Tíminn - 12.08.1977, Side 15

Föstudagur 12. ágúst 1977
15
leikur Sinfóniu nr. 2 eftir
Darius Milhaud, Georges
Tzipine stjórnar.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Veðurfregnir og fréttir.
Tilkynningar.
14.30 Miödegissagan „Föndr-
arnir” eftir Leif Panduro
Orn ólafsson les þýöingu
sina (5).
15.00 Miðdegistónleikar.
Josef Kodousek og félagar
úr Dvorak-kvartettinum
leika „Kýprusviðartréö”,
strengja kvartett eftir
Antonin Dvorák. Melos
hljóðfæraflokkurinn leikur
Sextett fyrir klarinettu,
horn og strengi eftir John
Ireland.
16.00 Frttir. Tilkynningar.
(16.15 Veðurfregnir).
16.20 Popp.
17.30 „Fjórtán ár i Kina”.
Helgi Eliasson bankaúti-
bússtjóri les kafla úr bók
Ólafs ólafssonar kristni-
boða.
18.00 Tónleikar. Tilkynn-
ingar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 (Jr atvinnulifinu.
Magnús Magnússon og Vil-
hjálmur Egilsson viöskipta-
fræðingar sjá um þáttinn.
20.00 islandsmótiö i knatt-
spyrnu, fyrsta deild. Her-
mann Gunnarsson lýsir frá
Akureyri siðari hálfleik
milli Þórs og KR.
20.45 „Kalevala”. Andrés
Björnsson útvarpsstjori les
úr þýðingu Karls Isfelds
21.00 Finnsk tónlist. Hallé
hljómsveitin leikur „Fin-
landiu”sinfonisktljóðop. 26
eftir Jean Sibelius, John
Barbirolli stj Izumi Tateno
og Filharmóniusveitin i
Helskinki leika Pianó-
konsert nr. 2. eftir Selim
Palmgren, Jorma Panula
stj.
21.30 tJtvarpssagan: „Ditta
mannsbarn” eftir Martin
Andersen-Nexö Þýðandinn,
Einar Bragi les (19).
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Kvöld-
sagan: „Sagan af San
Michele”eftir Axel Munthe.
Þórarinn Guðnason les (28).
22.40. Afangar. Tónlistar-
þáttur sem Asmundur Jóns-
son og Guðni Rúnar Agnars-
son stjórna.
23.30 Fréttir.Dagskrárlok.
sjónvarp
Föstudagur
12. ágúst 1977
20.00 Fréttir og veður.
20.25 Auglýsingar og dagskrá
20.30 Prúðu leikararnir (L)
Gestur leikbrúðanna i þess-
um þætti er hinn fjölhæfi
skemmtikraftur Ben:vereen
Þýðandi Þrándur Thorodd-
sen.
20.35 Rétturinn til samskipta.
Umræðuþáttur um hlutverk
og þýðingu esperantos sem
alþjóðamáls. Umræðum
stýrir Óskar Ingimarsson,
og með honum eru þatttak-
endur frá fjórum heimsálf-
um. Umræðurnar fara fram
á esperantoog verða fluttar
með Islenskum texta.
21.25 Það rignir á ást okkar
(Det regnar pa var karlek)
Sænsk biómynd frá árinu
1946. Leikstjóri Ingmar
Bergman. Aðalhlutverk
Barbro Kollberg og Birger
Malmsten. Tvö ungmenni,
Maggi og Davið, hittast
rigningarkvöld eitt á járn-
brautarstöð. Hann er ný-
kominn ur fangelsi, og þau
eru bæði einmana. Þau
dveljast á gistihúsi yfir
nóttina, og daginn eftir
ákveða þau að hefja nýtt llf
saman. Þýðandi Dóra Haf-
steinsdóttir.
23.00 Dagskrárlok.
framhaidssagan framhaldssagan framhaldssagan framhaldssagan
LÍKI OFAUKIÐ
eftir Louis '
þetla hafi verið mistök. Hvað hafði hún á móti Emile,
Nat?
