpu
og 12 ára strák. Við erum mjög
heppin að því leyti að þau stunda
bæði tvær íþróttagreinar og því
fær mín fjölskylda niðurgreiðslu
frá bænum upp á 40.000 krónur,
sem er æðislegt fyrir okkur. En
hvað með hina? Hvers eiga þeir að
gjalda sem ekki eru með íþróttir á
heilanum?
Börn eru með misjöfn áhuga-
mál og það að barn stundi sitt
áhugamál í tómstundum er lang-
besta forvörn sem til er.
Því eiga bæjaryfirvöld að gera
allt sem þau geta til að sem flest
börn finni sér sitt áhugamál og
hjálpa þeim við að stunda þau.
Ekki taka eitt áhugasvið út úr og
hampa því. Gerum öllum jafnt
undir höfði.
Öllum gert jafnt
undir höfði
UMRÆÐAN
TÓMSTUNDIR
BARNA
BJARNI GAUKUR ÞÓRMUNDSSON
En hvað með hina? Hvers eiga
þeir að gjalda sem ekki eru
með íþróttir á heilanum?
„Ársfundur Alþýðusambands
Íslands 2005 skorar á Alþingi að
fullgilda á yfirstandandi þingi
samþykkt nr. 158 frá Alþjóða-
vinnumálastofnuninni og tryggja
með því íslensku launafólki sömu
lágmarksréttindi við uppsagn-
ir úr starfi eins og gilda meðal
flestra annara vestrænna þjóða.
Fundurinn minnir á að ályktun
um sama efni var samþykkt á
ársfundi Alþýðusambandsins á
árinu 2004.“
Þannig hljóðar ályktun sem ég
flutti fyrir hönd Verkalýðsfélags-
ins Hlífar á ársfundi ASÍ, sem
haldinn var 28. og 29. október sl.
Ályktunin var síðan samþykkt
á fundinum örlítið breytt. Þrátt
fyrir að ársfundir og þing ASÍ
hafi á síðustu 10 árum samþykkt
einróma hliðstæðar ályktanir frá
Hlíf hefur háttvirt Alþingi ekki
séð ástæðu til að fjalla um þær,
hvað þá að verða við þeim.
Í greinargerð með ályktuninni
sagði m.a: „Eins og málum er nú
háttað hér á landi er atvinnurek-
anda leyfilegt að segja starfs-
manni upp starfi án þess að geta
um ástæðu uppsagnarinnar. Í
samþykkt Alþjóðavinnumála-
stofnunarinnar er aftur á móti
sett það skilyrði að atvinnurek-
andi skuli ávallt, með eins góðum
fyrirvara og hægt er, upplýsa
viðkomandi stéttarfélag og trún-
aðarmann um ástæðu uppsagnar
starfsmanns. Ef atvinnurekandi,
einhverra hluta vegna, bregst
þeirri skyldu sinni að upplýsa
félagið og viðkomandi trúnað-
armann tímanlega um uppsögn
starfsmanns, telst uppsögnin
ógild.“
Í fyrrgreindri samþykkt er
einnig að finna fjölmörg önnur
ákvæði. Meðal annars eru tald-
ar upp eftirfarandi ástæður sem
ekki teljast gildar til uppsagnar:
a) aðild að stéttarfélagi eða þátt-
taka í starfsemi stéttarfélags
utan vinnutíma, eða í vinnutíma
með samþykki atvinnurekanda;
b) að leita eftir því að gegna
trúnaðarstarfi sem trúnaðar-
maður launafólks eða starfa eða
hafa starfað sem slíkur; c) að
hafa borið fram kæru eða tekið
þátt í málsókn gegn atvinnurek-
anda sem felur í sér ásökun um
meint brot á lögum, reglugerðum
eða kjarasamningi eða að hafa
leitað aðstoðar hlutaðeigandi
stjórnvalds; d) kynþáttur, hör-
undslitur, kynferði, hjúskapar-
stétt, fjölskylduábyrgð, þungun,
trúarbrögð, stjórnmálaskoðun,
þjóðernislegur eða félagslegur
uppruni; e) fjarvist frá vinnu í
fæðingarorlofi; f) aldur starfs-
manns; g) fjarvist frá starfi um
stundarsakir vegna veikinda eða
slysa.
Hérlendis er fólk á almennum
vinnumarkaði varnarlaust gagn-
vart geðþóttauppsögnum. Rétt-
indi þess eru engin. Hægt er að
segja því upp starfi án þess að
gefa upp ástæðu. Hér geta fyrir-
tæki sagt fólki upp störfum vegna
pólitískra skoðana eða vegna
persónulegrar óvildar yfirmanns
í garð einhvers starfsmanns-
ins. Hver sem ástæðan er þá er
almennt launafólk berskjaldað
fyrir slíkum uppsögnum. T.d. að
mæta á fundi í verkalýðsfélagi
og tjá skoðun sína getur kostað
viðkomandi starfið. Þegar svo
atvinnurekandinn er spurður
um uppsögnina svarar hann því
gjarnan til að starfsmaðurinn
falli ekki inn í hópinn eða það
sé best starfsmannsins vegna að
halda ástæðunni leyndri. Stund-
um vitnar atvinnurekandinn í
lög og segir að í þeim sé ekkert
sem banni honum að segja starfs-
manni upp án þess að geta um
ástæðuna.
Ég lýsi eftir skoðunum alþing-
ismanna. Finnst ykkur eðli-
legt að Ísland sé eina landið í
V-Evrópu sem ekki hefur sett
mannsæmandi lög sem tryggja
almennu launafólki lágmarks-
mannréttindi við uppsagnir úr
starfi ? Finnst ykkur eðlilegt að
fólk á almennum vinnumarkaði
búi við önnur og verri kjör en
fjöldi opinberra starfsmanna?
Finnst ykkur eðlilegt að fyrir-
tæki geti rekið mann úr starfi
fyrir það eitt að mæta á fundi í
verkalýðsfélagi og segjast ætla
að greiða atkvæði gegn drögum
að kjarasamningi ?
Á sama tíma brýtur félags-
málaráðherra lög og situr áfram
eins og ekkert hafi í skorist. Já
það er mikill munur á honum
Jóni og séra Jóni. Hve lengi ætlið
þið þarna í þinginu að viðhalda
þessum miðaldahugsanahætti?
Almenningur um land allt bíður
eftir svörum ykkar um réttindi
sín, ekki síst starfsmenn sem
vinna hjá Alcan í Straumsvík.
Höfundur er fyrrverandi for-
maður Verkalýðsfélagsins Hlífar.
Íslensk mannréttindi
UMRÆÐAN
VINNUMARKAÐUR
OG MANNRÉTT-
INDI
SIGURÐUR T. SIGURÐSSON
FYRRVERANDI FORMAÐUR HLÍFAR
SENDIÐ OKKUR LÍNU
Við hvetjum lesendur til að senda okk-
ur línu og leggja orð í belg um málefni
líðandi stundar. Greinar og bréf skulu
vera stutt og gagnorð. Eingöngu er
tekið á móti efni sem sent er frá Skoð-
anasíðunni á visir.is. Þar eru nánari
leiðbeiningar. Ritstjórn ákveður hvort
efni birtist í Fréttablaðinu eða Vísi eða í
báðum miðlunum að hluta eða í heild.
Áskilinn er réttur til leiðréttinga og til
að stytta efni.
550 5000
AUGLÝSINGASÍMI