Fréttablaðið - 29.03.2006, Síða 64
SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 550 5000, fax: 550 5099 Ritstjórn: 550 5005, fax: 550 5006, ritstjorn@frettabladid.is
DREIFING: dreifing@posthusid.is Auglýsingadeild: auglysingar@frettabladid.is Veffang: visir.is
VIÐ SEGJUM FRÉTTIR SMÁAUGLÝSINGASÍMINN ER 550 5000
The pursuit of perfection
WWW.LEXUS.IS
Við vitum að sá sem vill ná fullkomnun getur aldrei látið
staðar numið. En hann þokast nær markinu en hinir sem
sættast á málamiðlun. Staðfastur ásetningur Lexus - að
ná lengra en aðrir - hefur skilað viðskiptavinum okkar og
kröfuhörðum bíleigendum frábærum árangri.
Ef þú hefur hug á að kynnast því hvað felst í leitinni að
fullkomnun skaltu heimasækja okkur á nýju, glæsilegu
vefsetri Lexus, www.lexus.is. Þar bíður þín ríkulega mynd-
skreyttur sjóður af upplýsingum, fróðleik og fréttum af
öllum gerðum af Lexus, eðalvögnum sem eiga fáa sína líka.
Smelltu þér á fullkomnun - smelltu á www.lexus.is
ÞÚ KEMST
NÆST FULLKOMNUN Á
Nýbýlavegi 6 Kópavogur Sími 570 5400 www.lexus.is
ÍS
LE
N
SK
A
A
U
G
LÝ
SI
N
G
A
ST
O
FA
N
/S
IA
.I
S
T
O
Y
31
81
4
03
/2
00
6
AUGL†SINGASÍMI
550 5000
FYLGIR FRÉTTABLA‹INU ALLA MI‹VIKUDAGA
Fyrir tæpum 100 árum sagði kærastinn mér upp. Þetta var
alveg voðalegt, þarna stóð hann
fyrir framan mig þessi prúði pilt-
ur kafrjóður af innri átökum og
stundi upp: „Þú verður að fyrir-
gefa mér Gunna mín, en ég er
hættur með þér, ég bara elska þig
ekki lengur.“ Það fyrsta sem mér
datt í hug var að fleygja mér um
hálsinn á honum með gráti og
sárum ekka og ekki sleppa takinu
á meðan hann fikraði sig afturá-
bak niður stigann, láta honum
vera erfitt um gang niður Banka-
stræti með konu hangandi um
hálsinn á sér öskrandi grátklökk-
um rómi svo ljósastaurar nötruðu:
„Þú mátt ekki yfirgefa mig
Baddi.“
EN ég gerði þetta ekki – ég stóðst
freistinguna. Líklega hefur það
verið stolt sem aftraði mér frá að
gera þessa óhæfu, stolt sem er
inngróið í okkur Íslendinga, lík-
lega arfur frá formæðrum okkar
úr Íslendingasögunum. Sem sögðu
alltaf eitthvað gott á örlaga stund-
um. Eins og „eigi skal gráta Badda
bónda, heldur safna sénsum“. Eitt-
hvað svona gott og fallegt og
virðulegt, eins og „mundu það
maður að kona hefur böggað þig“.
Ég man ekki alveg hvað ég sagði,
en það var eitthvað í anda Íslend-
ingasagna og Baddi vinurinn fékk
að ganga laus við hlekki niður
Bankastrætið með blóðuga slóð
hjarta míns á eftir sér.
SÍÐAN eru meira en fimmtíu ár
liðin, samt rifjast þetta allt upp,
þegar ég les í blöðunum að Kan-
inn sé búin að segja okkur upp.
Hann ætlar ekki lengur að verja
litla landið okkar með þotum og
fíneríi, honum er sama um okkur,
þeir elska okkur ekki lengur. Og
ég skil svo vel sársaukafull
ummæli forsætisráðherra okkar í
Fréttablaðinu þar sem hann segir
að það sem sér hafi sárnað mest
var að ráðamenn Bush-sam-
steypunnar sögðu okkur upp í
gegnum síma!
NEI, við skulum endilega halda í
þjóðararfinn, stoltið og virðuleik-
ann, hverjir sem segja okkur upp
og hvernig sem þeir fara að því.
Ég tek alltaf svo nærri mér, þegar
ráðamenn þjóðarinnar sýna undir-
lægjuhátt og sveitalegan búra-
gang. Verum kúl, skellum á Kan-
ann og munum hið fornkveðna:
Eigi skal lengur í síma væla held-
ur panta flug til Frakklands − eða
þannig.
Ég elska þig
ekki lengur
��������������
�������
����������
����
������������
����������
��� �
����������
����������������������