— Þau voru vinir, Rick, svaraði Silone. — Þeim Emile
kom m|ög vel saman. Hún ætlaði að ná í hann, það er
rétt. En aðeins af því hún hélt, að hann gæti hjálpað okk-
ur ... hann þagnaði og lét þögnina tala.
— Ég veit allt um það, sagði Milan. — En þið hélduð
bæði, að Emile starfaði með Neilson.
— Nú, svo þú veizt það, sagði Silone. Það var eins og
honum létti. — Og þú heldur...
— Þaðgæti hafa verið þú, Nat, sagði Milan hörkulega.
— Af sömu ástæðu og þú hefðir getað gert þetta með
Neilson.
— Það gæti hafa verið, samþykkti Silone. — En ég
vissi bara hvar Emile var. Og hvers vegna skyldi ég
myrða Fritz?
— Það svertir bara útlitið fyrir Fran, svaraði Milan.
Hann tók tólið frá eyranu og hristi höfuðið. Síðan lagði
hann tólið að eyranu aftur. — Mig langar til að tala við
þig, Nat. Um smámyndirnar.
Silone sagði: — Allt í lagi, Rick. Hvenær sem er.
Milan lagði á. Það var dautt í sígarettunni hans á brún
öskubakkans, svo hann kveikti í annarrri. Svo tók hann
símann upp aftur og bað stúlkuna að ná í Polly Baird.
Hún var heima. Hann sagði: — Ertu enn að vinna?
Hlátur hennar minnti hann á eitthvað og hann hrökk
við. — Þetta gengur stundum án mín, Milan. Fékkstu
skilaboðin, eða er þetta vingjarnleg upphringing?
— Ég hringi ekki í fólk af vinsemd, svaraði Milan
hörkulega.
— Geturðu komið hingað? spurði hún. — Ég held, að
það sé mikilvægt. Ég veitekki almennilega, en ... Hún lét
þetta duga og ætlaði Milan að hugsa um afganginn.
Hann hugsaði. Löggan er á eftir mér. Hvers vegna að
beina þeim til þín? Ég get hitt þig einhvers staðar
Hún vætti varirnar með tungunni. — Mér geðjast ekki
að því, Milan.
— Við erum tvö hérna, gði hann. — Hvað ætlaðirðu að
segja mér?
— Vertu ekki svona harðsoðinn, svaraði hún. — Ég er
að bjóða þér hjálp á eigin kostnað. Ég tek áhættuna.
Hann lét hana halda áfram. Svaraleysi hans virtist
uppörvandi. Hún hallaði sér að honum. — Það er Pug
Whiting, Milan. Pug ætlar sér eitthvað. Hann hef ur sín
sambönd. Það er þannig, sem hann nær í allar þessar
soraf réttir sínar. Ég veit það, því ég hef sjálf látið hann
fá nokkrar.
Milan þekkti Pug Whiting nóg til að skilja við hvað hún
átti.— Hvað hef ur hann gegn þér? spurði hann.
Hún kinkaði kolli. — Já, þannig liggur einmitt í því.
Hann fær einhverjar upplýsingar um einhvern og býðst
svo til að þegja yfir þeim, ef viðkomandi gefur honum
upplýsingar um einhvern annan. Hann er glúrinn.
Já, Whiting var það. Milan sagði aftur: — Hvað veit
hann um þig?
— Ekkert sem kemur málinu við, svaraði hún. — Bara
þetta venjulega smávegis, en ég vil síður, að það verði
opinbert. Af viðskiptaástæðum.
Hann kinkaði kolli. Hún dró djúpt andann. — Mér liður
eins og svikara. Roy er vinur minn. En mér f innst að Pug
Whiting muni vita eitthvað um hann. Hann fær heilmikið
af upplýsingum, sem aðeins Roy gæti gefið honum.
Hiller hafði nákvæmar upplýsingar um viðskipti
Neilsons, sagði Milan. — Er það það, sem þú átt við?
— Já.
— Hann fer mjög varlega í sakirnar, hélf Milan áfram.
