Fréttablaðið - 28.09.2007, Síða 45

mikið af sjúklegum gaurum þarna,“
segir hún hlæjandi.
Ertu með bíladellu?
„Já, ég verð að viðurkenna það, þótt
ég passi alltaf upp á dömuna í sjálfri
mér og fari helst ekki út úr húsi án
þess að vera vel til höfð í pinnahæl-
um. Ég á það þó til að detta í grodd-
ann. Þegar ég var unglingur keyptu
pabbi og bróðir minn tvo Mustang
Mach cvv1 bíla og bjuggu til einn feg-
ursta bíl sem ég hef augum litið. Ég
fylgdist með þessu ferli af miklum
áhuga. Seinna seldi bróðir minn bíl-
inn en ég sé alltaf hrikalega eftir
honum.“
Addú er þó ekki bara með bíladellu
því þegar hún var unglingur ferðaðist
hún um á vespu. Og oft mátti sjá hálf-
an vinkonuflotann aftan á hjólinu.
Núna keyrir hún um á mótorhjóli og
fílar sig vel.
Mögnuð sjónvarpsvinna!
Þegar Addú var unglingur ætlaði hún
að verða hárgreiðslukona en svo
flosnaði hún upp úr námi því hún var
orðin svo peningaþyrst. Þetta þróað-
ist þannig að síðustu ár hefur hún
unnið „freelance“ í auglýsingabrans-
anum og við kvikmyndir og sjón-
varpsþætti. Þar á undan stafaði hún
sem viðburðarstjóri hjá Ölgerðinni, á
Kaffibarnum, i Sautján svo eitthvað
sem nefnt. Einnig starfaði hún við
kvikmyndirnar Bjólfskviðu og Flags
of Our Fathers. Síðast var hún fram-
kvæmdastjóri Næturvaktarinnar en
einnig þriðju seríu af Stelpunum. En
báðir þesir þættir eru sýndir á Stöð 2
um þessar mundir.
„Þetta á vel við mig því ég er svo
mikill Roger í mér og elska að redda
hlutum og láta allt funkera. Það var
mjög spes að vinna að Næturvaktinni
því þættirnir voru teknir upp á næt-
urnar. Í þessu verkefni sá ég hvað næt-
urvinna getur haft svaðaleg áhrif á
fólk. Álagið er svo mikið þegar þú
snýrð sólarhringnum við í 6 vikur,
reyndar slapp ég vel því ég vann frá
hádegi til miðnættis svo ég gæti sinnt
skrifstofustörfum.“
Hvernig þá, getur þú nefnt eitthvað
atriði?
„Þessir snillingar unnu baki brotnu
til að láta hvern dag ganga upp.
Meðan á tökum stóð gengu nokkrar
flensur og einhvern tímann voru
læknar kallaðir á bensínstöðina til að
bjarga málunum. En allir stóðu sína
plikt og rúlluðu þessu upp. Ég dáist
mikið að þessu fólki enda eru forrétt-
indi að fá að vinna með þeim.“
Hvernig er þinn húmor?
„Hann er frekar svartur og kald-
hæðinn og ég kýs að gera frekar grín
að sjálfri mér en öðru fólki.“
Addú vann líka við gerð þáttanna
um Strákana þar sem Auddi, Sveppi
og Pétur Jóhann fóru á kostum. Þar
var hún aðstoðarkona Kristófers
Dignus í þriðju seríu af Strákunum.
Eitt af aðalstarfi Addúar við Strákana
var að redda hlutum og fá áskoranir
til að virka.
„Þetta var magnað, hef sjaldan
þurft að framkvæma aðra eins vitl-
eysu. Mér er mjög minnisstætt þegar
ég hringdi í múrara til að spyrja hann
hvort hann væri til í að múra Auðun
Blöndal og spyrja hann: „Er í lagi þótt
hann verði ber í steypunni?“ Ég hef
sjaldan hlegið jafn mikið. Eitt sinn
hringdi ég í allar snyrtistofur á Íslandi
sem buðu upp á vaxmeðferðir því
það átti að vaxa pung í þættinum.
Það var ekki nokkur snyrtifræðingur
til í þetta enda getur það verið stór-
hættulegt að vaxa punga. Á endanum
náði ég að redda vaxgræjum og við
enduðum á að gera þetta sjálf inni á
skrifstofunni. Þetta var hrikalega
fyndið,“ segir Addú og ljómar öll af
endurminningunum og bætir við:
„Einu sinni átti Pétur Jóhann að
taka þeirri áskorun að drekka blóð. Ég
brunaði upp í SS og fékk einn lítra af
frosnu kindablóði í landabrúsa. Það
versnaði þó í því þegar ég komst að því
að það ætti að taka atriðið upp hálf-
tíma síðar. Ég fór með blóðið inn í eld-
hús og lét buna heitt vatn á brúsann.
Það sem ég vissi ekki var að blóð hleyp-
ur í kekki ef það er þítt með þessum
hætti. Það var ekki geðsleg sjón sem
blasti við Pétri Jóhanni þegar hann
ætlaði að hella blóðinu í vínglas og fá
sér sopa því blóðið var allt í kekkjum.
Hann náði að fá sér sopa en atriðið
endaði á því að hann ældi af viðbjóði.
En hann stóðst áskorunina.“
Núna er Addú á krossgötum. Hún
er komin með nóg af óreglulegum
vinnutíma og þyrstir í að breyta til.
„Mér finnst ég vera búin að gera svo
margt og nú langar mig að prófa eitt-
hvað nýtt á öðrum vettvangi. Ég verð
samt að vera í lifandi starfi þar sem
er skemmtilegt fólk og mikið um að
vera. Það hefur líka alltaf blundað í
mér að læra að sauma og það kæmi
mér ekki á óvart þótt ég myndi fram-
kvæma það núna.“ Það liggur beint
við enda hefur hún alltaf haft bull-
andi áhuga á tísku .
„Ég myndi samt ekki segja að ég
væri neitt tískufórnarlamb því ég þori
alveg að fara ótroðnar slóðir.“
Þegar hún er spurð að því hvað sé
heitast í vetrartískunni 2007 nefnir
hún selsskinnskó. Hún er örugglega
ekki að tala um bomsur, þeir hljóta
að vera með pinnahæl!
martamaria@frettabladid.is
ALLTAF JAFN SMART! Þegar
Addú var yngri fékk hún hálfa
Reykjavík til að drekka
ógrynni af eplaediki í
megrunarskini. MYND/ARNÞÓR