— Ekki nógu varlega, sagði hún. — Ég veit, að hann er
dauðhræddur við Pug Whiting.
23. kafli
Hún hugsaði um það og stakk upp á litlum klúbb í bæn-
um. Milan samþykkti. — Eru það smámyndirnar?
— Að hluta, svaraði hún. Hann heyrði smell í tólinu.
Síðan greip hann hatt sinn og frakka.
Litli klúbburinn var sex húsalengjur til norðurs og
Milan fann bílastæði í grenndinni. Staðurinn var ekkert
sérstakur útlits, en þar var bæði tónlist og mat að fá. Svo
virtist, sem lokað væri á þessum tíma, en þegar hann
hringdi lítilli bjöllu, heyrðust hljóð að innan.
Lugan var opnuð og andlit birtist fyrir f raman Milan.
Hann nef ndi naf n Polly Baird og var hleypt inn. Hann sat
i litlu anddyri, þar til hún kom. Hún var með skírteini og
komst því inn í bakherbergið. Þau fengu sér bás. Hún
pantaði engiferöl, en hann sódavatn.
Milan drakk hægt. Hún virtist áhugalaus um viskýið
sitt og engiferölið. Hún var óstyrk og sló stöðugt öskuna
af sígarettunni, en gleymdi að reykja.
Hún leit upp og starði á Milan. Nú voru augun ekki
stór, en augnaráðið var opið og spyrjandi. — Mig langar
að vita dálítið. Hann lyfti brúnum. — I gærkvöldi, sagði
hún. — Mér þykir það leitt, en það voru min mistök.
Milan velti fyrir sér, hvað hún væri að fara. Hann var
heiðarlegur.— Ekki frekar en min. Þú hagnýttir þér...
og það eru forréttindi þín. Þetta var mér að kenna. Ég er
myndugur, vertu ekki að sýta þetta.
Hún andvarpaði. — Þú ert þá ekki reiður?
Milarihorfði á hana undrandi. — Almáttugur, nei. Ekki
við þig.
Hún slakaði á og lét sígarettuna detta niður í ösku-
bakkann. Hræðsla hennar hvarf. — Ef við erum vinir,
sagði hún.— Þá vil ég gjarnan hjálpa þér.
Hann virti hana fyrir sér, án þess að hun tæki efitir
því.
Hann velti enn fyrir sér, hvert hún væri að fara. Fólk
gerir ekkert fyrir ekki neitt. Að minnsta kosti ekki f yrir
Milan.
— Ég þarfnast hjálpar, viðurkenndi hann.
— Roy Hiller hringdi til min, útskýrði hún hratt. —
Hann sagðist hafa heyrt að löggan hefði náð Fran. Það
var sagt í útvarpinu. Hann sagði líka að Fritz — bróðir
Emiles — hefði verið myrtur.
— Löggan frétti þetta fljótt, sagði Milan. — Þaðer allt
satt.
— Fundu þeir hana með þér?
— I minni íbúð, sagði Milan. — En þeir hafa ekki
handtekið mig ennþá.
— Gera þeir það?
— Seinna, sagði hann. — Þeir bíða bara eftir að ég
gangi í einhverja gildru.
— Það er margt fólk hrætt við Pug, sagði Milan, —
Hann getur verið skelfilegur í skrifum sínum.
— Ég veit, að Roy er það, sagði hún áköf. — Og hann
er heilmikið með Pug, þó hann hati hann.
Milan stóð upp. — Það þýðir að ég verð að heimsækja
Pug Whiting.
Hún sagði: — Bíddu! Ég ætla að fara með þér.
Milan hristi höf uðið. — Það er engin ástæða til að Pug
komist að því, að þúgefur mér upplýsingar um
hann. Hún stóð upp og stóð þétt við hann. Milan óskaði
þess að staðurinn væri betur lýstur og f jölmennari. Hann
sagði fljótmæltur: — En undir öllum kringumstæðum
þarf ég á hjálp þinni að halda í kvöld.
— Hvaða kvöld sem er.
Mikið er bernska min leiöin-
leg stundum!
DENNI
DÆMALAUSI